HMS Duke of York (1941)

Z Wikipedii

Historia
HMS Duke of York

Położenie stępki	5 maja 1937
Wodowanie	20 luty 1940
Oddanie do służby	20 sierpnia 1940
Wycofanie ze służby	listopad 1951
Status okrętu	złomowany 1957
Stocznia	John Brown & Company Clydebank
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	standardowa: 38 600 t pełna: 42 900 t
Długość	227 m
Szerokość	34 m
Zanurzenie	9,9 m
Napęd	turbiny Parsonsa o mocy 110 000 KM napedzające 4 śruby
Prędkość	28 węzłów (51,8 km/h)
Zasięg	6100 mil morskich przy prędkości 10 węzłów 2600 mil morskich przy prędkości 27 węzłów
Załoga	1500
Uzbrojenie	10 dział 356 mm 16 dział 133 mm 1x armata 127 mm 90 dział 40 mm 55 dział 20 mm
Wyposażenie lotnicze	3 samoloty rozpoznawcze Supermarine Walrus

HMS Duke of York - pancernik typu King George V. Jego bliźniaczymi okrętami były jednostki HMS "King George V", HMS "Prince of Wales", HMS "Howe" i HMS "Anson".

[edytuj] Historia

Został zbudowany w szkockiej stoczni John Brown & Company w Clydebank. Wodowanie okrętu miało miejsce 28 lutego 1940 a oddanie do służby w Royal Navy 4 listopada 1941. 12 marca 1942 eskortował konwój arktyczny PQ-12 płynący do ZSRR. Celem akcji było przechwycenie niemieckiego pancernika "Tirpitz". "Tirpitz" wyszedł z portu jednak do starcia nie doszło. 26 grudnia 1943 wziął udział w eskorcie konwoju JW55B. Konwój został zaatakowany przez okręty niemieckie z pancernikiem "Scharnhorst" na czele. Doszło do bitwy koło Przylądka Północnego gdzie "Duke of York" przyczynił się w znacznym stopniu do zatopienia "Scharnhorsta". Po modernizacji w 1944 udał się na Pacyfik gdzie wziął udział w bitwie o Okinawę, gdzie wielokrotnie ostrzeliwał japońskie pozycje. Był okrętem flagowym Brytyjskiej Floty Pacyfiku, gdy Japonia ogłosiła kapitulację. Okręt pozostawał w służbie do kwietnia 1949. Został złomowany w 1957.