Iwan Czerniachowski
Z Wikipedii
Iwan Daniłowicz Czerniachowski (ros. Иван Данилович Черняховский) (ur. 29 czerwca 1906 r. w okolicach Humania na Ukrainie, zm. 18 lutego 1945 w okolicach Melzaka (dziś Pieniężno)) - radziecki generał armii, dowódca 3. Frontu Białoruskiego, najmłodszy generał Armii Czerwonej.
Przed wstąpieniem w 1924 roku do armii pracował na kolei jako robotnik. W 1928 ukończył szkołę oficerów artylerii w Kijowie, a w 1936 roku szkołę wojsk pancernych i zmotoryzowanych. W latach 1928 - 1931 na stanowiskach dowódczych w jednostkach artylerii. 1938 - 1941 na stanowiskach dowódczych w oddziałach pancernych rozmieszczonych w Kijowskim i Białoruskim Okręgu Wojskowym. W marcu 1941 zostaje dowódcą 28 Dywizji Pancernej w Przybałtyckim Okręgu Wojskowym. Podczas walk wyróżnił się sprawnym dowodzeniem i od lipca 1942 został dowódcą XVIII korpusu pancernego w walkach o Woroneż, a wkrótce potem 60 armii w walkach o Kursk. Jako dowódca tej armii brał udział w działaniach na Ukrainie. Za forsowanie Dniepru w październiku 1943 odznaczony tytułem Bohatera Związku Radzieckiego. Od 15 kwietnia 1944 dowódca Frontu Zachodniego, a od 24 kwietnia 3. Frontu Białoruskiego. Pod jego dowództwem front uzyskał znaczące sukcesy takie jak okrążenie na wschód od Mińska ponad 100 tys. żołnierzy niemieckich. Dowodził operacją wileńską i kowieńską, w wyniku których Niemcy zostali wyparci z Litwy i północno-zachodniej Białorusi oraz uzyskano przyczółki na lewym brzegu Niemna. Za udział w tych operacjach ponownie odznaczony tytułem Bohatera Związku Radzieckiego (lipiec 1944). W styczniu 1945 3. Front Białoruski brał udział w operacji wschodniopruskiej przełamując niemiecką obronę w północnej części Prus i wraz z 2. Frontem Białoruskim odciął od sił głównych zgrupowania niemieckie w Sambii, Królewcu i na wybrzeżu Zalewu Wiślanego. Zmarł ranny odłamkiem artyleryjskim podczas wizyty na linii frontu w okolicach Melzaka, gdzie do dziś stoi jego pomnik.
Pochowany w Wilnie. Po odzyskaniu niepodległości przez Litwę w latach 90. XX wieku jego ciało przeniesiono do Moskwy na Cmentarz Nowodziewiczy.
Odznaczony Orderem Lenina, czterokrotnie orderem Czerwonej Gwiazdy, dwukrotnie orderami Suworowa I stopnia, orderem Kutuzowa I stopnia i Chmielinickiego I stopnia oraz licznymi medalami. Jego imię nadano miastu w obwodzie kaliningradzkim.
[edytuj] Zobacz też
- Operacja Ostra Brama - aresztowanie przez Sowietów płk. Aleksandra Krzyżanowskiego "Wilka" - legendarnego dowódcy Okręgu Wileńskiego Armii Krajowej.
