Eugeniusz Szermentowski
Z Wikipedii
Eugeniusz Szermentowski (ur. 1904 w Krasnem, zm. 1970) - polski pisarz i dziennikarz.
Od 1923 studiował prawo na UW. Od 1925 zaczął publikować w prasie. Od 1927 pracował w warszawskim tygodniku Radio, a później w piśmie Świat. W 1940 więziony na Pawiaku. Podczas powstania warszawskiego przebywał w Warszawie. Stworzył wtedy notatki o tych wydarzeniach, które zostały opublikowane w 2004 roku w książce autorstwa jego wnuczki - Zuzanny Pasiewicz - "Dzienniki z Powstania Warszawskiego". Po wojnie prowadził księgarnię. W latach 1948-1953 zawiesił działalność pisarską, by wkrótce do niej powrócić.
[edytuj] Publikacje
- 1930 - Nowa Litwa
- 1935 - Pod znakiem Pogoni
- 1933 - Litwa
- 1936 - Trzecia Rzesza rośnie
- 1936 - Historia jednej blagi
- 1936 - Karierowicz
- 1936 - Dwa klawisze
- 1956 - Kraj tęsknoty (o dziadku - Józefie Szermentowskim)
- 1958 - Młodość, talent, animusz
- 1959 - Pan Henryk (o Sienkiewiczu)
