Italo Calvino
Z Wikipedii
Italo Calvino (ur. 15 października 1923 w Santiago de Las Vegas, Kuba, zm. 19 września 1985 w Sienie), jeden z najważniejszych włoskich pisarzy i eseistów XX wieku. W 40. latach XX wieku tworzył w stylu neo,realistycznym, by później pisać teksty alegoryczne i fantasy.
Rodzina Calvino po powrocie z Kuby zamieszkała w San Remo. Italo Calvino w latach 1941-1947 studiował na uniwersytecie w Turynie. Od 1945 był dziennikarzem komunistycznego dziennika L'Unita, poźniej pisał również w pismach La Nostra Lotta, Il Garibaldino, Voce della Democrazia, Contemporaneo, Cittá Aperta i La Republica. Po rewolucji na Węgrzech w 1956 Calvino zerwał z włoską partią komunistyczną. Od 1959 do 1967 redagował własne pismo literackie Il Menabó di letteratura. W latach 1948-1984 pracował także w wydawnictwie Einaudi, w którym wydał swą debiutancką powieść Il sentiero dei nidi di ragno (1947).
[edytuj] Twórczość
- 1947 Il sentiero dei nidi di ragno (Ścieżka pajęczych gniazd)
- 1949 Ultimo viene il corvo (Ostatni przybywa kruk)
- 1951 I giovani del Po (Młodzi znad Padu)
- 1951 Rycerz nieistniejący (Il cavaliere inesistente)
- 1952 La formica argentina (Mrówka argentyńska)
- 1954 L'entrata in Guerra (Wstęp do wojny)
- 1956 Bajki włoskie (Fiabe Italiane)
- 1956 La panchina (libretto do opery Sergio Liberovici)
- 1958 I racconti (Opowiadania)
- 1957 Baron drzewołaz (Il barone rampante)
- 1959 Wicehrabia przepołowiony (Il Visconte dimezzato)
- 1959 I nostri antenati (Nasi przodkowie)
- 1963 Marcovaldo
- 1963 La Giornata di Uno Scrutatore
- 1965 Opowieści kosmikomiczne (Cosmicomiche)
- 1967 T Zero - Ti con zero
- 1969 Zamek krzyżujących się losów (Il castello dei destini incrociati)
- 1970 Gli amori difficili
- 1972 Le Città Invisibili (Niewidoczne miasta)
- 1973 Il nome, il naso (Imię, nos)
- 1974 Autobiografia di uno spettatore (Autobiografia pewnego widza)
- 1975 La corsa delle giraffe
- 1979 Jeśli zimową nocą podróżny (Se una notte d'inverno un viaggiatore - najsłynniejsza powieść)
- 1980, 1982 The Uses of Literature (eseje)
- 1982 La Vera Storia (Prawdziwa historia, libretto do opery Luciano Berio)
- 1983 Palomar
- 1983 Historie fantastyczne (Racconti Fantastici Dell'Ottocento: Volume Primo, Il Fantastico Visionario and Racconti Fantastici Dell'Ottocento: Volume Secondo, Il Fantastico Quotidiano)
- 1983 Science et métaphore chez Galilée (wykład w École des Hautes Études de la Sorbonne)
- 1984 Collezione di sabbia
[edytuj] Wydania pośmiertne
- 1988 Sotto il sole giaguaro (Pod słońcem jaguar)
- 1988 Lezioni Americane (Wykłady amerykańskie)
- 1990 La strada di San Giovanni (Droga św. Jana)
[edytuj] Ciekawostki
- Italo Calvino był ulubionym pisarzem Stanisława Barei.
