I bitwa pod El Alamein
Z Wikipedii
| I bitwa pod El Alamein | |||||||||||||||||
 Piechota brytyjska w pobliżu El Alamein, 17 lipca 1942 |
|||||||||||||||||
| Data | 1-27 lipca 1942 | ||||||||||||||||
| Miejsce | El Alamein, Egipt | ||||||||||||||||
| Wynik | zwycięstwo aliantów | ||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||
| Działania zbrojne w Afryce 1941-1943 |
|---|
|
Gabon - Dakar - Tobruk - Gazala - Bir Hakeim - El Alamein (I) - El Alamein (II) - Operacja Torch |
I bitwa pod El Alamein – bitwa stoczona w ramach zachodniej kampanii pustynnej w dniach 1-31 lipca 1942 r. między włoskimi wojskami i niemieckimi oddziałami Afrika Korps pod dowództwem Erwina Rommla, a brytyjską 8 Armią dowodzoną przez gen. Claude'a Auchinlecka.
Po porażce w bitwie pod Gazala w czerwcu 1942 r. brytyjska 8 Armia wycofała się z Mersa Matruh na linię Alamein w Egipcie, 60-kilometrową lukę między El Alamein i depresją Al-Kattara na Pustyni Libijskiej.
1 lipca nastąpił atak Afrika Korps. Linie alianckie wytrzymały atak i spowodowały utknięcie oddziałów Osi. 2 lipca Rommel skoncentrował swoje siły na północy, zamierzając obejść El Alamein. Gen. Auchinleck zarządził kontratak na centrum linii przeciwnika, jednak bez rezultatu. Wskutek silnego oporu wojsk alianckich Rommel zdecydował się dokonać przegrupowania i bronić osiągniętych rubieży.
Auchinleck zaatakował ponownie 10 lipca w Tel el Eisa na północy, biorąc do niewoli ok. tysiąca jeńców. Po nieudanym kontrataku Niemców brytyjski generał ponownie zaatakował w centrum, staczając dwie kolejne potyczki pod Ruweisat, 14 i 21 lipca. Nie przyniosły one sukcesu, a brak broni pancernej, która nie dotarła na czas do piechoty, spowodował utratę 700 żołnierzy. Pomimo tego 27 lipca przypuszczono dwa kolejne ataki na północ od Tel el Eisa, jednak z niewielkim skutkiem – drugi atak, pod Miterija, okazał się pechowy, gdyż z powodu nieoczyszczenia pól minowych do żołnierzy nie dotarła broń pancerna, która mogła ich skutecznie wesprzeć w obliczu niemieckiego kontrataku.
8 Armia była wyczerpana i Auchinleck rozkazał zakończyć operacje ofensywne i rozpocząć umacnianie linii obronnych, spodziewając się poważniejszej ofensywy niemieckiej.
Bitwa doprowadziła do sytuacji patowej, jednak postępy wojsk Osi na Aleksandrię i Kair zostały zatrzymane. Podjęta przez Rommla w sierpniu kolejna próba obejścia lub przełamania sił alianckich została zniweczona w bitwie pod Alam Halfa, a w październiku wzmocniona 8 Armia, teraz pod dowództwem marszałka Montgomery'ego, ostatecznie pokonała siły Osi w II bitwie pod El Alamein.
