Z Wikipedii
Flagowiec olbrzymi, wachlarzowiec olbrzymi (Meripilus giganteus (Pers.:Fr.) Karst.) – grzyb z rodziny wachlarzowcowatych.
[edytuj] Charakterystyka
- Owocniki
- jednoroczne, duże, osiągające średnicę od 30 do 80 cm, z wieloma dachówkowato ułożonymi, wachlarzowatymi lub półkolistymi kapeluszami, które wyrastają ze wspólnej podstawy, niekiedy na krótkich trzonkach. Powierzchnia kapeluszy początkowo żółtobrązowa, później brązowawa, kasztanowata, wyraźnie koncentrycznie pręgowana, pokryta drobnymi łuseczkami. Brzeg kapeluszy jaśniejszy, kremowy, zaokrąglony, z wiekiem falisty.
- Rurki
- krótkie, białawe, po uszkodzeniu przebarwiające się na brązowawe, później czerniejące plamy. Pory bardzo drobne, koliste, około 0,3 mm średnicy.
- Miąższ
- biały, łykowaty, włóknisty, na przekroju czerniejący, o silnie grzybowym zapachu i kwaskowatym smaku.
- Zarodniki
- gładkie, bezbarwne, jajowate do kolistych.
- Biotop
- rośnie u podstawy różnych gatunków drzew liściastych, wyjątkowo także drzew iglastych. Zwykle przy martwych pniach, rzadziej jako pasożyt żywych drzew. Chętnie rośnie na siedliskach antropogenicznych: parkach, przydrożnych drzewach. W naturalnych kompleksach leśnych spotykany wyjątkowo rzadko.
- Gatunki podobne
- żagwica listkowata, która występuje niemal wyłącznie na dębach i ma znacznie mniejsze i węższe kapelusze ; jodłownica górska, która rośnie u podstawy jodeł i odznacza się dużymi, kanciastymi i nierównymi porami.
[edytuj] Ciekawostki
- Jest to jeden z największych grzybów hubowatych, którego pojedyncze rozety osiągają wagę do kilkunastu, a skupienia owocników przy jednym pniu do kilkudziesięciu kilogramów.
- Ze względu na upodobanie do antropogenicznych stanowisk zwany również "grzybem parkowym".
Galeria Wikimedia Commons
