Gore
Z Wikipedii
Gore (ang. rozlana krew, zakrzepła krew) – rodzaj horroru filmowego, charakteryzujący się dużą ilością brutalności, scen z krwią i wnętrznościami oraz ponurym klimatem. Nieodzownym elementem filmów gore mogą być dewiacje seksualne, tortury i eksperymenty. Z pierwszy film z tego gatunku uznaje się Psa andaluzyjskiego.
Spora część filmów tego rodzaju zakazana jest w wielu krajach. Rekordzistą jest film Cannibal Holocaust (1979), który zakazany został w trzydziestu dwóch krajach, także w Polsce. Ważnym dla gore krajem są Włochy, w których to zaczął się boom na kino kanibalistyczne. Film Cannibal Holocaust został ciepło przyjęty przez fanów horroru, co sprawiło, iż w ciągu kolejnych lat powstało kilkanaście – lepszych lub gorszych – filmów poświęconych kanibalom, np. nieoficjalna druga część Cannibal Holocaust 2 (1986), oraz Cannibal ferox, Curse of Screaming Dead czy Emmanuelle and the Last Cannibals.
Filmy gore ukazują realistyczne sceny okrucieństwa i śmierci. Licznie ukazane dekapitacje, wnętrzności, sceny morderstw stanowią esencję tego gatunku - takim filmem jest chociażby Violent Shit. Niektórzy reżyserzy w swoich wizjach idą dalej. Nekromantik poruszał kwestię m.in. nekrofilii i nie stronił przed ukazaniem takich właśnie scen. Z kolei trylogia August Underground w zamierzeniach twórcy miała pokazać prawdziwych morderców. Utrzymany w konwencji paradokumentu film, ukazywał okrutne dzieło zabójców, a w samym tworze pojawiały się sceny upokarzania ofiar, brutalnych kastracji, tortur i nekrofilii.
Niezwykle popularne są azjatyckie filmy gore, które uznawane są za jedne z najbardziej brutalnych w historii kinematografii (np. seria Guinea Pig, Red Room lub Man Behind the Sun). Poziom okrucieństwa w nich zawarty, wielu uznaje za przekraczające granice moralne i dobrego smaku. Niektóre przedstawiają jednak realne przesłanie. Dla przykładu Man Behind The Sun opowiada historię japońskiego oddziału 731, który na terenie Chin przeprowadzał eksperymenty na jeńcach np. wiwisekcje czy testowanie broni.
Popularnością cieszyły się także filmy klasycznej dziś wytwórni Troma, która wydawały kiczowate filmy o dziwnych tytułach, pełne brutalności i specyficznego humoru (np. Toxic Avenger, Surf Nazis Must Die). Niektórzy reżyserzy są wciąż wierni konwencji stworzonej przez Tromę np. Punk Rock Holocaust Douga Skarmana. Do dziś popularne są filmy Petera Jacksona, komedie gore – Martwica mózgu i Zły smak, w których krew leje się hektolitrami, wnętrzności występują kilogramami, a wszystkiemu temu towarzyszy mnóstwo czarnego humoru.
Większość krytyków jest przeciwnikami gore, uważając je za przejaw braku inwencji reżysera, który zamiast straszyć, w prosty sposób usiłuje zszokować oglądających. Inni zwracają uwagę na wartości jakie niektóre filmy ze sobą niosą, a które pokazać można jedynie przez okrucieństwo.
Z filmami gore łączą się lżejsze produkcje zaliczane do gatunku slasher, a także filmy snuff. Gore ściśle powiązany jest z mondo movies, lecz te drugie przedstawiają prawdziwe sceny śmierci.
Słynne filmy z gatunku gore to np.:
- Martwica mózgu (Braindead)
- Ziemia potępionych (Forest of the Damned)
- Pies andaluzyjski (Un chien Andalou)
- Trylogia Evil Dead
- Cannibal Apocalypse
- Jungle Holocaust
- Cannibal Holocaust
- Massacre in the Dinosaur Valley
- Cannibal Ferox
- Zjedzeni żywcem (Eaten Alive)
- Mondo Cannibale
- Zombi Flesh Eaters
- Emmanuele & Last Cannibals
- Trylogia August Underground
- Guinea Pig
- Seria Man Behind The Sun
- Red Room
- Visitor Q
- Faces of Gore (kontynuacja serii Faces of Death)
- Nekromantik
- Violent Shit
