Fabio Celestini
Z Wikipedii
Fabio Celestini (ur. 31 października 1975 w Lozannie), piłkarz szwajcarski pochodzenia włoskiego grający na pozycji defensywnego pomocnika. Mierzy 183 cm wzrostu, waży 76 kg.
[edytuj] Kariera klubowa
Celestini pochodzi z Lozanny i tam też rozpoczynał piłkarską karierę w klubie Lausanne Sports. W 1995 roku zadebiutował w barwach tego klubu w Nationallidze A, ale początkowo nie grał w pierwszej jedenastce. W wyjściowym składzie Celestini zaczął grywać w sezonie 1997/1998 i wtedy to osiągnął swój pierwszy sukces, jakim było zdobycie Pucharu Szwajcarii, natomiast w lidze Lausanne zakończyło sezon na 3. miejscu w tabeli. Podobnie było w 1999 roku, gdy zespół znów zajął miejsce na najniższym stopniu podium i po raz drugi z rzędu wywalczył krajowy puchar. Celestini grał w Lausanne jeszcze w sezonie 1999/2000 zdobywając wtedy wicemistrzostwo Szwajcarii.
Latem 2000 Celestini przeszedł do beniaminka francuskiej Ligue 1, Troyes AC. W lidze zadebiutował 28 lipca w przegranym 1:3 wyjazdowym meczu z Olympique Marsylia. Fabio był podstawowym zawodnikiem klubu, który w lidze spisywał się udanie i został rewelacją sezonu zajmując 7. miejsce i awansując do Pucharu Intertoto. W sezonie 2001/2002 awansował z niego do Pucharu UEFA, w którym zaszedł z Troyes do 2. rundy (porażka w dwumeczu z Leeds United), a w lidze ponownie zajął 7. pozycję.
W 2002 roku Celestini przeszedł do silniejszego Olympique Marsylia. Tam zadebiutował 10 sierpnia w wygranym 1:0 wyjazdowym meczu z AS Monaco. W Olympique pod wodzą Alaina Perrina zajął 3. miejsce w lidze i miał pewne miejsce w składzie na pozycji defensywnego pomocnika. W 2004 roku zajął z OM dopiero 7. pozycję oraz doszedł do finału Pucharu UEFA, w którym francuski zespół został pokonany 0:2 przez Valencię (w finale Celestini zagrał od 84. minuty, gdy zmienił Sylvaina N'Diaye).
W 2004 roku Celestini wyjechał do Hiszpanii i przez rok grał w tamtejszym Levante UD. W Primera División zadebiutował 12 września w wygranym 3:1 meczu z Racingiem Santander. Levante spadło jednak z ligi i szwajcarski pomocnik wrócił z wypożyczenia do Marsylii, ale ostatecznie za darmo odszedł do innego hiszpańskiego zespołu, Getafe CF. W 2006 roku zajął z tym klubem 9. miejsce. Rozegrał tylko 19 meczów, gdyż w drugiej połowie sezonu leczył kontuzję. W sezonie 2006/2007 awansował z Getafe do finału Pucharu Hiszpanii.
Sezon | Klub | Kraj | Rozgrywki | Mecze | Bramki |
---|---|---|---|---|---|
1995/96 | Lausanne Sports | Szwajcaria | Axpo Super League | 18 | 1 |
1996/97 | Lausanne Sports | Szwajcaria | Axpo Super League | 23 | 1 |
1997/98 | Lausanne Sports | Szwajcaria | Axpo Super League | 33 | 9 |
1998/99 | Lausanne Sports | Szwajcaria | Axpo Super League | 32 | 9 |
1999/00 | Lausanne Sports | Szwajcaria | Axpo Super League | 22 | 3 |
2000/01 | Troyes AC | Francja | Ligue 1 | 29 | 1 |
2001/02 | Troyes AC | Francja | Ligue 1 | 21 | 1 |
2002/03 | Olympique Marsylia | Francja | Ligue 1 | 33 | 1 |
2003/04 | Olympique Marsylia | Francja | Ligue 1 | 26 | 0 |
2004/05 | Levante UD | Hiszpania | Primera División | 25 | 1 |
2005/06 | Getafe CF | Hiszpania | Primera División | 19 | 0 |
2006/07 | Getafe CF | Hiszpania | Primera División | ||
Łącznie w Axpo Super League | 128 | 23 | |||
Łącznie w Ligue 1 | 109 | 3 | |||
Łącznie w Primera División | 44 | 1 |
[edytuj] Kariera reprezentacyjna
W reprezentacji Szwajcarii Celestini zadebiutował 6 czerwca 1998 roku w zremisowanym 1:1 meczu z Jugosławią. Brał udział w nieudanych dla Szwajcarii kwaliifkacjach do Euro 2000 oraz MŚ 2002. Następnie występował w eliminacjach do Euro 2004, w których to w wygranym 2:1 meczu z Irlandią zdobył swojego pierwszego gola w kadrze. W 2004 roku został powołany do kadry na ME w Portugalii, na których zagrał w dwóch grupowych meczach: zremisowanym 0:0 z Chorwacją oraz przegranym 0:3 z Anglią.
Celestini brał także udział w kwalifikacjach do Mistrzostwa Świata w Niemczech, jednak na sam turniej nie pojechał z powodu odniesionej kontuzji w meczu Primera División z Deportivo La Coruña.
1 Stiel • 2 Haas • 3 Berner • 4 Henchoz • 5 M. Yakın • 6 Vogel • 7 Cabanas • 8 Wicky • 9 Frei • 10 H. Yakın • 11 Chapuisat • 12 Zuberbühler • 13 Zwyssig • 14 Magnin • 15 Gygax • 16 Celestini • 17 Spycher • 18 Huggel • 19 Barnetta • 20 Müller • 21 Rama • 22 Vonlanthen • 23 Roth • trener: Kuhn
1 Ustari • 2 Contra • 3 Díaz • 4 Belenguer • 5 Mario • 6 Celestini • 7 Mario Cotelo • 8 Gavilán • 9 Braulio • 10 de la Red • 11 Sousa • 12 Licht • 13 Abbondanzieri • 14 Manu del Moral • 16 Albín • 17 Kepa • 18 Uche • 19 Signorino • 20 Pallardó • 21 Cortés • 22 Casquero • 23 Tena • 24 Pablo Hernández • 25 Granero • - Redondo • trener Laudrup •