Gołota
Z Wikipedii
 |
Ten artykuł wymaga dopracowania zgodnie z zaleceniami edycyjnymi. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość. |
Gołota (szlachta gołota) to uboga grupa społeczna legitymująca się szlacheckim rodowodem, lecz nie posiadająca ziemi. Jedno z określeń drobnej szlachty (podobne określenia: szlachta szaraczkowa, sz. chodaczkowa, sz. zagrodowa)
Chcąc zapewnić sobie środki do życia, gołota dawała się przekupywać magnatom i pomagała im na sejmikach oraz elekcjach. Najwięcej takiej szlachty mieszkało na Mazowszu i to właśnie ona miała olbrzymi wpływ na wybór króla (w przeciwieństwie do Litwinów czy mieszkańców Rusi mogli przybyć pod Warszawę nawet piechotą). Niewykształcona, rozhulana i łatwo przekupna szlachta była utrapieniem dla kraju, więc na Sejmie Czteroletnim pozbawiono ją prawa głosu. Ich prawa były formalnie ograniczone. Szlachcic wywodzący się z gołoty nie mógł piastować urzędów, nie miał obowiązku uczestniczyć w pospolitym ruszeniu, nie korzystał też z przywileju nietykalności osobistej.
Na tej kanwie powstało w Wielkim Księstwie pogardliwe określenie hołota, które z czasem zmieniło znaczenie i odnosiło się do najniższych warstw społecznych.
