Bundesnachrichtendienst

Z Wikipedii

Bundesnachrichtendienst (BND), Federalna Służba Wywiadowcza (Informacyjna), agencja wywiadowcza utworzona w Republice Federalnej Niemiec w 1956 roku, wywodząca się z tzw. Organizacji Gehlena.

Spis treści 1 Utworzenie wywiadu w RFN 2 Utworzenie Bundesnachrichtendienst 3 Zadania BND 4 Struktura organizacyjna Bundesnachrichtendienst na 1992 rok 5 Wpływy CIA i SIS na BND 6 Sukcesy 7 Porażki 8 Dotychczasowi szefowie Bundesnachrichtendienst - BND 9 Bibliografia 10 Zobacz też

[edytuj] Utworzenie wywiadu w RFN

Pierwszą agencją wywiadowczą w powojennych Niemczech Zachodnich była organizacja gen. bryg. Reinharda Gehlena (tzw.Organizacja Gehlena), byłego szefa Fremde Heere Ost (Obce Armie Wschód), założona za zgodą i z pomocą służb specjalnych Stanów Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii do prowadzenia wywiadu głównie o siłach zbrojnych Związku Radzieckiego.

[edytuj] Utworzenie Bundesnachrichtendienst

Po przyjęciu Republiki Federalnej Niemiec do NATO w 1955 roku, rząd tego kraju uznał, że należy rozbudować struktury wywiadu. Proces zmian (transformacji) rozpoczął się 1 kwietnia 1956 roku.

Organizacja Gehlena została przekształcona w Federalną Służbę Wywiadowczą (lub Informacyjną) "Bundesnachrichtendienst" pod skrótem BND. Kadry nowej służby wywiadowczej stanowili oczywiście byli funkcjonariusze Gehlena, którzy wywodzili się z byłej Służby Bezpieczeństwa SS Sicherheitsdienst, Tajnej Policji Państwowej Gestapo oraz wywiadu wojskowego Abwehry, tak jak w przypadku kontrwywiadu RFN-u "Federalnego Urzędu Ochrony Konstytucji (Bundesamt für Verfassungsschutz - BfV).

[edytuj] Zadania BND

Zadaniem Federalnej Służby Wywiadowczej (BND) jest m.in. pozyskiwanie i analiza informacji wywiadowczych uzyskanych drogą wywiadowczo-operacyjną, rozpoznawanie i przeciwdziałanie zagrożeniom dla suwerenności oraz interesów Republiki Federalnej Niemiec.

Bundesnachrichtendienst działa w ponad 100 krajach, funkcjonariusze BND działają pod przykrywką attachatów wojskowych, handlowych lub jako zwykły personel ambasad i konsulatów Republiki Federalnej Niemiec w różnych rejonach świata.

Kierownictwo BND poświęca znaczącą część swych zasobów na walkę z terroryzmem, lokując swych agentów w grupach terrorystycznych w Niemczech i za granicą, przestępczością zorganizowaną, współpracując przy tym z innymi organami, m.in. kontrwywiadem BfV i policją. Zajmuje się też penetracją "czarnego rynku" zagrażającemu suwerennym interesom Niemiec.

[edytuj] Struktura organizacyjna Bundesnachrichtendienst na 1992 rok

Struktura Federalnej Służby Wywiadowczej (BND) (według Schmidta-Eenbooma [1993] i badań autora - Guido Knopp - Elita szpiegów. Wyd. Dom Wydawniczy Bellona, Warszawa 2004. Seria Kulisy Wywiadu i Kontrwywiadu):

• prezydent
  • zastępca
  • 90A. sztab kierowniczy
  • 90B. kierownictwo biura
  • 90C. placówki łączności w Bonn
  • 90D. służba medyczna i specjalna
  • 90E. placówka kwalifikacyjna
  • 90P. rada personalna
  • 91. akademia Bundesnachrichtendienst (BND)
  • 92. inspektorzy Bundesnachrichtendienst (BND)
• Wydział I - zwiad operacyjny
• 11. zadania centralne i międzyregionalny zwiad
  • 11A. planowanie wywiadowcze
  • 11B. gospodarczy, techniczny i naukowy zwiad międzyregionalny
  • 11C. zaopatrzenie służb wywiadowczych
  • 11D. wywiad na statkach handlowych, morskie siły bojowe
  • 11E. komunizm międzynarodowy
  • 11F. zadania specjalne
• 12. blok krajów socjalistycznych
  • 12X. zastępca kierownika pododdziału
  • 12A. dowództwo Układu Warszawskiego - Jugosławii i Albanii
  • 12B. polityka NRD, gospodarka, technika i nauka
  • 12C. siły zbrojne NRD - (południowe)
  • 12C. siły zbrojne NRD - (północne)
  • 12E. ZSRR, RWPG
  • 12F. Polska
  • 12G. Węgry, Czechosłowacja
  • 12H. Bułgaria, Rumunia, Jugosławia, Albania,
  • 12L. nadzór kontrwywiadu Związku Radzieckiego i państw zależnych
  • 12LX. specjalne zadania kontrwywiadowcze
  • 12L. koordynacja kontrwywiadu
• 13. inne regiony świata
  • 13A. Ameryka Północna, Wielka Brytania, Skandynawia
  • 13B. Francja, Benelux, Szwajcaria
  • 13E. Azja, Australia
  • 13F. Afryka
  • 13G. Ameryka Łacińska
• 14. nadzór korespondencji i łączności
  • 14A. granice
  • 14B. nadzór korespondencji i łączności radiowej
  • 14C. Zdobywanie Informacji
• 16. rejon Morza Śródziemnego
  • 16A. Bliski Wschód, Środkowy Wschód, Afryka Północna
  • 16B. południowa Europa
  • 16C. terroryzm międzynarodowy
• Wydział II - zwiad techniczny
  • 20A. techniczne wsparcie operacji
• 22. zwiad techniczny 1, (nadzór łączności)
  • 22A. wywiad militarny, polityczny, gospodarczy
  • 22B. przetwarzanie (analiza) danych
  • 22C. nadzór i ochrona przedsiębiorstw
• 23. zwiad techniczny 2, nadzór i łączność
  • 23A. wywiad militarny, polityczny, gospodarczy
  • 23B. przetwarzanie (analiza) danych
  • 23C. nadzór i ochrona przedsiębiorstw
• 24. zdobywanie informacji
  • 24A. opracowanie projektów
  • 24B. technika wywiadowcza
  • 24E. zaopatrzenie techniczne
  • 24F. przetwarzanie (analiza) danych
  • 24G. służba łącznościowa
• Wydział III - weryfikacja
• 31. główne zadania sztabu weryfikacyjnego
  • 31A. wsparcie techniczne
  • 31B. raporty
  • 31C. zlecenia
• 32. polityka
  • 32A. raporty
  • 32B. Związek Radziecki
  • 32C. Niemiecka Republika Demokratyczna
  • 32D. państwa socjalistyczne (oprócz - ZSRR i NRD)
  • 32F. Bliski Wschód, Środkowy Wschód, Afryka Północna
  • 32G. Azja Wschodnia, Azja Południowa, Australia, Oceania
  • 32H. Ameryka Łacińska
  • 32I. Afryka
• 33. wojsko
  • 33A. zagadnienia podstawowe
  • 33B. ogólna sytuacja militarna
  • 33D. kontrola polityki zbrojeniowej, strategia wojskowa, Układ Warszawski
  • 33E. rejon atlantycki
  • 33F. Bliski Wschód, Środkowy Wschód, Afryka, Indie,
  • 33G. siły Układu Warszawskiego, obrona cywilna, zaopatrzenie
  • 33H. siły lądowe Układu Warszawskiego, Mongolia, Jugosławia, Albania
• 34. gospodarka
  • 34A. gospodarka energetyczna
  • 34B. rolnictwo i przemysł
  • 34C. europejskie i azjatyckie państwa socjalistyczne
  • 34D. NRD
  • 34E. kraje przemysłowe
  • 34F. państwa rozwijające się
• 35. technika i nauka
  • 35A. potencjał naukowy, transfer technologii
  • 35B. technika jądrowa, podróże międzyplanetarne
  • 35C. medycyna, biologia, chemia, ochrona środowiska
  • 35D. elektronika
• Wydział IV - zarządzanie
• 41. organizacja
  • 41A. planowanie i koordynacja elektronicznego opracowania danych
  • 41B. sprawy kadrowe - (wnioski)
  • 41C. sprawy finansowe
  • 41D. obrona
• 42. sprawy kadrowe i socjalne 1
  • 42A. zatrudnianie personelu + dokształcanie
  • 42B. sprawy kadrowe i socjalne 1A
  • 42C. referat ds. urzędników
  • 42D. referat ds. wojska
  • 42E. dział finansów ds. operacyjnych
• 43. zarządzanie i zagadnienia prawne
  • 43A. pojazdy mechaniczne
  • 43B. rezerwy strategiczne
  • 43C. zagadnienia prawne
  • 43D. zarządzanie sprzętem
  • 43E. kwatery
  • 43F. budownictwo
• Wydział V - bezpieczeństwo i obrona
• 51. zagadnienia ogólne
  • 51A. obrona i nadzór systemu bezpieczeństwa, dokumentacja
  • 51B. dokumentacja spraw kadrowych
• 52. pełnomocnicy ds. bezpieczeństwa i ochrony
  • 52A. bezpieczeństwo personelu
  • 52B. zagadnienia operacyjne
  • 52C. kontrola bezpieczeństwa
• 53. weryfikacja pracowników, bezpieczeństwo techniczne
  • 53A. szczególne środki bezpieczeństwa
  • 53B. bezpieczeństwo techniczne
  • 53C. bezpieczeństwo innych wydziałów
• Wydział VI - zadania centralne
  • 60A. zadania specjalne
  • 60B. AKN
• 61. przetwarzanie danych i dokumentacja
  • 61A. przetwarzanie danych.
  • 61B. elektroniczne przetwarzanie danych - dokumentacja
  • 61C. elektroniczne przetwarzanie danych - organizacja
  • 61D. programowanie
  • 61E. biblioteka centralna
• 62. placówka kryptologiczna Bonn - Bad Godesberg
  • 62A. ogólne zagadnienia kryptologiczne
  • 62B. matematyka
  • 62C. kryptotechnika
  • 62D. dekryptaż A
  • 62E. dekryptaż B
• 63. technika wywiadowcza
  • 63A. technika wywiadowcza, kierowanie grupami operacyjnymi
  • 63B. tajne akcje
  • 63C. zagadnienia techniczne

[edytuj] Wpływy CIA i SIS na BND

Działalność służb specjalnych Republiki Federalnej Niemiec dzieli się na dwa okresy: do 1990 roku, gdy służyły Niemcom Zachodnim i po 1990 roku, gdy służyły i służą zjednoczonym Niemcom.
Pierwszy okres do 1990 roku BND kojarzył się z "Organizacją Gehlena". Pozyskanie Reinharda Gehlena do współpracy z Brytyjczykami i Amerykanami i postawienie go na czele BND pozwoliło obu tym państwom kontrolować i wykorzystywać wywiad RFN-u w walce wywiadowczej przeciwko Związkowi Radzieckiemu i państwom socjalistycznym.

[edytuj] Sukcesy

W sierpniu 1994 roku na lotnisku w Monachium zatrzymano dwie osoby, które przewiozły na pokładzie samolotu Lufthansy 360 gramów plutonu. Jak się później okazało, zatrzymania dokonali funkcjonariusze BND, lecz operacja, którą od samego początku dowodził wywiad, była wspólną operacją Bundesnachrichtendienst oraz Bundesamt für Verfassungsschutz i Policji Niemieckiej, choć cały splendor za ową akcję przypadł wywiadowi BND. W całej operacji o kryptonimie "Hades" uczestniczyli od samego początku dwaj agenci BND, Karsten Uwe Schnell (pseud. "Roberto") oraz Rafael Ferreras Fernandez (pseud. "Rafa"), którzy przedstawili się jako kontrahenci chętni do kupna plutonu.

[edytuj] Porażki

W 1961 roku aresztowano za szpiegostwo na rzecz Związku Radzieckiego szefa kontrwywiadu Bundesnachrichtendienst na Związek Radziecki byłego nazistę (oficera Sicherheitsdienst) Heinza Felfe.
Heinz Felfe dostając się do niewoli radzieckiej w 1945 roku, jako doświadczony oficer wywiadu i kontrwywiadu został zwerbowany przez wywiad radziecki. Powrócił do Niemiec Zachodnich i wstąpił do BND, szpiegując (w sumie przez prawie 10 lat) cały czas pod nosem BND i BfV (kontrwywiadu RFN-u), wkrótce został mianowany szefem kontrwywiadu na Związek Radziecki.
Aresztowano go w listopadzie 1961 roku w Niemczech Zachodnich, podczas aresztowania miał przy sobie 14 rolek mikrofilmów. Heinz Felfe przez ponad 10 lat swej działalności szpiegowskiej wydał KGB ponad 100 agentów BND, działających w różnych rejonach świata.

[edytuj] Dotychczasowi szefowie Bundesnachrichtendienst - BND

• Reinhard Gehlen – 1956-1968
• Gerhard Wessel – 1968-1978
• Klaus Kinkel – 1979-1983
• Eberhard Blum – 1983-1985
• Heribert Hellenbroich – 1985 (do sierpnia) - jednocześnie szef BfV
• Hans-Georg Wieck – 1985-1990
• Konrad Porzner – 1990-1996
• Hansjörg Geiger – 1996-1998
• August Hanning – 1998-

[edytuj] Bibliografia

• Bielak F., Służby wywiadowcze Republiki Federalnej Niemiec. Wyd. MON, Warszawa 1985, ss. 200. ISBN 83-11-07191-8
• Kilarski R., Organizacja wywiadowcza Reinharda Gehlena. Wyd. MON, Warszawa 1978, ss. 388.
• Knopp G., Elita szpiegów. Wyd. Dom Wydawniczy Bellona, Warszawa 2004, ss. 216. Seria: Kulisy Wywiadu i Kontrwywiadu, ISBN 83-11-09826-3
• Polmar N., Allen T. B., Księga szpiegów. Encyklopedia. Wyd. Magnum, Warszawa 2000, s. 190. ISBN 83-85852-27-1 (Hasło: Federalna Służba Informacyjna)
• Wolanowski L., Cichy front. Iskry, Warszawa 1955, 1956, ss. 229.
• de Vilemarest P., Stasi Markusa Wolfa: niemiecka wojna domowa 1945-1991. Wyd. Antyk Marcin Dybowski, Komorów 1997, ss. 383. ISBN 83-86482-31-1

[edytuj] Zobacz też