Henryk Hlebowicz
Z Wikipedii
| Henryk | |
|---|---|
| Urodzony | 1 lipca 1904 Grodno |
| Zmarł | 9 listopada 1941 pod Mińskiem |
| Kościół / wyznanie | Kościół rzymskokatolicki |
| Beatyfikowany | 13 czerwca 1999 Warszawa przez Jana Pawła II |
| Wspomnienie obchodzone dnia | 12 czerwca |
| Atrybuty | |
| Szczególne miejsca kultu | Borysów, Laski |
 Portal Święci |
|
Henryk Hlebowicz (ur. 1 lipca 1904 w Grodnie, zm. 9 listopada 1941 w Borysowie pod Mińskiem) - polski błogosławiony Kościoła katolickiego, męczennik II wojny światowej, duszpasterz katolickich organizacji i stowarzyszeń akademickich.
Uczęszczał do szkoły w Orenburgu nad Uralem, gdzie zesłany był jego ojciec. W sierpniu 1921 wraz z rodziną powrócił z zesłania do Grodna. We wrześniu zgłosił się do Seminarium Duchownego w Wilnie. Ukończył je z wynikiem celującym w 1924, mając zaledwie 20 lat. Następnie studiował na KUL. Będąc na trzecim roku, w 1927, przyjął święcenia kapłańskie. W 1928 na KUL-u obronił doktorat z teologii, w 1929 - doktorat z filozofii na Angelicum w Rzymie. W latach 1930 - 1936 wykładał na Uniwersytecie Wileńskim i w seminarium duchownym w Wilnie. Był duszpasterzem organizacji i stowarzyszeń akademickich: moderatorem Sodalicji Mariańskiej Akademiczek, doradcą Juventus Christiana, współtwórcą Porozumienia Akademickich Katolickich Stowarzyszeń, cenzorem kościelnym miesięcznika Pax. Był duszpasterzem w Trokach (1935-1938), prefektem żeńskiego gimnazjum w Rabce, gdzie odbywał kurację z powodu gruźlicy w latach 1938-1939, kapelanem podziemia niepodległościowego w Wilnie (1939-1941), proboszczem parafii Chotajewicze, Korzeń, Okołowo w pobliżu Mińska.
Został rozstrzelany przez policję białoruską współpracującą z Niemcami 9 listopada 1941 w lesie pod Borysowem. Jego symboliczny grób znajduje się w Laskach pod Warszawą, krzyż upamiętniający jego męczeńską śmierć stoi obok kościoła w Borysowie.
13 czerwca 1999 ogłoszony przez Jana Pawła II błogosławionym wraz z 107 błogosławionymi męczennikami II wojny światowej.
