Oddział 731
Z Wikipedii
Oddział 731 (jap. 大日本帝国陸軍第731 部隊, Nana-san-ichi butai) to tajny japoński program rozwoju broni biologicznej zainicjowany przez generała Shiro Ishii prowadzony w czasie II wojny chińsko japońskiej oraz II wojny światowej. Prace prowadzone w oddziale 731 a także w innych, podobnych placówkach badawczych, są najbardziej znanymi przykładami zbrodni wojennych jakich do dopuszczali się japońscy wojskowi
Spis treści |
[edytuj] Historia
[edytuj] Utworzenie oddziału
W 1931 roku wykorzystując zbrojny incydent, który przeszedł do historii jako incydent mukdeński, wojska japońskie zajęły północno-wschodnią część Chin - Mandżurię. Pod przykrywką jednostki uzdatniającej wodę utworzono w 1932 roku Oddział 731. Początkowo kierował nim dr Masaji Kitano (w latach 1942-1944), później zastąpił go dr Shiro Ishii. Obóz znajdował sie w Mandżurii, w pobliżu miasta Harbin.
Strażą w oddziale 731 oraz w pozostałych placówkach badawczych stanowiła japońska specjalna policja wojskowa Kempeitai. Razem z kolaboranckimi jednostkami pomocniczymi Kempeitai odpowiedzialna była za dostarczanie osób przeznaczonych do badań. Tworzyli oni specjalny Wydział Dostarczania Materiału Ludzkiego. Osoby na których przeprowadzono eksperymenty byli przeważnie Chińczykami, Mandżurami, Koreańczykami lub tzw. białymi Rosjanami. Wśród nich znaleźli także Europejczycy oraz Amerykanie. W żargonie strażników oraz naukowców nazywano ich pogardliwie maruta (jap. 丸太, pol. "kłoda"). Transportowano ich w pozbawionych okien wagonach więziennych Koleją Chińsko-Mandżurską. Więźniowie byli przetrzymywani początkowo w twierdzy Zhongma. Kiedy w 1936 doszło ucieczki więźniów laboratorium przeniesiono do Pingfang.
[edytuj] Eksperymenty oraz użycie bojowe broni biologicznej
Eksperymenty były dokonywane w sposób bestialski. Przeprowadzano wiwisekcje, sztucznie wywoływano choroby, truto więźniów fosgenem lub cyjankiem potasu, zakażano wąglikiem, symulowano rany wojenne, wywoływano celowe udary, zawały serca oraz dokonywano aborcji. Oprócz tego, na więźniach testowano nowe rodzaje broni takie jak granaty czy miotacze ognia[1]. Każda śmierć była uważnie obserwowana i opisywana przez członków oddziału. Szczątki poddawane były kremacji a ich prochy wsypywano do rzeki Sungari.
W czerwcu i lipcu 1942, Japończycy rozpoczęli w prowincji Zhejiang rozsiewanie zarazków dżumy i cholery za pomocą zrzucania woreczków z zakażonymi pchłami i ziarnem. Ziarno zwabiło szczury, które następnie rozniosły insekty na ludzi.
[edytuj] Koniec oddziału 731 oraz okres powojenny
Pod koniec wojny (gdy do Mandżurii wkroczyły oddziały Armii Czerwonej) wydano rozkaz zniszczenia kompleksu i placówek satelickich oraz likwidacji pozostających przy życiu więźniów by zatrzeć ślady eksterminacji. Dużą cześć więźniów stanowiły kobiety i dzieci. Szacuje się, że w obozie zginęło od 3.000 do 20.000 ludzi.
2 września 1945 roku doszło do oficjalnej kapitulacji Japonii. Generał Douglas MacArthur, głównodowodzący alianckich sił okupacyjnych Japonii, potajemnie udzielił immunitetu części naukowców biorących udział w zbrodniach, w zamian za wyniki badań. Rząd USA uznał bowiem te informacje za cenne z uwagi na niepodobieństwo prowadzenia podobnych badań w krajach Zachodu.
Prawda o części eksperymentów wyszła na jaw w 1989 roku, gdy podczas prac budowlanych w Japonii odkryto ciała więźniów.
[edytuj] Wydziały
Oddział 731 był podzielony na osiem wydziałów:[2]
- Wydział 1: odpowiadał za badania nad wykorzystaniem dżumy, cholery, wąglika, tyfusu i gruźlicy, ich działanie było testowane na żywych ludziach. W tym celu zbudowano podlegające mu więzienie, mogące pomieścić od 300 do 400 osób.
- Wydział 2: odpowiadał za badania związane z polowym wykorzystaniem broni biologicznej, zwłaszcza za produkcję urządzeń przeznaczonych do rozsiewania zarazków.
- Wydział 3: odpowiadał za produkcję pocisków zawierających środki biologiczne. Mieścił się w Harbinie.
- Wydział 4: odpowiadał za produkcję pozostałych środków bojowych.
- Wydział 5: odpowiadał za szkolenie personelu.
- Wydziały od 6 do 8: jednostki odpowiadające za wyposażenie, sprawy medyczne i administracyjne.
[edytuj] Pozostałe oddziały badawcze
Oprócz oddziału 731 istniały inne jednostki badawcze. Pozostałe główne placówki na dalekim wschodzie były rozlokowane m.in. w:
- Oddział 543 (Hailar)
- Oddział 100 (Czangczun)
- Oddział 1644 (Nankin)
- Oddział 1855 (Pekin)
- Oddział 8604 (Guangczou).
W Andzie (koło Harbinu) testowano i produkowano bomby biologiczne. W Czangczun (oddział 100) prowadzono eksperymenty z karbunkułem i zatruwaniem żywności. W Guangczou (oddział 8604) więźniów obozu rozmyślnie głodzono a wybranych zarażano tyfusem i dżumą. W laboratoriach mieszczącego się w Pekinie oddziału 1855, japońscy naukowcy wypracowali metody rozpuszczania ciał chemikaliami.
Istniały także mniejsze filie na Malajach, Singapurze i Hiroszimie. Zdarzały się przypadki, że eksperymenty medyczne przeprowadzano na alianckich jeńcach, w "warunkach polowych", na południowo-wschodnim Pacyfiku.
[edytuj] Szefowie
- Szefowie oddziału 731
 Shirō Ishii, dowódca oddziału 731 w latach 1944-1945 |
[edytuj] Oddział 731 w kulturze popularnej
- Trzy pierwsze filmy z czteroczęściowej serii Hei tai yang 731 (ang. Men Behind the Sun) – wyprodukowana w Hongkongu seria filmów opowiadające o eksperymentach w oddziale 731.
- 1995 – Dwa odcinki serialu Z archiwum X (trzeci sezon): Nisei[6] (odcinek 9) oraz 731[7] (odcinek 10).
- 2001 – Japoński film dokumentalny Japońskie diabły[8] (ang. Japanese Devils, chin. 日本鬼子 Riben Guizi)[9]
- 2004 – Francuski film dokumentalny Japońskie eksperymenty na ludziach (fr. Kizu, les fantômes de l'unité 731)[10].
[edytuj] Zobacz też
- Mandżukuo
- Kempeitai, masakra nankińska, bataański marsz śmierci, Kolej Śmierci
- Josef Mengele, eksperymenty medyczne i pseudomedyczne w Auschwitz
- broń biologiczna, broń chemiczna
Przypisy
- ↑ Daily Mail - Doctors of Depravity
- ↑ Źródło: anglojęzyczna Wikipedia
- ↑ Hei tai yang 731 w bazie filmweb.pl
- ↑ Laboratorium Diabła w bazie filmweb.pl
- ↑ Hei tai yang 731 si wang lie che w bazie filmweb.pl
- ↑ The X-Files - Nisei
- ↑ The X-Files - 731
- ↑ 日本鬼子 (Rìběn guǐzi, czyli dosłownie Japoński Diabeł) - chińskie pogardliwe określenie Japończyków, z czasów drugiej wojny chińsko japońskiej, porównaj z polskimi określeniami na Niemców: Szkop i Szwab.
- ↑ Japanese Devils
- ↑ Japońskie eksperymenty na ludziach
