Grand Prix IMŚ na Żużlu 2000

Z Wikipedii

Grand Prix IMŚ na Żużlu 2000 (SGP) - to szósty sezon rozstrzygania tytułu najlepszego żużlowca na świecie w formule Grand Prix. W sezonie 2000 22 żużlowców zmaga się o tytuł podczas 6 rund.

Spis treści

1 Zasady
- 1.1 Punkty GP
2 Zawodnicy
3 Terminarz i wyniki
4 Klasyfikacja końcowa
5 Zobacz też

[edytuj] Zasady

W 2000 obowiązywała taka sama tabela biegowa jak w sezonie 1999. Liczba stałych uczestników także pozostała bez zmian, jednak zmienił się system ich kwalifikacji: z Finału Interkontynentalnego i Kontynentalnego bezpośredni awans uzyskali tylko zwycięzcy, natomiast z GP Challenge awansowała czołowa dziesiątka. Po raz pierwszy mistrz świata juniorów z poprzedniego sezonu nie otrzymał prawa startu w cyklu (ponieważ dotychczas mistrzowie świata słabo spisywali się w gronie najlepszych zawodników świata). Przy czym należy zaznaczyć, że de facto bezpośredni awans z GP 1999 zapewniła sobie czołowa dwunastka zawodników, ponieważ 5 w klasyfikacji Mark Loram startował z dziką kartą i nie był brany pod uwagę przy promocji (awans uzyskał z GP Challenge). Brązowy medalista Hans Nielsen zaraz po zakończeniu cyklu ogłosił zakończenie kariery i dwunasty Chris Louis był zwolniony ze startu w Challenge.

Pierwsza część zawodów (biegi 1-10) nazwano Turniejem eliminacyjnym, który był wstępem do Turnieju głównego (biegi 11-20). Zawody kończyły się czterema biegami finałowymi (dwa półfinały, finał pocieszenia - Mały Finał, oraz Dużym Finałem).

W turnieju głównym rozstawiono najlepszą ósemkę z poprzedniego sezonu (w pierwszym turnieju), a od następnego najlepszą ósemkę z poprzedniej eliminacji (spośród stałych uczestników).

Zarówno w turnieju eliminacyjnym jak i w turnieju głównym dwa słabsze biegi (trzecie lub czwarte miejsce) oznaczało odpadnięcie z turnieju i otrzymanie stosownej liczby punktów (w zależności od zajętego miejsca).

Do Grand Prix 2000 bezpośrednio kwalifikowała się czołowa dziesiątka, pozostali stali uczestnicy wystartowali w Grand Prix Challenge 1999.

[edytuj] Punkty GP

Klasyfikacja generalna Grand Prix tworzona jest na podstawie zdobytych punktów Grand Prix. Punkty za zajęte miejsce w końcowej klasyfikacji poszczególnej eliminacji obowiązywały takie same niezmiennie od 1998.

Zawodnicy, którzy kończyli rywalizację w turnieju eliminacyjnym zajmowali miejsca 17-24. Kończąc zawody na turnieju głównym zostało się sklasyfikowanym na miejscach 9-16. Miejsca czołowej ósemki były zarezerwowane dla uczestników biegów finałowych.

Miejsca 9-24 były parami sobie równe (tzn dwóch zawodników kończyło rywalizację z tą samą liczbą punktów. Na wyższym miejscu sklasyfikowany był ten zawodnik, który miał niższy numer startowy.

1. - 25 punktów

2. - 20 punktów

3. - 18 punktów

4. - 16 punktów

5. - 15 punktów

6. - 14 punktów

7. - 12 punktów

8. - 10 punktów

9. - 8 punktów

10. - 8 punktów

11. - 7 punktów

12. - 7 punktów

13. - 6 punktów

14. - 6 punktów

15. - 5 punktów

16. - 5 punktów

17. - 4 punktów

18. - 4 punktów

19. - 3 punktów

20. - 3 punktów

21. - 2 punktów

22. - 2 punktów

23. - 1 punktów

24. - 1 punktów

[edytuj] Zawodnicy

W każdej z eliminacji startowało 24-ech zawodników (22 stałych uczestników oraz dwóch z dziką kartą):

Czołowa dziesiątka z Grand Prix 1999:

Tomasz Gollob

Stefan Dannö

10.

Chris Louis

Czołowa dziesiątka z Grand Prix Challenge 1999:

11.

Billy Hamill

12.

Mikael Karlsson

13.

Carl Stonehewer

14.

Brian Karger

15.

Henrik Gustafsson

16.

Mark Loram

17.

Andy Smith

18.

Antonín Kasper

19.

Peter Karlsson

20.

Brian Andersen

Zwycięzca Finału Interkontynentalnego:

21.

Todd Wiltshire

Zwycięzca Finału Kontynentalnego:

22.

Rafał Dobrucki

Zawodnicy z dziką kartą (numery 23. i 24.):

23.

Nicki Pedersen (2 razy)

23.

Piotr Protasiewicz (2 razy)

23.

Michal Makovsky (raz)

24.

Bohumil Brhel (raz)

24.

Rune Holta (raz)

24.

Sebastian Ułamek (raz)

23.

Martin Dugard (raz)

24.

Lee Richardson (raz)

24.

Jesper B. Jensen (raz)

24.

Jarosław Hampel (raz)

Rezerwowi:

25.

John Jorgensen (raz)

28.

Jason Lyons (raz)

[edytuj] Terminarz i wyniki

Sezon 2000 składał się z 6 rund, które odbyły się w pięciu krajach (dwie rundy w Polsce).

	Data	Grand Prix	Stadion	Miasto	Zwycięzca
1	6 maja	Czech	Stadion Marketa	Praga	Billy Hamill	Wyniki
2	3 czerwca	Szwecji	Motorstadium	Linköping	Jason Crump	Wyniki
3	1 lipca	Polski	Stadion Olimpijski	Wrocław	Tony Rickardsson	Wyniki
4	29 lipca	Wielkiej Brytanii	Coventry Stadium	Coventry	Martin Dugard	Wyniki
5	2 września	Danii	Speedway Center	Vojens	Greg Hancock	Wyniki
6	23 września	Europy	Stadion Polonii	Bydgoszcz	Billy Hamill	Wyniki

[edytuj] Klasyfikacja końcowa

Lp.	Zawodnik	Suma
1	(16) Mark Loram	102	20	20	15	18	15	14
2	(11) Billy Hamill	95	25	6	20	5	14	25
3	(1) Tony Rickardsson	94	14	16	25	14	7	18
4	(6) Jason Crump	88	5	25	12	10	20	16
5	(7) Greg Hancock	76	7	5	7	12	25	20
6	(5) Leigh Adams	65	6	10	16	15	12	6
7	(2) Tomasz Gollob	64	15	14	14	-	6	15
8	(21) Todd Wiltshire	63	16	18	7	7	3	12
9	(8) Ryan Sullivan	62	8	12	8	20	8	6
10	(10) Chris Louis	60	18	7	18	8	5	4
11	(3) Jimmy Nilsen	42	6	15	5	6	2	8
12	(9) Stefan Dannö	41	3	4	10	6	18	0
13	(12) Mikael Karlsson	39	12	8	4	8	5	2
14	(15) Henrik Gustafsson	39	8	4	2	5	10	10
15	(19) Peter Karlsson	35	3	2	8	7	8	7
16	(4) Joe Screen	34	5	5	6	3	7	8
17	(18) Antonín Kasper	32	7	6	5	4	6	4
18	(13) Carl Stonehewer	30	10	7	3	4	3	3
19	(23) Martin Dugard	25	-	-	-	25	-	-
20	(23) Nicki Pedersen	17	-	1	-	-	16	-
21	(22) Rafał Dobrucki	16	4	3	3	-	1	5
22	(28) Jason Lyons	16	-	-	-	16	-	-
23	(20) Brian Andersen	15	4	2	1	2	4	2
24	(14) Brian Karger	13	2	3	4	1	2	1
25	(17) Andy Smith	10	2	1	1	2	1	3
26	(24) Rune Holta	8	-	8	-	-	-	-
27	(24) Jarosław Hampel	7	-	-	-	-	-	7
28	(24) Sebastian Ułamek	6	-	-	6	-	-	-
29	(24) Jesper B. Jensen	4	-	-	-	-	4	-
30	(23) Piotr Protasiewicz	3	-	-	2	-	-	1
31	(24) Lee Richardson	3	-	-	-	3	-	-
32	(23) Michal Makovsky	1	1	-	-	-	-	-
33	(24) Bohumil Brhel	1	1	-	-	-	-	-
34	(25) John Jorgensen	1	-	-	-	1	-	-
Lp.	Zawodnik	Suma