Euroazjatycka Wspólnota Gospodarcza

Z Wikipedii

Kraje członkowskie

Euroazjatycka Wspólnota Gospodarcza, zwana także Euroazjatycką Unią Gospodarczą (ros. Евразийское экономическое сообщество, ЕврАзЭС) - w skrócie EAWG lub rzadziej EWG - organizacja skupiająca sześć państw należących do WNP związanych unią celną. EAWG została powołana 10 października 2000 w Biszkeku. W zamyśle strony rosyjskiej wspólnota ma się stać lokomotywą współpracy w obszarze WNP, a także "twardym jądrem" tejże organizacji. Za główny cel współpracy EAWG uznaje się stworzenie wspólnej przestrzeni ekonomicznej na obszarze postradzieckim.

W marcu 1996 roku Białoruś, Kazachstan, Kirgizja i Federacja Rosyjska podpisały umowę o zacieśnieniu współpracy gospodarczej i współpracy w dziedzinie pomocy humanitarnej - Wspólnoty Zintegrowanych Państw, później tzw. Związek celny. W 1998 roku dołączył Tadżykistan. W 2000 roku kraje te utworzyły tzw. Euroazjatycką Wspólnotę Gospodarczą. Organizacja ta ma osobowość prawną, była zarejestrowana w ONZ. Jest wzorowana na dzisiejszej Unii Europejskiej. W 2003 otrzymała status obserwatora przy Głównym Zgromadzeniu ONZ.

Spis treści

1 Państwa członkowskie
2 Cele współpracy
3 Główne zadania
4 Struktura Euroazjatyckiej Wspólnoty Gospodarczej
5 Główne kierunki działań
6 Różnica między WNP a EAWG
7 Zobacz też
8 Źródła
9 Linki zewnętrzne

[edytuj] Państwa członkowskie

Członkowie:

Obserwatorzy (od maja 2002 r.):

[edytuj] Cele współpracy

W sierpniu 2006 r. na spotkaniu prezydentów państw EAWG oraz premiera Ukrainy ustalono główne kierunki działań wspólnoty. Organizacja ma mieć już nie tylko znaczenie gospodarcze, ale także polityczne. Wszystkie państwa członkowskie jednomyślnie poparły projekt budowy wspólnego rynku energetycznego. Postanowiono również o założeniu unii celnej, początkowo jedynie w ramach Białorusi, Kazachstanu i Rosji, która później rozszerzyłaby się na inne kraje wspólnoty. Rosja wysunęła też koncepcję powołania Euroazjatyckiego Konsorcjum Wodno-Energetycznego ds. zaopatrzenia państw Azji Środkowej w wodę.

Nadrzędnym organem EAWG jest Rada Międzypaństwowa, której posiedzenia odbywają się raz do roku, poprzez spotkania szefów państw członkowskich. Sekretariaty wspólnoty znajdują się w dwóch miastach: w Moskwie i Astanie. W Mińsku powołano Sąd Wspólnoty, który ma rozstrzygać spory między krajami członkowskimi.

Rozważa się podjęcie współpracy między EAWG a Organizacją Układu o Bezpieczeństwie Zbiorowym, która jest organizacją wojskową na obszarze b. ZSRR.

Cele tej organizacji: - doprowadzenie do unii celnej i wspólnej przestrzeni gospodarczej - koordynacja działań państw wspólnoty przy dążeniach do integracji z gospodarką światową. Przystąpienie jako całości lub państw do WTO

[edytuj] Główne zadania

ukończenie kształtowania reżimu wolnego handlu = wspólna taryfa celna
opracowanie wspólnego systemu regulacji pozataryfowych
zapewnienie swobodnego przepływu kapitału
ukształtowanie wspólnego rynku finansowego
uzgodnienie zasad i warunków przejścia do wspólnej waluty na terenie tej wspólnoty
ustanowienie wspólnych zasad handlu towarami i usługami i ich dostępu od rynków wewnętrznych wspólnoty
powołanie ogólnego zunifikowanego systemu regulacji celnych
opracowanie i realizacja międzypaństwowych programów
ukształtowanie jednakowych warunków dla firm zajmujących się przedsiębiorczością lub działalnością produkcyjną na terenie wspólnoty
ukształtowanie wspólnego rynku usług transportowych i wspólnego systemu transportowego
ukształtowanie wspólnego rynku energetycznego oraz stworzenie jednakowych warunków dla inwestorów zagranicznych
bierze się pod uwagę ułatwienia w przyznawaniu obywatelstwa obywatelom państw wspólnoty.
harmonizacja systemu ustawodawstwa członków wspólnoty (obecnie najbardziej zbliżone są do siebie Białoruś i Rosja, a Kazachstan ma ok. 80% podobieństwa)

[edytuj] Struktura Euroazjatyckiej Wspólnoty Gospodarczej

Euroazjatycka Wspólnota Gospodarcza ma bardzo przejrzystą strukturę: 1. Rada Międzypaństwowa - organ najwyższy, w jego skład wchodzą szefowie państw i rządów. Rozpatruje najważniejsze kwestii dotyczące działalności wspólnoty, określa strategię, kierunki i perspektywy rozwoju organizacji, a przede wszystkim kierunki integracji. Podejmuje decyzje, które są skierowane na realizację tych zadań. Posiedzenia 2 razy do roku, a na poziomie szefów państw nie mniej niż raz do roku. W czerwcu 2005 roku na przewodniczącego Rady został wybrany Aleksander Łukaszenko. 2. Komitet Integracyjny - jest to stale działający organ, w jego skład wchodzą zastępcy szefów rządów. Zadania tego organu to: zapewnienie współpracy między wszystkimi organami wspólnoty, opracowywanie tematów spotkań szefów rządów lub szefów państw, a także kontrola nad realizacją przyjętych decyzji - przede wszystkim przez Radę Międzypaństwową. Spotkania Komitetu Integracyjnego odbywają się co najmniej 4 razy w roku. Przy Komitecie działa także sekretariat, którego zadaniem jest przekazywanie informacji i organizacja techniczna, ma on 2 siedziby: w Moskwie (2/3 ludzi) i w Ałma Acie. Oprócz sekretariatu działa także Komisja Stałych Przedstawicieli - stali przedstawiciele wyznaczani przez premierów, spotykają się w przerwach między spotkaniami Rady Międzypaństwowej i Komitetu Integracyjnego. 3. Zgromadzenie Międzyparlamentarne - organ, który zajmuję się współpracą z parlamentami państw członkowskich i rozpatruje zagadnienia dotyczące zbliżenia, unifikacji i ustawodawstwa państw członków. W skład wchodzą osoby wybierane wśród deputowanych parlamentarzystów państw członków. Obecnie to 70 osób - 28 z Rosji, po 14 z Białorusi i Kazachstanu i po 7 z Kirgizji i Tadżykistanu ( przed wstąpieniem do organizacji Uzbekistanu). Siedziba w St. Petersburgu. 4. Sąd Wspólnoty - rozpatruje przede wszystkim spory gospodarcze między członkami i spory powstałe w wyniku przyjętych decyzji i ich realizacji.

[edytuj] Główne kierunki działań

- współpraca w dziedzinie polityki transportowej, starają się wypracować wspólną taryfę i wspólną politykę transportową, oraz stworzyć tzw. transportowe korporacje

- sektor energetyczny: wspólne wydobycie zasobów energetycznych na terenie Azji Środkowej oraz polepszenie w dostarczaniu energii do wszystkich odbiorców na jej terenie (tereny górzyste)

- migracja pracowników: ustanowienie zaplecza socjalnego, na terenie wspólnoty zapewnienie ludziom służby zdrowia itd. Walka z patologiami migracji. Rozwiązanie problemu podatków płaconych przez pracowników i pracodawców.

- rolnictwo: wspólna polityka rolna i ukształtowanie wspólnego rynku rolnego, ograniczenie kosztów transportu, przechowywania i sprzedaży artykułów rolnych.

- Rada Biznesowa: organizacja niekomercyjna, wewnętrzna EAWG, powołana przez Rosję. Ma na uwadze przyciągnięcie przedsiębiorców i przemysłowców do Azji Środkowej, współpracę między branżami i zakładami. Integracja tych największych firm na terenie EAWG. Ma ona przedstawicielstwa w Kazachstanie i Kirgizji, a w jej skład wchodzą przedstawiciele biznesu wszystkich państw członkowskich.

[edytuj] Różnica między WNP a EAWG

Euroazjatycka Wspólnota Gospodarcza posiada swój budżet opracowywane przez Komitet Integracyjny i zatwierdzany przez radę Międzypaństwową. Podział składek: 40% Rosja, po 20% Białoruś i Kazachstan i po 10% Kirgistan i Tadżykistan - przed wstąpieniem do organizacji Uzbekistanu. A teraz wygląda ten podział tak: 40% Rosja, po 15% Białoruś, Kazachstan i Uzbekistan i po 7.5% Kirgistan i Tadżykistan.