Franciszek Niżałowski

Z Wikipedii

Franciszek Tomasz Niżałowski (ur. 18 września 1859 we Lwowie, zm. 9 sierpnia 1937 we Lwowie) - generał dywizji Wojska Polskiego, prezes Najwyższego Sądu Wojskowego.

Ukończył Wydział Prawa Uniwersytetu Lwowskiego. Po odbyciu jednorocznej służby wojskowej w armii austrowęgierskiej pracował w austriackim sądownictwie wojskowym. Służył kolejno w Temesvár, Krakowie i Peczu. Od 1907 w Wiedniu: najpierw naczelny audytor i referent Wyższego Sądu Wojskowego, potem (od 1911) referent Najwyższego Sądu Wojskowego, wreszcie prezydent senatu Najwyższego Sądu Obrony Krajowej (1914-1918).

W Wojsku Polskim od 16 grudnia 1918, początkowo w Departamencie Wojskowo-Prawnym Ministerstwa Spraw Wojskowych. 1 marca 1919 został I prezydentem Najwyższego Sądu Wojskowego, którym był do 1 kwietnia 1921, kiedy został przeniesiony w stan spoczynku.

Zmarł we Lwowie, został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim.

[edytuj] Awanse

[edytuj] Armia austriacka

• 1880 - podporucznik rezerwy
• 1883 - porucznik
• 1887 - kapitan audytor
• 1893 - major
• 1901 - podpułkownik
• 1907 - pułkownik
• 1911 - generał major audytor

[edytuj] Armia polska

• 1920 - generał porucznik ze starszeństwem od czerwca 1919