Fenyloaceton
Z Wikipedii
Fenyloaceton | |||
|
|||
Ogólne informacje | |||
Nazwa systematyczna | 1-fenylo-2-propanon | ||
Inne nazwy | fenylopropanon BMK P2P benzylometyloketon |
||
Wzór sumaryczny | C9H10O | ||
SMILES | CC(=O)CC1=CC=CC=C1 | ||
Masa molowa | 134,175 g/mol | ||
Identyfikacja | |||
Numer CAS | 103-79-7 | ||
Właściwości | |||
Gęstość i stan skupienia | 1,003 g/cm3 (20°C); | ||
Temperatura topnienia | -15 °C (258,15 K) | ||
Temperatura wrzenia | 215 °C (488,15 K; ±1°) | ||
Niebezpieczeństwa | |||
Klasyfikacja UE | Treść oznaczeń: Xi - drażniący |
||
Zwroty ryzyka | R: 34-37 | ||
Zwroty bezpieczeństwa | S: 24/25 | ||
Numer RTECS | UC3500100 | ||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą warunków standardowych (25°C, 1000 hPa) |
Fenyloaceton (fenylopropanon, BMK, P2P) - organiczny związek chemiczny z grupy ketonów. Fenyloaceton jest półproduktem w syntezie amfetaminy i znajduje się w wykazie substancji którymi obrót jest zakazany lub kontrolowany w grupie P-II. Inne nazwy: benzylometyloketon (BMK), 3-fenylopropan-2-on.
[edytuj] Otrzymywanie
Fenyloaceton można otrzymać przepuszczając mieszaninę kwasów octowego i fenylooctowego przez warstwę tlenku toru(IV) w temperaturze 430-450°. Produktami ubocznymi jest CO2 i H2O[1]. Inne metody syntezy fenyloacetonu to katalityczna redukcja fenylonitropropenu oraz alkilowanie benzenu chloroacetonem metodą Friedla-Craftsa.
Przypisy
- ↑ Shirley David A., "Chemia organiczna", Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1968.
[edytuj] Zobacz też
Przeczytaj też zastrzeżenia dotyczące pojęć medycznych na Wikipedii!
Wikiprojekt: Nauki medyczne • Portal: Nauki medyczne