Franciszek Gabryl

Z Wikipedii

Franciszek Gabryl (ur. 1866, zm. 1914) - ksiądz, teolog i filozof, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie.

Doktorat z teologii uzyskał w roku 1892 w Wiedniu, docenturę w 1895 r. w Krakowie, gdzie w roku 1898 został profesorem nadzwyczajnym, a w 1902 zwyczajnym. W latach 1907/1908 był rektorem.

Był jednym z głównych przedstawicieli neoscholastyki w Polsce i autorem wielu dzieł z tej dziedziny. Do najważniejszych należą: Metafizyka ogólna, Kraków 1903, Filozofia przyrody, Kraków 1910 i Polska filozofia religijna w wieku XIX, Warszawa 1914.

[edytuj] Bibliografia

• Maksymilian Rode, Mała encyklopedia teologiczna, Warszawa 1998