Fregaty rakietowe typu Kortenaer
Z Wikipedii
| Fregaty typu Kortenaer | |
 |
|
| Opis typu | |
|---|---|
| Producent |  Holandia |
| Użytkownicy |  Holandia |
| Wprowadzenie do służby | 1978 |
| Zbudowane okręty | 12 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność | standardowa: 3500 t pełna: 3800 t |
| Długość | 130 m |
| Szerokość | 14,4 m |
| Zanurzenie | 4,4 m |
| Napęd | siłownia w układzie COGOG składająca się z 4 turbin gazowych napędzających 2 śruby |
| Prędkość | 30 węzłów |
| Załoga | 176 |
| Uzbrojenie | 8 wyrzutni pocisków przeciwokrętowych Harpoon 8 wyrzutni pocisków przeciwlotniczych RIM-7 Sea Sparrow 1 działo 76 mm 1 zestaw obrony bezpośredniej Goalkeeper 4 wyrzutnie torped ZOP |
| Wyposażenie lotnicze | 2 śmigłowce |
 Galeria w Wikimedia Commons |
|
Fregaty rakietowe typu Kortenaer – holenderskie fregaty rakietowe, w służbie od 1978, przystosowane do zwalczania celów podwodnych, nawodnych i powietrznych. W latach 1978–1982 zbudowano 12 okrętów tego typu: 10 jednostek weszło w skład holenderskiej marynarki wojennej, 2 trafiły do greckiej marynarki wojennej. Do 2003 wszystkie holenderskie okręty zostały wycofane ze służby, a następnie sprzedane Grecji i Zjednoczonym Emiratom Arabskim.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Na początku lat 70. XX wieku w Holandii rozpoczęły się prace nad nowymi uniwersalnymi fregatami rakietowymi, które miały zastąpić w służbie niszczyciele typów Holland i Friesland. Zamówienie na pierwsze 8 okrętów typu zostało złożone w 1974. W 1976 złożono zamówienie na kolejne 4. Planowano zbudować dodatkową jednostkę, która mogłaby pełnić funkcję okrętu flagowego zespołu eskortowego NATO, jednak ostatecznie do realizacji tego planu nie doszło.
Przy projektowaniu okrętów, w celu obniżenia kosztów, wykorzystano rozwiązania wypracowane w ramach unifikacji uzbrojenia NATO. Z tego powodu pod względem konstrukcyjnym do fregat typu Kortenaer podobne są opracowane nieco później niemieckie fregaty rakietowe typu 122. Typy te różnią się między sobą jedynie zastosowanym napędem, uzbrojeniem i wyposażeniem elektronicznym.
Stępkę pod budowę pierwszego okrętu serii, "Kortenaer" F-807, położono 8 kwietnia 1975. Wodowanie nastąpiło 18 grudnia 1976, wejście do służby 26 października 1978. 15 września 1980 podpisano umowę o sprzedaży jednej z budowanych fregat Grecji. Przekazanie okrętu nastąpiło 16 listopada 1981. Zgodnie z warunkami umowy drugi z budowanych okrętów Grecy przejęli w październiku 1982. Fregaty dla Grecji otrzymały powiększony hangar dla śmigłowców, a także inny zestaw uzbrojenia.
[edytuj] Zbudowane okręty
Lista fregat używanych przez Koninklijke Marine:
- "Kortenaer" (F 807)
- "Callenburgh" (F 808)
- "Van Kinsbergen" (F 809)
- "Banckert" (F 810)
- "Piet Hein" (F 811)
- "Abraham Crijnssen" (F 816)
- "Philips van Almonde" (F 823)
- "Bloys van Treslong" (F 824)
- "Jan van Brakel" (F 825)
- "Pieter Florisz" (F 826, ex. "Willem van der Zaan")
[edytuj] Grecja
Lista fregat zakupionych przez grecką marynarkę wojenną:
- "Elli" (F 450, ex. holenderski "Pieter Florisz" (F812))
- "Limnos" (F 451, ex. holenderski "Witte de With" (F813))
[edytuj] Bibliografia
- Rochowicz, Robert. Fregaty typu Kortenaer. NTW. Styczeń 1997, nr 1, 37 - 38.
