Granatnik-miotacz ognia M202

Z Wikipedii

M202 - amerykański czterolufowy rakietowy granatnik-miotacz ognia.

Wady klasycznych miotaczy ognia (mały zasięg i celność, duża masa) sprawiły że w latach sześćdziesiątych w USA rozpoczęto prace nad bronią która mogłaby zastąpić klasyczne, plecakowe miotacze ognia.

W wyniku doświadczeń uznano że najlepszym rozwiązaniem będzie broń wzorowana na granatniku przeciwpancernym, różniąca się od niego zastosowaniem głowicy zapalającej. Pod koniec lat sześćdziesiątych powstał granatnik-miotacz ognia XM191. Była to czterolufowa wyrzutnia do której dołączano zestaw czterech pocisków zapalających. Głowica każdego z nich zawierała 0.61 litra napalmu. Pociski były wzorowane na zastosowanych w granatniku M 72 LAW (różniły się tylko głowicą)

Użycie XM191 w czasie wojny wietnamskiej potwierdziło skuteczność tego rodzaju broni. W 1974 roku zmodernizowaną wersję oznaczoną jako M202A1 przyjęto oficjalnie do uzbrojenia armii i piechoty morskiej.

M202A1 różni się od XM191 możliwością wystrzeliwania poza granatami zapalającymi także granatów kumulacyjnych, dymnych, oświetlających i gazowych (z gazem łzawiącym CS).

[edytuj] Dane taktyczno-techniczne

Wzór	M202A1
Kaliber (mm)	66
Długość wyrzutni (mm)	686
Długość wyrzutni z dołączonymi pociskami (mm)	883
Masa nie załadowanej wyrzutni (kg)	5,22
Masa załadowanej wyrzutni (kg)	12,07
Prędkość początkowa (pocisk zapalający M235) (m/s)	114
Zasięg skuteczny (prawdopodobieństwo trafienia przynajmniej jednym z czterech pocisków >50%)	50 (strzelnica bunkra) 125 (okno) 200 (nieruchomy pojazd) 500 (cele powierzchniowe)
Zasięg minimalny (m)	20