Fajkowe ziele
Z Wikipedii
Fajkowe ziele to w utworach Tolkiena, najbardziej znany towar eksportowy Shire'u: wonne ziele, którym można nabijać długie drewniane lub gliniane fajki. Ziele stanowi odmianę Nicotiany i jest uprawnione w rozmaitych zakątkach Śródziemia. Pochodzi najprawdopodobniej z Númenoru i stamtąd zostało sprowadzone do Śródziemia. W Gondorze znane jest jako słodka galena i cenione z powodu aromatycznego kwiecia. Pierwsze fajkowe ziele, według większości świadectw i Zielnika Shire'u (autorstwa Meriadoka Brandybucka), wyhodował Tobold Hornblower w swoich ogrodach w Longbottom, w Południowej Ćwiartce, ok. 1070 roku wg kalendarza Shire'u. To właśnie w Longbottom uprawiano najlepsze ziele. Zwyczaj palenia fajkowego ziela rozpowszechnił się nie tylko wśród hobbitów. Przyswoili go sobie ludzie, a także pozostałe rasy. Fajkowe ziele palili, m.in. Aragorn syn Arathorna, wielu krasnoludów, Strażnicy oraz także Istari (czarodzieje): Gandalf i Saruman. Za kolebkę i ośrodek sztuki palenia tego tytoniu uznaje się Bree, gdzie w gospodzie "Pod Rozbrykanym Kucykiem" spotykało się wielu wędrowców, którzy palili fajkowe ziele.