François Cévert

Z Wikipedii

Ten artykuł wymaga dopracowania zgodnie z zaleceniami edycyjnymi. Należy w nim poprawić: niezrozumiała tabelka z wynikami,npovizacja. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.

François Cevert
Imię i nazwisko	Albert François Cevert Goldenberg
Kraj	Francja
Urodzony	25 lutego 1944
Zmarł	6 października 1973

Albert François Cevert Goldenberg (* 25 lutego 1944 w Paryżu; † 6 października 1973 w Watkins Glen) – jeden z najbarwniejszych kierowców formuły 1 wczesnych lat ’70.

Spis treści 1 Wczesna kariera 2 Formuła 1 3 Rozwój kariery 4 Kryzys 5 Śmierć 6 Wszystkie osiągnięcia w Formule 1 7 Zobacz też

[edytuj] Wczesna kariera

Po wygraniu francuskich Mistrzostw F3 w 1968 roku, w 1969 Cevert dołączył do zespołu Tecno w Formule 2. Wywalczył trzecią pozycję w Grand Prix Niemiec (w latach ’60 na Nürburgringu ścigali się razem kierowcy F1 i F2). Kiedy w tym samym roku na torze Palace Crystal uległ tylko najszybszemu Jackie Stewartowi, zauważył go Ken Tyrrell i postanowił zatrudnić młodego Francuza.

[edytuj] Formuła 1

W 1970 roku, kiedy Johnny Servoz-Gavin nieoczekiwanie odszedł z teamu Tyrrell po zaledwie trzech wyścigach, Cevert zajął jego miejsce. Po udanym debiucie w Grand Prix Holandii na Zandvoort za kierownicą March 701 młody utalentowany kierowca był numerem 2, jeżdżąc u boku broniącego tytułu Stewarta. Debiutant został ogłoszony następcą trzykrotnego mistrza świata, a zarazem stał się jego podopiecznym. W barwach Tyrrell Racing Organisation wystartował w 9 wyścigach, z czego 3 nie ukończył z powodu awarii. Zwykle dojeżdżał w pierwszej dziesiątce i raz na punktowanej pozycji kończąc mistrzostwa z dorobkiem 1 punktu.

[edytuj] Rozwój kariery

Rok 1971 to kolejne starty w barwach Elf Team Tyrrell, który zbudował nowy bolid. Debiut w nowym bolidzie nie był wyjątkowo udany. Pierwszy wyścig 1971. roku (Grand Prix RPA) poszedł nie po jego myśli, ponieważ Cévert rozbił się. W Hiszpanii był 7., potem znowu dwa razy nie przekroczył linii mety. Dopiero we Francji pokazał swoje umiejętności i wyjątkowość bolidu dojeżdżając tuż za Stewartem ze stratą 28.12. Wynik z Francji powtórzył w Niemczech znów dojeżdżając za liderem zespołu. W końcu na ostatnim Grand Prix Stanów Zjednoczonych na Watkins Glen odniósł swoje pierwsze zwycięstwo w karierze. Wystartował z 5. pozycji i pomimo problemów z oponami, które nękały także Stewarta, na 14. okrążeniu wyprzedził mistrza. Na 43. okrążeniu Jacky Ickx ustanowił najszybsze okrążenie zmniejszając stratę do 2,2 sek. i wtedy w jego Ferrari na wskutek awarii skrzyni biegów nastąpił wyciek oleju. Ickx, nie zdając sobie z tego sprawy, rozlewał olej po całym torze. To właśnie na plamie oleju wpadł w poślizg McLaren Denny’ego Hulme'a, po czym uderzył w barierę i uszkodził zawieszenie. Cévert przeszedł jak burza, wysunął się na prowadzenie i już nie oddał swojej pozycji. Cévert został drugim francuskim zwycięzcą Grand Prix. Na koniec mistrzostw stanął na najniższym stopniu podium z dorobkiem 26 punktów.

[edytuj] Kryzys

W roku 1972 wielkie oczekiwania Stewarta i Tyrrella nie zostały spełnione. Teraz Emerson Fittipaldi był ulubieńcem mediów i to on doprowadził Lotusa do mistrzostwa konstruktorów. Cevert tylko trzy razy dojechał na punktowanej pozycji. Jadąc zeszłorocznym Tyrrellem 002 był drugi w Belgii. Po debiucie Tyrrella 006 nie ukończył Grand Prix Kanady z powodu awarii skrzyni biegów. Za to Grand Prix Stanów Zjednoczonych wywalczył drugie miejsce. Cevert był rozczarowany sezonem, tym bardziej, że w 24 godzinnym Le Mans, kierując Matra - Simca 670 z Howden Ganley z Nowej Zelandii został sklasyfikowany na drugiej pozycji.

[edytuj] Śmierć

W 1973 roku Tyrrell był topowym zespołem. Nowy bolid był wyśmienity. Cévert w prawie każdym wyścigu walczył ze Stewartem o pierwszą pozycję. Był bardzo posłusznym kolegą z zespołu. Wykonywał polecenia szefa zespołu i ustępował miejsca wielkiej gwieździe Formuły 1. Jednak głód zwycięstw, na które było stać Céverta, był zbyt wielki. Zasłużył sobie na to, by nawet sięgnąć po tytuł. Jednak wszystko było robione pod Stewarta, bo to on był numerem jeden w tamtych czasach. Widząc, że nadejdzie moment, gdy uczeń pokona mistrza, Szkot planował potajemnie zakończenie kariery po ostatnim w sezonie Grand Prix Stanów Zjednoczonych. W roku ’74 Cévert byłby zasłużonym liderem zespołu Tyrrell. Niestety los chciał inaczej. Podczas sobotniej sesji kwalifikacyjnej Cévert walczył z Ronnie Petersonem o pole position. W szybkim zakręcie „The Bridge” (kombinacja prawy – lewy), Cévert wszedł nieco zbyt nieostrożnie w zakręt i bolid delikatnie wybiło na krawężniku. Niebieski Tyrrell wyleciał na zewnętrzną stronę toru, po czym uderzył w barierę. „To było nieprawdopodobne” – jak opisał całe zdarzenie Niki Lauda w swojej książce „Art i Science Grand Prix Driving”. W momencie uderzenia bariera odgięła się i bolid wystrzelił na wewnętrzną stronę, po czym uderzył w następną barierę pod kątem 90°. Pojazd przewrócił się i wylądował kołami do góry na barierze. W tym przypadku armco zamiast uratować kierowcę zadziałało w sposób tnąco-gniotąco-ścinający. Siła uderzenia była tak duża, że barierę wyrwało z mocowaniem z ziemi. Jackie Stewart był jednym z pierwszych na miejscu tragedii i później powiedział: „Zostawili go, bo wyraźnie było widać, że jest martwy”. Gdy wznowiono sesję treningową, Stewart pojechał sprawdzić, co mogło być przyczyną wypadku przyjaciela z teamu. Przeprowadził prywatne śledztwo i doszedł do następujących wniosków: on sam zamierzał przejechać kompleks Bridge na piątym biegu. Wtedy na wyjściu z zakrętu silnik byłby na niskich obrotach. Cevert natomiast wolał nie wbijać „piątki” i wejść w Bridge na czwartym biegu na maksymalnych obrotach silnika, co miało mu pozwolić na przyspieszenie w miejscu połączenia zakrętów. Stewart zauważył, że Tyrrell zawsze zachowywał się nerwowo w tej sekcji toru Watkins Glen z powodu krótkiego rozstawu osi w bolidzie. Wiedział, że przejechanie tej sekcji na niższym biegu było bezpieczniejsze, ale mogło oznaczać stratę czasową, gdyby wszedł źle w zakręt. Agresywniejszy sposób jazdy Ceverta prawdopodobnie przyczynił się do tego wypadku.

W chwili śmierci Cevert miał 29 lat i 224 dni. Syn Charlesa Goldenberga (1901-1985), François Cevert został pochowany w Cimétiere de Vaudelnay we wsi Vaudelnay, Maine-et-Loire. Jego grób jest przykryty pięknym czarnym marmurem i mosiądzem. François Cevert – sympatyczny Francuz odszedł w momencie swojej największej popularności. Po odejściu lidera teamu prawdopodobnie stanąłby przed szansą walki o najwyższą nagrodę – o Mistrzowski tytuł. I tak został zapamiętany jako jeden z najlepszych kierowców Formuły 1.

[edytuj] Wszystkie osiągnięcia w Formule 1

(key)

Rok	Zespół	Bolid	Silnik	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14	15	WDC	Pts.
1970	Tyrrell Racing Organisation	March 701	Ford V8	RSA	ESP	MON	BEL	NED Ret	FRA 11	GBR 7	GER 7	AUT Ret	ITA 6	CAN 9	USA Ret	MEX Ret			23rd	1
1971	Elf Team Tyrrell	Tyrrell 002	Ford V8	RSA Ret	ESP 7	MON Ret	NED Ret	FRA 2	GBR 10	GER 2	AUT Ret	ITA 3	CAN 6	USA 1					3rd	26
1972	Elf Team Tyrrell	Tyrrell 002	Ford V8	ARG Ret	RSA 9	ESP Ret	MON NC	BEL 2	FRA 4	GBR Ret	GER 10	AUT 9	ITA Ret						6th	15
		Tyrrell 006	Ford V8											CAN Ret	USA 2
1973	Elf Team Tyrrell	Tyrrell 006	Ford V8	ARG 2	BRA 10		ESP 2	BEL 2	MON 4	SWE 3	FRA 2	GBR 5	NED 2	GER 2	AUT Ret	ITA 5	CAN Ret	USA DNS	4th	47
		Tyrrell 005	Ford V8			RSA NC

[edytuj] Zobacz też

• Jackie Stewart
• Tyrrell