Ganeśa
Z Wikipedii
Ganeśa ( dewanagari गणेश ; transliteracja Gaṇeśa , ang. Ganesha ) znany też jako Ganapati i Winajaka (skt. Pan Zastępów) - w mitologii indyjskiej przywódca ganów (pośrednich bóstw), dew mądrości i sprytu, patron uczonych i nauki, opiekun ksiąg, liter, skrybów i szkół. Syn Śiwy i Parwati. Uważany za patronujacego fragmentowi przestrzeni sakralnej w ćakrze Muladhara.
Ganeśa usuwa wszelkie przeszkody i zapewnia powodzenie w najróżniejszych przedsięwzięciach, dlatego (m.in.) ceremonie religijne zaczyna inwokacja skierowana do niego, a dzieła literackie otwiera zwykle poświęcona mu dedykacja. Jest także uznawany za boga obfitości i dobrobytu - jako taki patronuje kupcom i bankierom. Uosabia witalność i żywotność. Pod dyktando legendarnego Wjasy miał spisać własnym kłem Mahabharatę, lub też (według innych wersji mitu) pod dyktando Walmiki spisać Ramajanę.
Przedstawiany jest zwykle jako czteroręki mężczyzna o głowie słonia z jednym kłem (drugi posłużył mu za rylec do pisania, bądź został mu odrąbany przez Paraśuramę) i o złotej (lub czerwonej) skórze. W jednej z rąk trzyma zwykle naczynie ze słodyczami. Czasem towarzyszy mu szczur, jego wahana. Małżonki Ganeśi to Buddhi (inteligencja) i Siddhi (sukces).
Najpopularniejsze mity o Ganeśi opisują jego narodziny, wyjaśniają pochodzenie słoniowej głowy, brak kła oraz ukazują jego moce związane z usuwaniem przeszkód.
Ganeśa nie jest bóstwem wedyjskim, lecz prawdopodobnie wywodzi się z wcześniejszego, niearyjskiego, ludowego kultu słonia, powszechnego w całej południowo-wschodniej Azji. Ganeśa jednak jest dewą radosnym, kochającym i sympatyczym, w przeciwieństwie do dzikiego i wściekłego słonia czczonego przez ludy przedaryjskie. Pod tym imieniem zaczął być czczony w hinduizmie od V wieku. Jego kult osiągnął pełnię ok. VI-VII wieku, kiedy zyskał szczególną popularność wśród warstw kupieckich.
Ganeśa jest niezwykle popularnym bóstwem w Indiach, zarówno południowych, i jak i północnych. Cześć oddają mu wisznuci i śiwaici, członkowie wszystkich kast i dżati (. Pełni także istotną rolę w śaktyzmie, smartyzmie i tantryzmie. Jego kult często współwystępuje z kultem Lakszmi, łączy także w sobie aspekty bóstwa płodności i niekiedy bóstwa solarnego.
Ganeśa zyskał też znaczą popularność wśród dźinistów i buddystów. Na jego kult można natrafić w Nepalu, Tybecie, Chinach, Mongolii, Japonii oraz w Azji Południowo-Wschodniej.
Najpopularniejsze święto Ganeśi to Ganeśaćaturthi obchodzone szczególnie Maharasztrze (dosł. czwarte (tithi) Ganeśi) - pamiątka jego narodzin. Obchody trwają ok. 10 dni. Wypadają na przełomie sierpnia i września . Ostatniego dnia w morzu lub w rzece topi się posąg Ganeśi.
[edytuj] Zobacz też
- Cud mleka (1995)
- ganapatowie
[edytuj] Linki zewnetrzne
- en:Hindu milk miracle - ogólnoświatowy cud Ganeśi z 1995 roku
- Filmy z 1995 roku