Heinz Felfe

Z Wikipedii

Heinz Felfe (ur. 1918), podwójny agent; jako szef kontrwywiadu zachodnioniemieckiej Federalnej Służby Wywiadowczej (BND - Bundesnachrichtendienst) prowadził działalność szpiegowską na rzecz Związku Radzieckiego.

Urodzony w 1918, syn oficera SS, w czasie II wojny światowej służył w SS i służbie bezpieczeństwa SD (Sicherheitsdienst). Po klęsce Niemiec i zakończeniu II wojny światowej trafił do radzieckiego obozu jenieckiego, gdzie został zwerbowany przez wywiad radziecki, pod kontrolą którego przez krótki czas pracował dla działających w Niemczech oficerów brytyjskich służb wywiadowczych (MI6). Następnie wstąpił do wywiadu zachodnioniemieckiego BND, w latach pięćdziesiątych został mianowany szefem wydziału do zwalczania wywiadu radzieckiego.

W chwili aresztowania w listopadzie 1962, Felfe miał przy sobie 14 rolek mikrofilmów i miniaturową kasetę magnetofonową. Oskarżono go o przekazanie wywiadowi radzieckiemu nazwisk ponad 100 funkcjonariuszy BND. W 1963 stanął przed sądem i skazano go na 14 lat więzienia. Po sześciu latach, w 1969, został wymieniony na sześciu agentów niemieckich odsiadujących wyroki w więzieniach w ZSRR. Heinz Felfe osiadł w Berlinie Wschodnim, gdzie otrzymał katedrę kryminologii na Uniwersytecie Humboldta.