Gołąb skalny

Gołąb skalny (Columba livia) — średni, osiadły ptak z rodziny gołębiowatych, zamieszkujący południową Europę, północne wybrzeża Francji i Wysp Brytyjskich, południową i środkową Azję oraz północną Afrykę.

Gołąb domowy (Columba livia forma domestica) - udomowiona około 4000 lat temu przez Fenicjan ^[1] i występująca w wielu rasach forma gołębia skalnego.

Gołąb miejski (Columba livia forma urbana) - forma kosmopolityczna, wywodząca się od gołębia skalnego i zamieszkująca wszystkie większe miasta Europy i większości świata. W Warszawie na km² w okresie letnim przypada od 390 do 680, a w zimowym 970 - 1740 gołębi miejskich. Istnieją dwie hipotezy na temat pochodzenia populacji miejskich. Starsza tradycyjna zakłada, że tworzą ją zdziczali uciekinierzy z hodowli. Natomiast wg nowszej, alternatywnej, jeszcze na terenie pierwotnego zasięgu występowania gołębie skalne skolonizowały europejskie miasta, wykorzystując kamienne budynki jak skały, a następnie rozprzestrzeniły się na całą Europę i świat.^[2] Niewątpliwie natomiast populacje miejskie są stale zasilane przez kolejnych uciekinierów z hodowli.

[edytuj] Charakterystyka

Wygląd zewnętrzny: Obie płci ubarwione jednakowo. Upierzenie niebieskawoszare z niebieskofioletowymi plamami o metalicznym połysku na bokach szyi, na wierzchu ramieniowej części skrzydeł dwa podłużne ciemne pasy. Biały kuper. Skrzydła od spodu białe, z wąskim, ciemnym tylnym brzegiem, co jest dobrze widoczne w locie. Na końcu ogona ciemny pasek. Oczy czerwone, dziób wąski, ciemnoszary z białą woskówką.

Gołębie miejskie są polimorficzne: część osobników (ok. 10%) jest ubarwiona identycznie lub podobnie jak gołębie skalne, a pozostałe są w różnym stopniu melanistyczne lub wykazują inne cechy wynikające m.in. z krzyżowania się z gołębiami hodowlanymi. W porównaniu do dzikich gołębi skalnych, gołębie domowe mają krótszy i masywniejszy dziób oraz większą woskówkę.
Rozmiary: długość ciała ok. 31-36 cm, rozpiętość skrzydeł ok. 63 - 69 cm
Waga: ok. 300 g
Głos: Gruchanie - głębokie, dudniące gruu, młode gołębie piszczą -- domagając się karmienia (nawet gdy już są wypierzone i latają w obecności gołębi dorosłych)
Długość życia: Średnio 3 lata.

[edytuj] Środowisko

Skalne ściany zarówno na morskich wybrzeżach, jak i równinach czy górach. Forma miejska synantropijna, licznie zamieszkuje miasta, traktując ściany budynków w ten sam sposób jak forma dzika skalne stromizny. Unika zadrzewień.

[edytuj] Pożywienie

Różnego rodzaju nasiona i owoce (w mieście odpadki), również żołędzie, jagody, drobne ślimaki. Żeruje na skałach, terenach pokrytych piaskiem lub niską roślinnością zielną.

[edytuj] Lęgi

Dwa - trzy lęgi w roku. Okres lęgowy u gołębi miejskich trwa praktycznie przez cały rok, mniejsze natężenie zachowań godowych ma miejsce jedynie w grudniu i styczniu. Maksymalnie 8 lęgów w roku. Gniazdo: z reguły gniazduje w koloniach, w skalnych szczelinach i niszach. W mieście w zagłębieniach ścian budynków. Gniazdo stanowi mała sterta bezładnie ułożonych gałązek.

Jaja: Samica składa 2 białe jaja z lekkim, zielonkawym połyskiem.
Wysiadywanie: Jaja są wysiadywane przez okres ok. 17 dni przez oboje rodziców, lecz udział samicy jest znacznie większy.
Pisklęta: Młode wykluwają się po 16-19 dniach, opuszczają gniazdo po 35-37 dniach.

Para gołębi skalnych	Gołąb wysiadujący jaja	Gniazdo z jajami	Pisklęta dzień po wykluciu
3 tygodniowe pisklę	Gołebie skalne w Ogrodzie Saskim w Lublinie	Gołębie na figurze św. Floriana na cieszyńskim Rynku	Zdjęcie głowy gołębia skalnego wykonane w Santa Barbara w Kalifornii

[edytuj] Status i ochrona

Liczny w miastach, pospolity. W Polsce objęty ścisłą ochroną gatunkową na podstawie § 1 pkt 1 lit. a i § 2 rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 28 września 2004 w sprawie gatunków dziko występujących zwierząt objętych ochroną (Dz. U. Nr 220, poz. 2237).

[edytuj] Rasy gołębia skalnego (domowego)

Akermański
Bagdeta norymberska
Barwnogłówka królewiecka
Barwnogłówka poznańska
Berliński długi
Berliński krótkodzioby
Besarabski
Białogłówka gumbińska
Bielcki krótkodzioby
Bieluch
Blondyneta
Blueta
Bok nikołajewski
Cauchois
Czajka saksońska
Czilik rostowski
Dolnośląski biały łapciaty
Dragon
Garłacz angielski
Garłacz brneński
Garłacz górnośląski
Garłacz pomorski
Garłacz siodłaty
Gil
Grzywacz polski
Indian
Jaskólec
Jejski dwuczuby
Karier angielski
Kasselski lotny
King
Kiszyniowski krótkodzioby
Krakowski końcaty
Krótkodzioby polski
Krymka białostocka
Krymka litewska
Lotny Kriukowski
Kurak maltański
Kurak modeński
Lahore
Lazurek
Lentacz rżewski
Loczek
Łabędź rostowski
Łabędź stargardzki
Łódzki pstry
Maściuch polski
Maściuch polski koroniasty
Mewka chińska
Mewka jednokolorowa
Mewka niemiecka tarczowa
Mewka polska
Mniszka rostowska
Motyl warszawski
Murzyn polski
Olbrzym amerykański
Olbrzym rzymski
Orlik polski
Orlik wileński
Pawik
Perłowy
Perukarz
Pocztowy ozdobny
Pocztowy sportowy
Pocztowy standard
Podbródek hanowerski
Połtawski czarnioogoniasty
Praski krótkodzioby
Ryś polski
Satyneta
Show homer
Skowronek koburski
Sokół gdański
Srebrniak polski
Sroczka polska
Sroka niemiecka
Staluch polski
Stawak polski
Stralzundzki wysokolotny
Strasser
Szek budabeszteński
Szek polski
Szek polski wywrotny
Teksaner
Tippler lotny
- Tippler angielski
- Tippler zagłębiowski
Turkot bucharski
Turkot niemiecki
Wiedeński długi
Wiedeński krótkodzioby
Wołżański czerwonopierśny
Wrocławski mięsny
Wywrotek mazurski
Wywrotek odeski
Wywrotek pomorski
Zakonniczka
Zamojski

[edytuj] Zobacz też

ptaki Polski

Przypisy

↑ Bolesław Nowicki, Edward Pawlina, Andrzej Dubiel "Gołębie. Chów, hodowla, rasy." Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa 1996, s. 9
↑ Ludwik Tomiałojć, Tadeusz Stawarczyk Awifauna Polski. Rozmieszczenie, liczebność i zmiany, PTPP "pro Natura", Wrocław 2003, ISBN 83-919626-1-X

We provide Linux to the World

Gołąb skalny

Z Wikipedii

Spis treści

[edytuj] Charakterystyka

[edytuj] Środowisko

[edytuj] Pożywienie

[edytuj] Lęgi

[edytuj] Status i ochrona

[edytuj] Rasy gołębia skalnego (domowego)

[edytuj] Zobacz też

Przypisy

Views

nawigacja

zmiany

dla edytorów

Szukaj

W innych językach