Folcwine
Z Wikipedii
Folcwine – fikcyjna postać ze stworzonej przez J. R. R. Tolkiena mitologii Śródziemia.
Informacje na jego temat znajdują się w Dodatkach do trzeciego tomu Władcy pierścieni.
Postać ta nie pojawia się w ekranizacji powieści (reżyseria Peter Jackson).
- W angielskim oryginale – Folcwine
- Przekład Marii Skibniewskiej – Folkwin
- Przekład Jerzego Łozińskiego – Folcwine
- Przekład Marii i Cezarego Frąców – Folcwine
Folcwine (ur. 2830 rok Trzeciej Ery – zm. 2903 rok Trzeciej Ery) – Rohirrim, czternasty król Rohanu. Był synem Folci. Na tron wstąpił w 2864 roku. Panował do końca swego życia, przez 39 lat. Za jego rządów Rohan powrócił do świetności z czasów przed najazdu Dunlendingów (2758 rok). Królowi udało się odbić z ich rąk obszar między rzekami Adorn i Iseną (tzw. Dzikie Kraje Rohańskie). Folcwine dokonał też militarnej reorganizacji Rohirrimów. Gdy na Gondor napadli Haradrimowie (2885 rok), wysłał namiestnikowi Túrinowi II, znaczne posiłki pod wodzą synów, Folcreda i Fastreda. Dzięki nim Túrin odniósł wielkie zwycięstwo w bitwie u brodów na Porosie, choć w walce polegli obaj synowie Folcwine’a. Jego następcą był trzeci syn Fengel. Monarcha miał jeszcze jedno dziecko, córkę starszą od Fengla.
Imię Folcwine pochodzi z języka rohirrimskiego[1] i znaczy w tej mowie Przyjaciel ludu.
[edytuj] Przypis
- ↑ W rzeczywistości to słowo z języka staroangielskiego (folcwine – przyjaciel ludu).
| Poprzednik Folca |
Królowie Rohanu | Następca Fengel |
