Ferdinand Hellers

Z Wikipedii

Ferdinand Hellers
Państwo	Szwecja
Data i miejsce urodzenia	28 stycznia 1969 Sztokholm
Tytuł szachowy	arcymistrz (1989)
Ranking	2605 (01.10.2007)
Miejsce w kraju	niesklasyfikowany

Ferdinand Hellers (ur. 28 stycznia 1969 w Sztokholmie) – szwedzki szachista, arcymistrz od roku 1989.

Na przełomie 1984 i 1985 roku odniósł pierwszy duży sukces, zdobywając w Groningen tytuł mistrza Europy juniorów do lat 20. W 1985 zwyciężył również w otwartym turnieju OHRA B w Amsterdamie. W 1986 wystąpił w Gausdal w mistrzostwach świata juniorów do lat 20, dzieląc za Walterem Arencibią i Simenem Agdesteinem III-V miejsce. W 1988 zwyciężył (wraz z Florinem Gheorghiu, Bogdanem Laliciem i Jurijem Bałaszowem) w turnieju open w Berlinie Zachodnim. W tym samym roku, na kolejnych mistrzostwach świata juniorów do lat 20 zajął w Adelajdzie V-VII miejsce, triumfował w kołowym turnieju w Budapeszcie oraz podzielił I-II miejsce (wraz z Tomem Wedbergiem) w Malmö. W 1991 podzielił II lokatę (za Aleksiejem Wyżmanawinem) w tradycyjnym turnieju Rilton Cup w Sztokholmie, w 1993 zwyciężył w Malmö (w turnieju Sigeman & Co) oraz wystąpił w turnieju międzystrefowym w Biel^[1]. W kolejnych latach (1994, 1997) ponownie triumfował w Malmö (w 1994 wraz z Curtem Hansenem)^[2].

W latach 1988 - 1990 dwukrotnie wystąpił na szachowych olimpiadach, w obu przypadkach osiągając najlepsze indywidualne wyniki w zespole. Łącznie w turniejach olimpijskich rozegrał 22 partie, w których zdobył 15½ pkt. Oprócz tego, również dwukrotnie (1989, 1992) wystąpił w reprezentacji kraju na drużynowych mistrzostwach Europy^[3].

Od roku 1998 nie uczestniczy w turniejach klasyfikowanych do szachowego rankingu ELO^[4].