Owocnik
Z Wikipedii
Owocnik, twór grzybniowy - zbita część grzybni, wytwarzana przez nią w formie charakterystycznej dla każdego gatunku, tworząca na zewnątrz lub wewnątrz zarodniki. Owocniki występują u grzybów wyższych; workowców i podstawczaków, a ich zadaniem jest wytwarzanie zarodników. Zbudowane są z dwóch rodzajów grzybni: płonnej – plektenchymy, stanowiącej rusztowanie i zarodnionośnej – obłoczni, w której wytwarzane są zarodniki. Mogą mieć różną postać, np. kapelusza osadzonego na trzonie, kopyta, bulwy, miseczki, maczugi, krzaczka, różdżki, płaskiej skorupy i inne. Istnieje ogromna różnorodność kształtów i barw owocników. Niemal wszystkie wyrastają nad ziemią, ale istnieją też owocniki podziemne, np. u trufli.
Typy owocników u grzybów "wyższych":
- grzyb kapeluszowy – zbudowany z kapelusza z hymenoforem i trzonu
- owocnik zamknięty – wewnątrz zamkniętego owocnika znajdują się cienkie niteczki grzybni, tzw. włośnia, a na niej powstają zarodniki. U niektórych gatunków cały owocnik wypełniony jest włośnią i zarodnikami, a u niektórych tylko górna część, dolna zaś jest płonna, (jak np. u czasznicy. Część płonna jest gąbczasta i ma liczne komory powietrzne. Czasami część zarodnikowa i płonna mogą być oddzielone pergaminową przegrodą. Cały owocnik otoczony jest okrywą – peridium.
- owocnik hubiasty – występuje np. u grzybów nadrzewnych, zwanych popularnie hubami. Ich owocniki mają kształt kopyta, albo płaskiej skorupy (rozpostarte, czyli resupinowate), przylegającej, do podłoża, lub częściowo odstającej od niego Czasami płaskie skorupy, przyrośnięte tylko bokiem wyrastają dachówkowato jedna nad drugą, tworząc charakterystyczne daszki. Tylko u niektórych hub występują owocniki przypominające grzyby kapeluszowe – posiadają kapelusz i trzon wyrastający ze środka, lub z boku kapelusza.
[edytuj] Zobacz też
- Grzyby - królestwo organizmów eukariotycznych