Grand Prix IMŚ na Żużlu 2001

Z Wikipedii

Grand Prix IMŚ na Żużlu 2001 (SGP) - to siódmy sezon rozstrzygania tytułu najlepszego żużlowca na świecie w formule Grand Prix. W sezonie 2001 22 żużlowców zmagało się o tytuł podczas 6 rund.

Spis treści

1 Zasady
- 1.1 Punkty GP
2 Zawodnicy
3 Terminarz i wyniki
4 Klasyfikacja końcowa
5 Zobacz też

[edytuj] Zasady

W 2001 obowiązywała nieco zmodyfikowana tabela biegowa w porównaniu do poprzednich lat (zwycięzcy biegów 7-8 w biegach 11-14 startowali w kasach białych; w żółtych zawodnicy z biegów 9-10). Liczba stałych uczestników pozostała jednak bez zmian. Nie mienił się natomiast system ich kwalifikacji: z Finału Interkontynentalnego i Kontynentalnego bezpośredni awans uzyskali zwycięzcy, a z GP Challenge awansowała czołowa dziesiątka.

Pierwsza część zawodów (biegi 1-10) nazwano Turniejem eliminacyjnym, który był wstępem do Turnieju głównego (biegi 11-20). Zawody kończyły się czterema biegami finałowymi (dwa półfinały, finał pocieszenia - Mały Finał, oraz Dużym Finałem).

W turnieju głównym rozstawiono najlepszą ósemkę z poprzedniego sezonu (w pierwszym turnieju), a od następnego najlepszą ósemkę z poprzedniej eliminacji (spośród stałych uczestników).

Zarówno w turnieju eliminacyjnym jak i w turnieju głównym dwa słabsze biegi (trzecie lub czwarte miejsce) oznaczało odpadnięcie z turnieju i otrzymanie stosownej liczby punktów (w zależności od zajętego miejsca).

Do Grand Prix 2002 bezpośrednio kwalifikowała się czołowa dziesiątka, pozostali stali uczestnicy wystartowali w Grand Prix Challenge 2001.

[edytuj] Punkty GP

Klasyfikacja generalna Grand Prix tworzona jest na podstawie zdobytych punktów Grand Prix. Punkty za zajęte miejsce w końcowej klasyfikacji poszczególnej eliminacji obowiązywały takie same niezmiennie od 1998.

Zawodnicy, którzy kończyli rywalizację w turnieju eliminacyjnym zajmowali miejsca 17-24. Kończąc zawody na turnieju głównym zostało się sklasyfikowanym na miejscach 9-16. Miejsca czołowej ósemki były zarezerwowane dla uczestników biegów finałowych.

Miejsca 9-24 były parami sobie równe (tzn dwóch zawodników kończyło rywalizację z tą samą liczbą punktów. Na wyższym miejscu sklasyfikowany był ten zawodnik, który miał niższy numer startowy.

1. - 25 punktów

2. - 20 punktów

3. - 18 punktów

4. - 16 punktów

5. - 15 punktów

6. - 14 punktów

7. - 12 punktów

8. - 10 punktów

9. - 8 punktów

10. - 8 punktów

11. - 7 punktów

12. - 7 punktów

13. - 6 punktów

14. - 6 punktów

15. - 5 punktów

16. - 5 punktów

17. - 4 punktów

18. - 4 punktów

19. - 3 punktów

20. - 3 punktów

21. - 2 punktów

22. - 2 punktów

23. - 1 punktów

24. - 1 punktów

[edytuj] Zawodnicy

W każdej z eliminacji startowało 24-ech zawodników (22 stałych uczestników oraz dwóch z dziką kartą):

Czołowa dziesiątka z Grand Prix 2000:

Tomasz Gollob

Todd Wiltshire

Ryan Sullivan

10.

Chris Louis

Czołowa dziesiątka z Grand Prix Challenge 2000:

11.

Peter Karlsson

12.

Carl Stonehewer

13.

Nicki Pedersen

14.

Rune Holta

15.

Mikael Karlsson

16.

Piotr Protasiewicz

17.

Jimmy Nilsen

18.

Joe Screen (całoroczna kontuzja - nie wystąpił ani razu)

19.

Brian Andersen

20.

Andy Smith

Zwycięzca Finału Interkontynentalnego:

21.

Niklas Klingberg

Zwycięzca Finału Kontynentalnego:

22.

Matej Ferjan

Zawodnicy z dziką kartą (numery 23. i 24.):

23.

Robert Barth (raz)

24.

Mirko Wolter (raz)

23.

Martin Dugard (raz)

24.

Scott Nicholls (raz)

23.

Hans Clausen (raz)

24.

Jesper B. Jensen (raz)

23.

Antonín Kasper (raz; ponadto 2 razy jako rezerwowy)

24.

Bohumil Brhel (raz)

23.

Krzysztof Cegielski (raz)

24.

Jarosław Hampel (raz)

23.

Andreas Jonsson (raz)

24.

Stefan Andersson (raz)

Rezerwowi:

25.

Henrik Gustafsson (6 razy)

26.

Grzegorz Walasek (4 razy)

27.

Antonín Kasper (2 razy; ponadto raz jako dzika karta)

[edytuj] Terminarz i wyniki

Sezon 2001 składał się z 6 rund, które odbyły się w sześciu sześciu krajach.

	Data	Grand Prix	Stadion	Miasto	Zwycięzca
1	5 maja	Niemiec	F. L. Jahn Stadium	Berlin	Tomasz Gollob	Wyniki
2	9 czerwca	Wielkiej Brytanii	Millenium Stadium	Cardiff	Tony Rickardsson	Wyniki
3	28 lipca	Danii	Speedway Center	Vojens	Tony Rickardsson	Wyniki
4	18 sierpnia	Czech	Stadion Marketa	Praga	Billy Hamill	Wyniki
5	8 września	Polski	Stadion Polonii	Bydgoszcz	Jason Crump	Wyniki
6	29 września	Szwecji	Motorstadium	Linköping	Jason Crump	Wyniki

[edytuj] Klasyfikacja końcowa

Lp.	Zawodnik	Suma
1	(3) Tony Rickardsson	121	16	25	25	20	20	15
2	(4) Jason Crump	113	5	20	20	18	25	25
3	(7) Tomasz Gollob	89	25	18	16	16	8	6
4	(9) Ryan Sullivan	80	10	15	8	15	14	18
5	(6) Leigh Adams	69	12	8	18	10	7	14
6	(2) Billy Hamill	61	5	3	4	25	16	8
7	(15) Mikael Karlsson	59	2	2	12	5	18	20
8	(8) Todd Wiltshire	56	14	14	14	6	3	5
9	(1) Mark Loram	54	6	8	5	7	12	16
10	(21) Niklas Klingberg	54	4	16	15	8	4	7
11	(13) Nicki Pedersen	52	18	7	7	6	8	6
12	(12) Carl Stonehewer	46	7	5	4	12	6	12
13	(5) Greg Hancock	43	8	6	5	4	10	10
14	(14) Rune Holta	41	1	2	10	8	15	5
15	(11) Peter Karlsson	39	15	-	8	2	6	8
16	(26) Grzegorz Walasek	34	-	10	6	14	4	-
17	(25) Henrik Gustafsson	33	20	3	2	3	2	3
18	(19) Brian Andersen	23	8	5	3	4	1	2
19	(22) Matej Ferjan	21	7	7	1	2	3	1
20	(16) Piotr Protasiewicz	20	4	6	1	5	2	2
21	(17) Jimmy Nilsen	20	1	12	7	-	-	-
22	(20) Andy Smith	12	3	1	2	1	1	4
23	(23) (27) Antonín Kasper	11	-	-	-	3	5	3
24	(24) Bohumil Brhel	7	-	-	-	7	-	-
25	(24) Jarosław Hampel	7	-	-	-	-	7	-
26	(24) Andreas Jonsson	7	-	-	-	-	-	7
27	(10) Chris Louis	6	3	1	-	1	-	1
28	(23) Robert Barth	6	6	-	-	-	-	-
29	(23) Hans Clausen	6	-	-	6	-	-	-
30	(23) Krzysztof Cegielski	5	-	-	-	-	5	-
31	(23) Martin Dugard	4	-	4	-	-	-	-
32	(23) Stefan Andersson	4	-	-	-	-	-	4
33	(24) Schott Nicholls	4	-	4	-	-	-	-
34	(24) Jesper B. Jensen	3	-	-	3	-	-	-
35	(24) Mirko Wolter	2	2	-	-	-	-	-
	(18) Joe Screen	-	-	-	-	-	-	-
Lp.	Zawodnik	Suma