Gazeta Warszawska

Z Wikipedii

Gazeta Warszawska - pierwsza warszawska gazeta ukazująca się regularnie przez długi okres. Założona po kasacie w 1774 r., pierwotnie pod tytułem Wiadomości Warszawskie, była pierwszym ukazującym sie regularnie dziennikiem. Pierwszym redaktorem naczelnym i jednocześnie właścicielem gazety był jezuita Stefan Łuskina, który po kasacie zakonu, pozbawiony możliwości wykładania w kolegium jezuickim, zajął się dziennikarstwem. Zapewniwszy sobie na mocy przywileju królewskiego monopol dziennikarski w Warszawie (gazeta nie docierała poza stolicę), Łuskina starał się nie dopuścić do powstania pism konkurencyjnych.

W okresie tym gazeta była postrzegana jako skrajnie wsteczna, ponieważ Łuskina był przeciwnikiem prądów oświeceniowych. Rosja i Prusy, gdzie nie uznano kasaty jezuitów, były z kolei bardzo silnie chwalone. Łuskina potępiał Gazetę Narodową i Obcą jako pismo kontrabandowe i zwalczał liberalizm pod każda jego postacią. Spowodowało to wystąpienie licznych polemik (także wierszowanych), oraz paszkwili na redaktora naczelnego. Ten pierwszy okres istnienia gazety zakończył się wraz ze śmiercią Łuskiny w roku 1793.

Gazeta została następnie odtworzona przez rodzinę Lesznowskich.

Gazeta wydawana była pod różnymi nazwami do 1935 r. Od 1925 r. po połączeniu z Gazetą Poranną Dwa Grosze wychodzi pod tytułem Gazeta Poranna Warszawska. Rozwiązana w 1916 r., wznawia w 1918 jako organ Narodowej Demokracji. Zakazana przez władze sanacyjne za skrajnie prawicowe poglądy w 1935 r., ukazywała się pod tytułem Warszawski Dziennik Narodowy do 1939 r.

Redaktorami naczelnymi gazety byli m.in.:

• Józef Kenig (1859-1889),
• Maurycy Zamoyski (1906-1909),
• Roman Dmowski (1910-1916)

To jest tylko zalążek artykułu związanego z środkami masowego przekazu. Jeśli potrafisz, rozbuduj go.

To jest tylko zalążek artykułu związanego z Warszawą. Jeśli potrafisz, rozbuduj go.