Franco Marini
Z Wikipedii
Franco Marini (ur. 9 kwietnia 1933 roku w San Pio delle Camere), włoski polityk, od 2006 do 29 kwietnia 2008 roku przewodniczący Senatu. 30 stycznia 2008 prezydent Giorgio Napolitano powierzył mu misję utworzenia przejściowego rządu, która zakończyła się jednak niepowodzeniem.
Spis treści |
[edytuj] Życiorys
Marini urodził się w San Pio delle Camere w w prowincji L'Aquila (Abruzja).
Ukończył prawo, początkowo zaangażował się w działalność ruchu związkowego. W 1950 wstąpił do Chrześcijańskiej Demokracji. W 1985 został przewodniczącym Związku Zawodowego Włoskich Pracowników (CISL). W 1991 opuścił szeregi związkowe, by zostać ministrem pracy w gabinecie Giulio Andreottiego.
W wyborach parlamentarnych w 1992 Marini otrzymał najwięcej głosów w skali kraju i stał się jednym z liderów Chrześcijańskiej Demokracji. W 1994 po rozwiązaniu chadecji przystąpił do Włoskiej Partii Ludowej, stając się jej liderem w 1997. Utracił to stanowisko dopiero w 1999 z powodu słabego rezultatu partii w wyborach do Parlamentu Europejskiego. Sam jednak zyskał mandat i był eurodeputowanym w latach 1999-2004. W 2002 Włoska Partia Ludowa weszła w skład nowej partii, Demokracja to wolność - Stokrotka, a Marini został jej sekretarzem.
29 kwietnia 2006 po wygraniu przez centrowo-lewicową koalicję wyborów parlamentarnych Marini został wybrany przewodniczącym Senatu, pokonując Giulio Andreottieggo, kandydata Domu Wolności stosunkiem głosów 165 do 156.
[edytuj] Kryzys rządowy 2008
24 stycznia 2008 rząd Romana Prodiegio nie uzyskał w Senacie wotum zaufania, w skutek czego premier Prodi podał się do dymisji[1]. 30 stycznia 2008 prezydent Giorgio Napolitano, chcąc uniknąć przyśpieszonych wyborów, powierzył Mariniemu misję utworzenia przejściowego gabinetu [2]. Głównym celem takiego gabinetu miało być przeprowadzenie reformy prawa wyborczego, tak by promowało największe partie. W celu zdobycia poparcia większości parlamentarnej, Marini rozpoczął rozmowy z liderami głównych partii politycznych. Jednak wskutek braku poparcia ze strony prawicy Berlusconiego, 4 lutego 2008 oświadczył o fiasku swojej misji[3]. W tej sytuacji prezydent Napolitano 6 lutego 2008 rozpisał wcześniejsze wybory parlamentarne.[4]
Po wygranej w wyborach koalicji Lud Wolności, 29 kwietnia 2008 Mariniego na stanowisku przewodniczącego Senatu zastąpił Renato Schifani.
Przypisy
- ↑ "Prodi loses crucial Senate vote", BBC News, 24 stycznia 2008.
- ↑ "Włochy chwilowo bez wyborów?", gazeta.pl, 30 stycznia 2008.
- ↑ "Berlusconi spurns coalition bid", BBC News, 4 lutego 2008.
- ↑ "Italy leader 'to call snap polls'", BBC News, 6 lutego 2008.
