Hans Christoph Kaergel
Z Wikipedii
Hans Christoph Kaergel (ur. 6 lutego 1889 r. w Strzegomiu; zm. 9 maja 1946 we Wrocławiu) – niemiecki pisarz i dramaturg.
Rodzice Hansa Christopha Kaergela byli nauczycielami. On sam ukończył seminarium nauczycielskie w Bolesławcu. W latach 1910-1921 pracował jako nauczyciel w Weißwasser. W 1921 r. założył organizację Bühnenvolksbund für Sachsen i przeprowadził się do Drezna. W okresie międzywojennym pisał dramaty o wschodnim pograniczu Rzeszy skierowane przeciw Polakom i Czechom: Volk ohne Heimat (1922) oraz Hockewanzel, Andreas Hollmann (1933). Widoczne są w nich wpływy twórczości Gerharta Hauptmanna. Pisał również powieści nawiązujące do antychrześcijańskiej teologii Hermanna Stehra i Josepha Wittiga: Heinrich Budschigk (1925) oraz Ein Mann stellt sich dem Schicksal (1929). Po 1933 r. opowiedział się po stronie nazistów. Od 1936 r. mieszkał w Przesiece w Karkonoszach. W 1939 r. został szefem na teren Śląska Izby Pisarzy Rzeszy. Po II wojnie światowej został aresztowany. Zmarł w więzieniu przy ul. Kleczkowskiej we Wrocławiu.
[edytuj] Bibliografia
- Wojciech Kunicki, Kaergel Hans Christoph, [w:] Encyklopedia Wrocławia, Wrocław 2000, s. 314.