Europejski nakaz aresztowania
Z Wikipedii
Europejski nakaz aresztowania, uproszczona forma ekstradycji istniejąca w Unii Europejskiej, a umożliwiająca aresztowanie osoby podejrzanej lub oskarżonej o popełnienie przestępstwa albo już skazanej za nie, i wydanie jej do kraju, w którym zostanie postawiona przed sądem lub przekazana do wykonania wcześniej orzeczonej kary.
Europejski nakaz aresztowania został ustanowiony decyzją ramowa Rady z dnia 13 czerwca 2002 r. w sprawie europejskiego nakazu aresztowania i procedury wydawania osób między Państwami Członkowskimi, która weszła w życie 1 lipca 2002 (CELEX: 32002F0584).
O wydaniu osoby decyduje sąd kraju, na którego terytorium osoba przebywa. W odróżnieniu od ekstradycji, w przypadku europejskiego nakazu aresztowania rezygnuje się z zasady podwójnej karalności, co oznacza, iż nie trzeba badać, czy kraj, który ma wydać również penalizuje czyn, za popełnienie którego pewien kraj stara się o przejęcie osoby. Wystarczy, że czyn jest karany w kraju, który wydał nakaz aresztowania.
Wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z 27 kwietnia 2005 przepis kodeksu postępowania karnego (art. 607t § 1) dotyczący europejskiego nakazu aresztowania z dniem 5 listopada 2006 utracił moc obowiązującą w zakresie umożliwiającym wydanie obywatela polskiego, który dopuścił się przestępstwa poza granicami Polski.
Uchwalona w następstwie wyroku Trybunału Konstytucyjnego Ustawa z 8 września 2006 roku o zmianie Konstytucji RP która weszła w życie 7 listopada 2006 dopuszcza wydanie obywatela polskiego innemu państwu lub międzynarodowemu organowi sądowemu, o ile możliwość taka wynika z ratyfikowanej przez Rzeczpospolitą Polską umowy międzynarodowej lub ustawy stanowiącej wykonanie aktu prawa stanowionego przez organizację międzynarodową, której Rzeczpospolita Polska jest członkiem.
Decyzja ramowa o europejskim nakazie aresztowania zawiera listę czynów, w przypadku których nie bada się, czy zachodzi podwójna karalność (w obu krajach). W przypadku przestępstw nie znajdujących się na liście, brak podwójnej karalności, może być przyczyną odmowy wydania osoby, choć nie musi - pozostawione jest to do uznania sądu decydującego o wydaniu.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
- SCADPlus: Summary - Framework Decision on the European arrest warrant and the surrender procedures between Member States (en)
- European Arrest Warrant Database (Uniwersytet Jagielloński) (en)
