Ewa Telega
Z Wikipedii
Ewa Telega | |
Ewa Telega | |
Data i miejsce urodzenia | 31 marca 1962 Kędzierzyn, Polska |
Nagrody | |
Nagroda na FPFF | |
1999, drugoplanowa rola żeńska (Córy szczęścia) | |
Ważne role | |
Wiera w Córach szczęścia, Magda w Łóżku Wierszynina, Faustyna w Nocnych ptakach |
|
Strona domowa |
Ewa Telega de domo Isajewicz (ur. 31 marca 1962 r. w Kędzierzynie), polska aktorka teatralna, telewizyjna i filmowa. Absolwentka Szkoły Baletowej w Bytomiu oraz PWSFTviF w Łodzi (1985).
Do najciekawszych w jej filmowym dorobku należą role w Łóżku Wierszynina (1997) oraz – nagrodzona na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni – w Córach szczęścia (1999).
Od 1986 r. jest aktorką warszawskiego Teatru Dramatycznego. Na stołecznej scenie oraz w Teatrze Telewizji wystąpiła w licznych spektaklach, będących adaptacjami dzieł m.in. Czechowa, Gogola, Turgieniewa, czy Dostojewskiego, dzięki czemu jest dziś przez wielu uważana za jedną ze specjalistek od ról w reperturze opartym na XIX-wiecznej literaturze rosyjskiej.
Spis treści |
[edytuj] Kariera teatralna
W latach 1984-1986 była aktorką łódzkiego Teatru imienia Stefana Jaracza. Od 1986 r. należy do zespołu Teatru Dramatycznego w Warszawie.
Szereg różnych typów kobiecych stworzyła w adaptacjach największych dzieł literatury rosyjskiej. W Teatrze Telewizji zagrała m.in. w Płatonowie i Wiśniowym sadzie (wg Antoniego Czechowa), Wiosennych wodach (wg Iwana Turginiewa), Polowaniu na kaczki (wg Aleksandra Wampiłowa), Płaszczu (wg Mikołaja Gogola), Dzieciach słońca (wg Maksyma Gorkiego), czy Sonacie petersburskiej (wg Idioty Fiodora Dostojewskiego). Krytyka wysoko oceniła jej Annę Kareninę w Ostatnim dniu Anny Kareniny według powieści Lwa Tołstoja.
Na deskach Teatru Dramatycznego wystąpiła w m.in. Rewizorze (jako Chorodniczyni), Obłomoffie (jako Pszenicyna), czy Scenach z życia letników (jako Warwara Michajłowna) na podstawie Letników Gorkiego.
[edytuj] Kariera filmowa
W filmie zadebiutowała w 1983 r. w Kasztelance Marka Nowickiego. W latach 80. i w pierwszej połowie lat 90. grała epizody, m.in. w Lawie (1989) Tadeusza Konwickiego, Korczaku (1990) Andrzeja Wajdy, Wszystko, co najważniejsze (1992), Roberta Glińskiego oraz Kolejności uczuć (1993) Radosława Piwowarskiego.
Pewnym przełomem w jej filmowej karierze było spotkanie na planie z Andrzejem Domalikiem i Martą Meszaros, w których obrazach stworzyła swoje najbardziej znane i najwyżej ocenione kreacje. Domalik, z którym współpracowała już w teatrze i Teatrze Telewizji, obsadził ją w Nocnych ptakach (1992), ale to kolejna rola – w Łóżku Wierszynina (1997) – przyniosła jej wysokie oceny krytyków oraz nagrodę specjalną na Festiwalu Filmowym w Tarnowie. W roli Maszy wykorzystała swoje doświadczenia z licznych w jej karierze, cenionych ról w sztukach Antoniego Czechowa na scenie teatralnej i Teatru Telewizji.
U Meszaros debiutowała niewielką rolą w międzynarodowej produkcji Siódmy pokój (1995). Za następną w Córach szczęścia (1999) otrzymała nagrodę dla najlepszej aktorki drugoplanowej na XXVI Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. Później zagrała jeszcze u tej reżyser w Małej Vilmie (2000) i Niepochowanym (2002), opowieści o ostatnich latach życia Imre Nagya (w tej roli Jan Nowicki).
Jej role filmowe charakteryzuje szeroka rozpiętość emploi – między prostytutkami z temperamentem, a wytwornymi, nadwrażliwymi damami. Grywa zarówno w repertuarze komediowym, dramatycznym oraz gościnnie w serialach.
[edytuj] Wybrana filmografia
- 2007 - Fala Zbrodni jako P. Rainer ( ? ) - była żona gen. Sieradzkiego; matka Kalinki
- 2006 – Zapomniana bohaterka jako "Mirka"
- 2005 – Tango z aniołem (serial tv) jako "redaktor Agnieszka Szymańska"
- 2005 – Pensjonat pod Różą (serial tv, odc. 58 i 59) jako "Lucyna Wasiak"
- 2003 – Persona non grata jako "siostra Heleny"
- 2003 – Magiczne drzewo jako "mama Adama"
- 2003 – Glina (serial tv, odc. 1 i 4) jako "Krystyna, była żona Gajewskiego"
- 2002 – Niepochowany jako "Katarina, agentka rumuńskich służb specjalnych"
- 2000 – Mała Vilma jako "Hilda Tirschler"
- 2000 – Miodowe lata (serial tv, odc. 44) jako "doktor Bielecka"
- 1999 – Moja Angelika jako "prostytutka Kalina"
- 1999 – Córy szczęścia jako "Wiera, przyjaciółka Nataszy"
- 1999 – Rodzina zastępcza (serial tv, odc. 14) jako "psycholog"
- 1997 – Ostatni krąg jako "Olga, przyjaciółka Jadwigi"
- 1997 – Łóżko Wierszynina jako "Magda "Masza"
- 1995 – Siódmy pokój jako "zakonnica"
- 1993 – Kolejność uczuć jako "aktorka Skiba"
- 1992 – Wszystko, co najważniejsze jako "kobieta na przyjęciu u Boguckich"
- 1992 – Nocne ptaki (film tv) jako "Faustyna"
- 1991 – In flagranti jako "Elżbieta, żona Adama"
- 1990 – Zabić na końcu jako "Elżbieta"
- 1990 – Korczak jako "była wychowanka Korczaka"
- 1989 – Lawa. Opowieść o "Dziadach" Mickiewicza jako "Dama II w Salonie Warszawskim"
- 1987 – Łuk Erosa jako "Janina, przyjaciółka Maryśki"
- 1985 – Kochankowie mojej mamy jako "pielęgniarka"
- 1984 – Miłość z listy przebojów jako "Jola"
- 1983 – Kasztelanka (film tv) jako "Mańka vel Gabrysia"
[edytuj] Nagrody
1999 – XXIV Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni:
poprzedniczka: Kinga Preis |
Najlepsza aktorka drugoplanowa na FPFF 1999 za Córy szczęścia |
następczyni: nie przyznano |