Medaliści Indywidualnych Mistrzostw Świata na Żużlu

Z Wikipedii

Lista medalistów Indywidualnych Mistrzostw Świata na Żużlu (IMŚ):

Spis treści

1 Finały jednodniowe (1936-1994)
2 Grand Prix (od 1995)
- 2.1 1995-2000
- 2.2 od 2001
3 Zobacz też

[edytuj] Finały jednodniowe (1936-1994)

[edytuj] 1936-1950

Rok	Miejsce
1936 wyniki	Londyn	Lionel van Praag Australia	Eric Langton Wielka Brytania	Bluey Wilkinson Australia
Do końcowej klasyfikacji wliczono wyniki półfinałów. W samym turnieju finałowym kolejność na podium brzmiała: Bluey Wilkinson, Eric Langton, Lionel van Praag.
1937 wyniki	Londyn	Jack Milne Stany Zjednoczone	Wilbur Lamoreaux Stany Zjednoczone	Cordy Milne Stany Zjednoczone
Do końcowej klasyfikacji wliczono wyniki półfinałów, w turnieju finałowym kolejność była identyczna jak w klasyfikacji końcowej.
1938 wyniki	Londyn	Bluey Wilkinson Australia	Jack Milne Stany Zjednoczone	Wilbur Lamoreaux Stany Zjednoczone
Do końcowej klasyfikacji wliczono wyniki półfinałów, w turnieju finałowym kolejność była identyczna jak w klasyfikacji końcowej.
1939 wyniki	Londyn
Finału nie rozegrano z powodu wybuchu II wojny światowej. Najwięcej punktów po półfinałach miał Amerykanin Cordy Milne
1949 wyniki	Londyn	Tommy Price Wielka Brytania	Jack Parker Wielka Brytania	Louis Lawson Wielka Brytania
Od roku 1949 mistrza wyłaniał jedynie turniej finałowy, nie wliczano punktów z półfinałów.
1950 wyniki	Londyn	Freddie Williams Walia	Wally Green Wielka Brytania	Graham Warren Australia

[edytuj] 1951-1960

Rok	Miejsce
1951 wyniki	Londyn	Jack Young Australia	Split Waterman Wielka Brytania	Jack Biggs Australia
1952 wyniki	Londyn	Jack Young Australia	Freddie Williams Walia	Bob Oakley Wielka Brytania
1953 wyniki	Londyn	Freddie Williams Walia	Split Waterman Wielka Brytania	Geoff Mardon Nowa Zelandia
1954 wyniki	Londyn	Ronnie Moore Nowa Zelandia	Brian Crutcher Wielka Brytania	Olle Nygren Szwecja
1955 wyniki	Londyn	Peter Craven Wielka Brytania	Ronnie Moore Nowa Zelandia	Barry Briggs Nowa Zelandia
1956 wyniki	Londyn	Ove Fundin Szwecja	Ronnie Moore Nowa Zelandia	Arthur Forrest Wielka Brytania
Pierwsze starty Polaków w kwalifikacjach – najlepiej wypadł Florian Kapała, zajmując 7. miejsce w Finale Europejskim (do Finału Światowego awansowała pierwsza czwórka).
1957 wyniki	Londyn	Barry Briggs Nowa Zelandia	Ove Fundin Szwecja	Peter Craven Wielka Brytania
Najlepszy z Polaków – Stanisław Tkocz – ósmy w Finale Europejskim (do Finału Światowego awansowała pierwsza piątka).
1958 wyniki	Londyn	Barry Briggs Nowa Zelandia	Ove Fundin Szwecja	Aub Lawson Australia
Marian Kaiser siódmy w Finale Europejskim.
1959 wyniki	Londyn	Ronnie Moore Nowa Zelandia	Ove Fundin Szwecja	Barry Briggs Nowa Zelandia
Pierwszy występ Polaka w Finale Światowym IMŚ – Mieczysław Połukard zdobył 5 punktów i zajął 12. miejsce. Florian Kapała jako rezerwowy - nie startował
1960 wyniki	Londyn	Ove Fundin Szwecja	Ronnie Moore Nowa Zelandia	Peter Craven Wielka Brytania
Polacy w finale – 7. Stefan Kwoczała (8 pkt); 13. Henryk Żyto (4 pkt); 15. Marian Kaiser (1 pkt); rez. Mieczysław Połukard jako rezerwowy - nie startował

[edytuj] 1961-1970

Rok	Miejsce
1961 wyniki	Malmö	Ove Fundin Szwecja	Björn Knutsson Szwecja	Gote Nordin Szwecja
Polacy w finale – 7. Florian Kapała (8 pkt); 15. Stanisław Tkocz (3 pkt).
1962 wyniki	Londyn	Peter Craven Wielka Brytania	Barry Briggs Nowa Zelandia	Ove Fundin Szwecja
Polacy w finale – 14. Paweł Waloszek (2 pkt), Henryk Żyto jako rezerwowy - nie startował.
1963 wyniki	Londyn	Ove Fundin Szwecja	Björn Knutsson Szwecja	Barry Briggs Nowa Zelandia
Brak Polaków w finale – najlepszy, Henryk Żyto, zajął 10. miejsce w Finale Europejskim.
1964 wyniki	Göteborg	Barry Briggs Nowa Zelandia	Igor Plechanow ZSRR	Ove Fundin Szwecja
Polacy w finale – 12. Andrzej Wyglenda (4 pkt), 14. Zbigniew Podlecki (3 pkt).
1965 wyniki	Londyn	Björn Knutsson Szwecja	Igor Plechanow ZSRR	Ove Fundin Szwecja
Polacy w finale – 9. Andrzej Pogorzelski (7 pkt); 10. Antoni Woryna (6 pkt); 15. Andrzej Wyglenda (2 pkt); Marian Rose - jako rezerwowy nie wystąpił.
1966 wyniki	Göteborg	Barry Briggs Nowa Zelandia	Sverre Harrfeldt Norwegia	Antoni Woryna Polska
Pierwszy medal IMŚ dla Polski – 3. Antoni Woryna (13 pkt). – Pozostali Polacy w finale – 9. Stanisław Tkocz (7 pkt); 11. Marian Kaiser (5 pkt); 12. Andrzej Pogorzelski (5 pkt).
1967 wyniki	Londyn	Ove Fundin Szwecja	Bengt Jansson Szwecja	Ivan Mauger Nowa Zelandia
Polacy w finale – 9. Andrzej Pogorzelski (6 pkt); 11. Antoni Woryna (5 pkt); 14. Jerzy Trzeszkowski (3 pkt); 15. Andrzej Wyglenda (2 pkt).
1968 wyniki	Göteborg	Ivan Mauger Nowa Zelandia	Barry Briggs Nowa Zelandia	Edward Jancarz Polska
Polacy w finale – 3. Edward Jancarz (11+3 pkt); 5. Paweł Waloszek (10 pkt); 12. Antoni Woryna (5 pkt); 14. Jerzy Trzeszkowski (3 pkt).
1969 wyniki	Londyn	Ivan Mauger Nowa Zelandia	Barry Briggs Nowa Zelandia	Sören Sjösten Szwecja
Polacy w finale – 6. Edward Jancarz (9 pkt); 9. Andrzej Pogorzelski (7 pkt); 10. Jan Mucha (7 pkt); 12. Henryk Glücklich (5 pkt); 15. Andrzej Wyglenda (2 pkt); Zbigniew Podlecki (3 pkt w 2 startach – rezerwowy);
1970 wyniki	Wrocław	Ivan Mauger Nowa Zelandia	Paweł Waloszek Polska	Antoni Woryna Polska
Polacy w finale – 2. Paweł Waloszek (14 pkt); 3. Antoni Woryna (13 pkt); 5. Henryk Glücklich (9 pkt); 8. Andrzej Wyglenda (7 pkt); 11. Jan Mucha (6 pkt); 15. Zygfryd Friedek (2 pkt); Edmund Migoś (4 pkt w 5 startach – rezerwowy)

[edytuj] 1971-1980

Rok	Miejsce
1971 wyniki	Göteborg	Ole Olsen Dania	Ivan Mauger Nowa Zelandia	Bengt Jansson Szwecja
Polacy w finale – 16. Jerzy Szczakiel (0 pkt) – przyznano mu 15. miejsce po dyskwalifikacji Władimira Gordiejewa.
1972 wyniki	Londyn	Ivan Mauger Nowa Zelandia	Bernt Persson Szwecja	Ole Olsen Dania
Polacy w finale – 8. Paweł Waloszek (6 pkt).
1973 wyniki	Chorzów	Jerzy Szczakiel Polska	Ivan Mauger Nowa Zelandia	Zenon Plech Polska
Polacy w finale – 1. Jerzy Szczakiel (13+3 pkt); 3. Zenon Plech (12 pkt); 7. Paweł Waloszek (8 pkt); 9. Jan Mucha (7 pkt); 11. Edward Jancarz (6 pkt); Andrzej Wyglenda (0 pkt w 1 starcie – rezerwowy).
1974 wyniki	Göteborg	Anders Michanek Szwecja	Ivan Mauger Nowa Zelandia	Sören Sjösten Szwecja
Polacy w finale – 8. Zenon Plech (8 pkt); 17. Edward Jancarz (1 pkt w 3 startach – rezerwowy).
1975 wyniki	Londyn	Ole Olsen Dania	Anders Michanek Szwecja	John Louis Wielka Brytania
Polacy w finale – 12. Edward Jancarz (4 pkt); 14. Zenon Plech (4 pkt); 15. Marek Cieślak (1 pkt); 16. Henryk Glücklich (0 pkt).
1976 wyniki	Chorzów	Peter Collins Wielka Brytania	Malcolm Simmons Wielka Brytania	Phil Crump Australia
Polacy w finale – 5. Zenon Plech (11 pkt); 12. Edward Jancarz (5 pkt); 13. Marek Cieślak (4 pkt); 14. Jerzy Rembas (3 pkt).
1977 wyniki	Göteborg	Ivan Mauger Nowa Zelandia	Peter Collins Wielka Brytania	Ole Olsen Dania
Polacy w finale – 13. Edward Jancarz (4 pkt); 16. Jan Mucha (1 pkt).
1978 wyniki	Londyn	Ole Olsen Dania	Gordon Kennett Wielka Brytania	Scott Autrey Stany Zjednoczone
Polacy w finale – 5. Jerzy Rembas (11+1 pkt); 13. Marek Cieślak (5 pkt).
1979 wyniki	Chorzów	Ivan Mauger Nowa Zelandia	Zenon Plech Polska	Michael Lee Wielka Brytania
Polacy w finale – 2. Zenon Plech (13 pkt); 9. Edward Jancarz (7 pkt); 15. Robert Słaboń (2 pkt).
1980 wyniki	Göteborg	Michael Lee Wielka Brytania	Dave Jessup Wielka Brytania	Billy Sanders Australia
Polacy w finale – 15. Zenon Plech (1 pkt).

[edytuj] 1981-1990

Rok	Miejsce
1981 wyniki	Londyn	Bruce Penhall Stany Zjednoczone	Ole Olsen Dania	Tommy Knudsen Dania
Polacy w finale – 12. Edward Jancarz (5 pkt); 15. Zenon Plech (3 pkt); 17. Henryk Olszak (0 pkt w 1 starcie – rezerwowy).
1982 wyniki	Los Angeles	Bruce Penhall Stany Zjednoczone	Les Collins Wielka Brytania	Dennis Sigalos Stany Zjednoczone
Polacy w finale – 10. Edward Jancarz (7 pkt).
1983 wyniki	Norden	Egon Müller RFN	Billy Sanders Australia	Michael Lee Wielka Brytania
Polacy w finale – 15. Zenon Plech (1 pkt).
1984 wyniki	Göteborg	Erik Gundersen Dania	Hans Nielsen Dania	Lance King Stany Zjednoczone
Brak Polaków w finale. Do finału zakwalifikował się Edward Jancarz, ale w nim nie wystąpił.
1985 wyniki	Bradford	Erik Gundersen Dania	Hans Nielsen Dania	Sam Ermolenko Stany Zjednoczone
Brak Polaków w finale.
1986 wyniki	Chorzów	Hans Nielsen Dania	Jan O. Pedersen Dania	Kelvin Tatum Wielka Brytania
Polacy w finale – 11. Ryszard Dołomisiewicz (6 pkt).
1987 wyniki	Amsterdam	Hans Nielsen Dania	Erik Gundersen Dania	Sam Ermolenko Stany Zjednoczone
Finał dwudniowy. Polacy w finale – 14. Roman Jankowski (0 i 8 pkt)
1988 wyniki	Vojens	Erik Gundersen Dania	Hans Nielsen Dania	Jan O. Pedersen Dania
Polacy w finale – 14. Zenon Kasprzak (3 pkt); 16. Roman Jankowski (2 pkt).
1989 wyniki	Monachium	Hans Nielsen Dania	Simon Wigg Wielka Brytania	Jeremy Doncaster Wielka Brytania
Brak Polaków w finale.
1990 wyniki	Bradford	Per Jonsson Szwecja		Todd Wiltshire Australia
Brak Polaków w finale. Amerykanin Shawn Moran wywalczył srebrny medal. Po kilku dniach został zdyskwalifikowany za doping i odebrano mu medal. Drugiego miejsca nie przyznano.

[edytuj] 1991-1994

Rok	Miejsce
1991 wyniki	Göteborg	Jan O. Pedersen Dania	Tony Rickardsson Szwecja	Hans Nielsen Dania
Brak Polaków w finale.
1992 wyniki	Wrocław	Gary Havelock Wielka Brytania	Per Jonsson Szwecja	Gert Handberg Dania
Polacy w finale – 9. Sławomir Drabik (6 pkt).
1993 wyniki	Pocking	Sam Ermolenko Stany Zjednoczone	Hans Nielsen Dania	Chris Louis Wielka Brytania
Polacy w finale – 7. Tomasz Gollob (8 pkt).
1994 wyniki	Vojens	Tony Rickardsson Szwecja	Hans Nielsen Dania	Craig Boyce Australia
Ostatni finał jednodniowy. Polacy w finale – 15. Piotr Świst (1 pkt); 17. Tomasz Gollob (0 pkt w 2 startach); 18. Roman Jankowski (0 pkt w 2 startach – rezerwowy).

[edytuj] Grand Prix (od 1995)

[edytuj] 1995-2000

Rok	Miejsce
1995	Wrocław Wiener Neustadt Abensberg Linköping Vojens Londyn	Hans Nielsen Dania	Tony Rickardsson Szwecja	Sam Ermolenko Stany Zjednoczone
Wprowadzono nową formułę wyłaniania mistrza świata – cykl Grand Prix IMŚ. Polacy w cyklu – 9. Tomasz Gollob (73+2 pkt w 6 turniejach); 20. Dariusz Śledź (10 pkt w 1 turnieju).
1996	Wrocław Lonigo Pocking Linköping Londyn Vojens	Billy Hamill Stany Zjednoczone	Hans Nielsen Dania	Greg Hancock Stany Zjednoczone
Polacy w cyklu – 12. Tomasz Gollob (43 pkt w 3 turniejach); 21. Piotr Protasiewicz (3 pkt w 1 turnieju).
1997	Praga Linköping Landshut Bradford Wrocław Vojens	Greg Hancock Stany Zjednoczone	Billy Hamill Stany Zjednoczone	Tomasz Gollob Polska
Polacy w cyklu – 3. Tomasz Gollob (92 pkt w 6 turniejach); 11. Sławomir Drabik (38 pkt w 6 turniejach); 13. Piotr Protasiewicz (31 pkt w 4 turniejach); 23. Rafał Dobrucki (1 pkt w 1 turnieju).
1998	Praga Pocking Vojens Coventry Linköping Bydgoszcz	Tony Rickardsson Szwecja	Jimmy Nilsen Szwecja	Tomasz Gollob Polska
Polacy w cyklu – 3. Tomasz Gollob (97 pkt w 6 turniejach); 21. Piotr Protasiewicz (16 pkt w 6 turniejach); 24. Sebastian Ułamek (10 pkt w 5 turniejach); 29. Jacek Gollob (4 pkt w 1 turnieju); 30. Jacek Krzyżaniak (3 pkt w 1 turnieju); 33. Robert Dados (1 pkt w 1 turnieju).
1999	Praga Linköping Wrocław Coventry Bydgoszcz Vojens	Tony Rickardsson Szwecja	Tomasz Gollob Polska	Hans Nielsen Dania
Polacy w cyklu – 2. Tomasz Gollob (98 pkt w 6 turniejach); 21. Robert Dados (20 pkt w 6 turniejach); 22. Jacek Gollob (12 pkt w 1 turnieju); 24. Rafał Dobrucki (8 pkt w 1 turnieju); 26. Sebastian Ułamek (4 pkt w 1 turnieju); 30. Piotr Protasiewicz (2 pkt w 2 turniejach).
2000	Praga Linköping Wrocław Coventry Vojens Bydgoszcz	Mark Loram Wielka Brytania	Billy Hamill Stany Zjednoczone	Tony Rickardsson Szwecja
Polacy w cyklu – 7. Tomasz Gollob (64 pkt w 5 turniejach); 21. Rafał Dobrucki (16 pkt w 5 turniejach); 27. Jarosław Hampel (7 pkt w 1 turnieju); 28. Sebastian Ułamek (6 pkt w 1 turnieju); 30. Piotr Protasiewicz (3 pkt w 2 turniejach).

[edytuj] od 2001

Rok	Miejsce
2001	Berlin Cardiff Vojens Praga Bydgoszcz Sztokholm	Tony Rickardsson Szwecja	Jason Crump Australia	Tomasz Gollob Polska
Polacy w cyklu – 3. Tomasz Gollob (89 pkt w 6 turniejach); 16. Grzegorz Walasek (34 pkt w 4 turniejach); 20. Piotr Protasiewicz (20 pkt w 6 turnieju); 25. Jarosław Hampel (7 pkt w 1 turnieju); 30. Krzysztof Cegielski (5 pkt w 1 turnieju).
2002	Hamar Bydgoszcz Cardiff Krsko Sztokholm Praga Göteborg Chorzów Vojens Sydney	Tony Rickardsson Szwecja	Jason Crump Australia	Ryan Sullivan Australia
Polacy w cyklu – 7. Tomasz Gollob (117 pkt w 10 turniejach); 16. Krzysztof Cegielski (55 pkt w 9 turniejach); 17. Sebastian Ułamek (39 pkt w 10 turniejach); 21. Grzegorz Walasek (25 w 6 turniejach); 24. Piotr Protasiewicz (18 pkt w 4 turniejach); 31. Jarosław Hampel (6 pkt w 2 turniejach).
2003	Chorzów Avesta Cardiff Kopenhaga Krsko Göteborg Praga Bydgoszcz Hamar	Nicki Pedersen Dania	Jason Crump Australia	Tony Rickardsson Szwecja
Polacy w cyklu – 6. Tomasz Gollob (111 pkt w 9 turniejach); 11. Piotr Protasiewicz (63 pkt w 9 turniejach); 15. Tomasz Bajerski (51 pkt w 9 turniejach); 24. Krzysztof Cegielski (15 w 2 turniejach); 26. Jarosław Hampel (13 pkt w 1 turnieju); 35. Sebastian Ułamek (4 pkt w 1 turnieju); 36. Robert Dados (3 pkt w 1 turneju); 38. Rafał Kurmański (3 pkt w 1 turnieju); 42. Rafał Szombierski (2 pkt w 1 turnieju).
2004	Sztokholm Praga Wrocław Cardiff Kopenhaga Göteborg Krsko Bydgoszcz Hamar	Jason Crump Australia	Tony Rickardsson Szwecja	Greg Hancock Stany Zjednoczone
Polacy w cyklu – 6. Tomasz Gollob (113 pkt w 9 turniejach); 8. Jarosław Hampel (81 pkt w 8 turniejach); 15. Piotr Protasiewicz (55 pkt w 9 turniejach); 23. Grzegorz Walasek (13 pkt w 1 turnieju); 29. Rafał Dobrucki (5 pkt 1 turnieju); 30. Wiesław Jaguś (4 pkt w 1 turnieju); 34. Krzysztof Kasprzak (3 pkt w 1 turnieju); 35. Tomasz Chrzanowski (2 pkt w 1 turneju).
2005	Wrocław Eskilstuna Krsko Cardiff Kopenhaga Praga Mållila Bydgoszcz Lonigo	Tony Rickardsson Szwecja	Jason Crump Australia	Leigh Adams Australia
Polacy w cyklu – 7. Tomasz Gollob (83 pkt w 9 turniejach); 11. Jarosław Hampel (67 pkt w 6 turniejach); 15. Tomasz Chrzanowski (28 pkt w 9 turniejach); 18. Piotr Protasiewicz (11 pkt w 1 turnieju); 24. Krzysztof Kasprzak (4 pkt w 1 turnieju).
2006	Krsko Wrocław Eskilstuna Cardiff Kopenhaga Lonigo Mållila Praga Daugavpils Bydgoszcz	Jason Crump Australia	Greg Hancock Stany Zjednoczone	Nicki Pedersen Dania
Polacy w cyklu – 8. Tomasz Gollob (94 pkt w 10 turniejach); 9. Jarosław Hampel (91 pkt w 10 turniejach); 16. Piotr Protasiewicz (31 pkt w 10 turniejach); 17. Wiesław Jaguś (16 pkt w 1 turnieju); 20. Krzysztof Kasprzak (6 pkt w 1 turnieju); 29. Janusz Kołodziej (0 pkt w 1 turnieju - rezerwowy).
2007	Lonigo Wrocław Eskilstuna Kopenhaga Cardiff Praga Mållila Daugavpils Bydgoszcz Krsko Gelsenkirchen	Nicki Pedersen Dania	Leigh Adams Australia	Jason Crump Australia
Polacy w cyklu startują – Tomasz Gollob, Jarosław Hampel, Wiesław Jaguś, Rune Holta.