Franciszek Groër

Z Wikipedii

Franciszek Józef Stefan Groër (ur. 19 kwietnia 1887 w Bielsku, zm. 16 lutego 1965 w Warszawie), polski lekarz pediatra, profesor Uniwersytetu Lwowskiego, dyrektor Instytutu Matki i Dziecka w Warszawie.

Uczęszczał do gimnazjów w Warszawie i Petersburgu. W latach 1905-1906 studiował w Konserwatorium Muzycznym w Warszawie, następnie - w latach 1906-1911 ma Wydziale Medycznym Uniwersytetu we Wrocławiu. W 1912 obronił tam doktorat. W latach 1913-1914 był asystentem w Laboratorium Immunologicznym i Biochemicznym w Wiedniu, w latach 1914-1919 asystentem w Katedrze i Kilinice Pediatrycznej Uniwersytetu Wiedeńskiego. W 1916 uzyskał habilitację. W latach 1919-1939 był profesorem (od 1923 - zwyczajnym) Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie i kierownikiem Kliniki Pediatrycznej Wydziału Lekarskiego UJK. Od 1924 był członkiem czynnym Towarzystwa Naukowego we Lwowie od 1931 - członkiem korespondentem PAU, od 1933 Towarzystwa Naukowego Warszawskiego.

Był oprócz tego przewodniczącym Towarzystwa Przyjaciół Muzyki i Opery we Lwowie oraz dyrektorem administracyjnym Opery Lwowskiej (1931-1933) a także fotografikiem.

W czasie sowieckiej okupacji Lwowa (1939-1941) pozostał kierownikiem kliniki pediatrycznej. Funkcję tę pełnił także podczas niemieckiej okupacji Lwowa (1941-1944) i po ponownym zajęciu Lwowa przez ZSRR, w latach 1944-1946.

Po aresztowaniu kilkudziesięciu polskich profesorów uczelni wyższych Lwowa przez hitlerowców w nocy 3 lipca 1941 - został uwolniony jako jedyny z grupy profesorów, zamordowanych tej nocy na Wzgórzach Wuleckich.

Po wysiedleniu ze Lwowa, w 1946 zamieszkał w Bytomiu i pracował jako kierownik Katedry i Kliniki Chorób Dziecięcych Akademii Lekarskiej w Bytomiu, zaś w latach 1948-1951 był prorektorem tej uczelni (od 1950 - Akademia Medyczna w Zabrzu). Od 1951 był kierownikiem Oddziału Pediatrycznego Instytutu Gruźlicy w Otwocku, w latach 1951-1961 kierownikiem Oddziału Gruźlicy Instytutu Matki i Dziecka w Warszawie, dyrektorem tego instytutu a także (od 1946) członkiem Nadzwyczajnej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich.