Eva Birnerová

Z Wikipedii

Eva Birnerová (na zdjęciu z lewej)

Państwo	Czechy
Data urodzenia	14 kwietnia 1984
Miejsce urodzenia	Duchcov
Wzrost	170
Waga	59
Gra	praworęczna
Status profesjonalny	17 marca 2002
Trener	Tim Sommer
Gra pojedyncza
Najwyżej w rankingu	50 (29 stycznia 2007)
Gra podwójna
Najwyżej w rankingu	162 (9 października 2006)

Eva Birnerová (ur. 14 kwietnia 1984 w Dochcoviu), czeska tenisistka, obecnie dopiero dziesiątą rakieta swojego kraju. Jest siostrą mniej znanej Hany Birnerovej. Jej trenerem jest Tim Sommer.

[edytuj] Kariera

Status profesjonalny otrzymała w 2002 roku. Najlepsze rezultaty w turniejach zawodowych osiągnęła na przestrzeni dwóch ostatnich sezonów. W grze pojedynczej osiągnęła ćwierćfinały w 2005 roku Bogocie, a w 2006 roku w Budapeszcie i w Sztokholmie. W grze podwójnej wygrała pierwszy tytuł w karierze w 2006 roku w stolicy Szwecji, w parze z Jarmilą Gajdošovą. Doszła do finałów w Portorož (z Emilie Loit) i w Sztokholmie (2005, w parze z Marą Santangelo). Oprócz tego osiągnęła ze Stéphanie Foretz półfinał turnieju w Budapeszcie 2006.

2002

Po otrzymaniu profesjonalnej licencji zagrała w turnieju ITF w Redbridge. W następnych występach wygrała drugi i trzeci turniej ITF w karierze. Zagrała także w eliminacjach do wielkoszlemowego turnieju US Open. Sezon ten skończyła na 215 miejscu.

2003

Sezon 2003 zaczęła od II rundy turnieju ITF we francuskim Belfort. Zaszła także do czterech ćwierćfinałów, do półfinału w Cuneo, wygrała trzy turnieje ITF i zadebiutowała w wielkoszlemowym turnieju – French Open. Sezon zakończyła na 110.miejscu w rankingu WTA. Awansowała więc o 105 pozycji.

2004

Rok 2004 nie był dla niej zbyt udany. Dzięki wysokiemu rankingowi mogła zagrać w Australian Open bez kwalifikacji, ale odpadła już w pierwszej rundzie. Doszła do drugiej rundy w Sopocie i wystąpiła w półfinale turnieju w Opolu. Sezon zakończyła na 139 miejscu więc w stosunku do poprzedniego spadła o 34 pozycje.

2005

Rok 2005 rozpoczęła od kilku nieudanych występów w turniejach WTA. W Bogocie dotarła do ćwierćfinału (pokonując pod drodze Maríę Sánchez Lorenzo wówczas nr.65). Doszła do II rundy w Indian Wells i French Open (pokonując Marię Kirilenko). Sezon jednak zakończyła na niskiej 116 pozycji.

2006

Sezon 2006 był jej najlepszym sezonem w karierze. Doszła bowiem do ćwierćfinałów w Budapeszcie pokonując rodaczkę Klárę Zakopalovą i Estonkę Kaię Kanepi i w Sztokholmie. Pierwszy raz zagrała we wszystkich turniejach wielkoszlemowych. Pokonała także Sofię Arvidsson. Sezon zakończyła na 80 miejscu.

2007

Rok 2007 zaczęła od największego sukcesu w turniejach wielkoszlemowych bowiem dotarła do III rundy Australian Open. Po tym turnieju awansowała na najwyższą pozycję w karierze – nr 59. W kwalifikacjach do turnieju w Antwerpii przegrała w pierwszej rundzie również jak w Hobart. W Acapulco dotarła do drugiej rundy. W Memphis i w Indian Wells przegrała w pierwszej rundzie.