Fototerapia
Z Wikipedii
Fototerapia czyli światłolecznictwo to nazwa określająca różne działania mające u podstawy leczenie światłem.
W zależności od długości fali rozróżniamy promieniowanie widzialne, promieniowanie podczerwone (ang. infra-red: IR) i promieniowanie nadfioletowe (ang. ultra-violet UV). W obrębie nadfioletu rozróżniamy promieniowanie:
- UVA długość fali 320-400 nm
- UVB długość fali 290-320 nm
- UVC długość fali 100-290 nm.
W fototerapii wykorzystuje się naturalne źródła światła (helioterapia) oraz źródła sztuczne (aktynoterapia), wśród których źródłem światła podczerwonego są lampy sollux, natomiast ultrafioletu - lampy kwarcowe.
[edytuj] Leczenie światłem widzialnym
- leczenie zaburzeń psychicznych związanych z depresją zimową; stosuje się lampy o natężeniu oświetlenia powyżej 2500 luksów (czyli około 5-10 razy większe niż emituje zwykła żarówka)
- fototerapia noworodka
[edytuj] Leczenie światłem podczerwonym
Leczenie podczerwienią ma głównie zastosowanie w fizykoterapii, gdzie wykorzystuje się światło o długości od 720 do 15000 nm i wykorzystuje się podstawową cechę podczerwieni czyli działanie rozgrzewające. Do emisji stosuje się najczęściej[potrzebne źródło] lampę sollux, której promieniowanie penetruje do 3 cm w głąb tkanek, powodując ich rozgrzanie, rozszerzenie naczyń krwionośnych i co za tym idzie wzmożenie ukrwienia i przemiany materii, zmniejszenie napięcia mięśni.
[edytuj] Leczenie światłem nadfioletowym
