Formuła 2

Z Wikipedii

Samochód Formuły 2 z 1970 roku

Formuła 2 (zwana w skrócie F2) - klasa wyścigowa samochodów jednomiejscowych o otwartym nadwoziu; oficjalnie istniejąca w latach 1948-1984.

W trakcie swojego istnienia F2 była naturalnym zapleczem i swoistą kopalnią talentów dla najbardziej prestiżowego cyklu wyścigów na świecie, Formuły 1. Tę tradycję kontynuowała najpierw Formuła 3000, a od 2005 roku GP2.

W latach 1952-1953 Mistrzostwa Świata Formuły 1 były rozgrywane według specyfikacji F2 (używano silników bez turbodoładowania o pojemności 2 litrów, lub półlitrowych silników z turbodoładowaniem). W obu tych latach tytuł mistrzowski zdobył Alberto Ascari.

W latach 1961-1963 Formuła 2 została zastąpiona przez nową klasę, Formułę Junior, lecz szybko uznano te rozwiązanie za niewypał. W 1964 roku przywrócono więc cykl F2, lecz przez dwa kolejne sezony samochody używały silników o pojemności zaledwie jednego litra. Wobec dużej różnicy w stosunku do mocy jednostek napędowych ówczesnej Formuły 1, w 1967 roku FIA podjęła szereg decyzji, które zrewolucjonizowały pozycję F2 i wydatnie przyczyniły się do wzrostu jej prestiżu.

W 1967 roku FIA oficjalnie wprowadziła cykl Mistrzostw Europy Formuły 2, dzięki któremu wielu młodych kierowców utorowało sobie drogę do Formuły 1. Równocześnie zmieniono regulamin techniczny serii; w latach 1967-1971 używano silników o pojemności 1,6 litra, po czym w 1972 roku wprowadzono jednostki napędowe o pojemności dwóch litrów. Ten limit obowiązywał już do ostatecznego końca F2, czyli do 1984 roku.

Wzrost prestiżu F2 spowodował, iż coraz częściej w wyścigach - obok zbierających niezbędne doświadczenie młodych adeptów kierownicy - brali udział kierowcy Formuły 1, którzy tym samym wypełniali sobie wolny czas między poszczególnymi Grand Prix. Taka sytuacja przyczyniła się niestety do jednej z największych tragedii w historii sportu motorowego. W 1968 roku podczas wyścigu F2 ma torze Hockenheim zginął bowiem dwukrotny Mistrz Świata F1, Jim Clark, do dnia dzisiejszego uznawany za jednego z najlepszych kierowców na świecie.

Na początku lat 80. XX wieku wzrost kosztów udziału w Formule 2 przyczynił się do spadku zainteresowania wśród grona właścicieli i konstruktorów. Na placu boju właściwie pozostały tylko potężne koncerny jak Honda, BMW oraz Renault. Wobec takiego stanu rzeczy, wraz z końcem 1984 roku FIA zdecydowała się na zastąpienie cyklu F2 przez tańszą wersję, czyli Formułę 3000. W mistrzostwach F3000 wszystkie zespoły używały standardowej jednostki napędowej Forda, kładąc kres wewnętrznej rywalizacji silnikowych gigantów, która cechowała ostatnie lata istnienia Formuły 2.

[edytuj] Mistrzowie Europy Formuły 2 w latach 1967 - 1984

Sezon	Mistrz	Zespół	Samochód
1967	Jacky Ickx	Tyrrell Racing	Matra-Cosworth
1968	Jean-Pierre Beltoise	Matra Sports	Matra-Cosworth
1969	Johnny Servoz-Gavin	Matra International	Matra-Cosworth
1970	Clay Regazzoni	Tecno Racing Team	Tecno-Cosworth
1971	Ronnie Peterson	March Engineering	March-Cosworth
1972	Mike Hailwood	Team Surtees	Surtees-Cosworth
1973	Jean-Pierre Jarier	March Engineering	March-BMW
1974	Patrick Depailler	March Engineering	March-BMW
1975	Jacques Laffite	Ecurie Elf	Martini-BMW
1976	Jean-Pierre Jabouille	Equipe Elf	Elf 2J-Renault
1977	René Arnoux	Ecurie Renault Elf	Martini-Renault
1978	Bruno Giacomelli	Polifac BMW Junior Team	March-BMW
1979	Marc Surer	Polifac BMW Junior Team	March-BMW
1980	Brian Henton	Toleman Group	Toleman-Hart
1981	Geoff Lees	Ralt Racing	Ralt-Honda
1982	Corrado Fabi	March Racing	March-BMW
1983	Jonathan Palmer	Ralt Racing	Ralt-Honda
1984	Mike Thackwell	Ralt Racing	Ralt-Honda