Język balijski
Z Wikipedii
Język balijski (basa bali) - należy do austronezyjskiej rodziny językowej w grupie języków zachodnioindonezyjskich. Używany przede wszystkim na wyspie Bali i w zachodniej części wyspy Lombok przez około 3.9 milionów osób (2001), większość z nich deklaruje również znajomość języka indonezyjskiego będącego oficjalnym w kraju. W ciągu długiej historii wpływ na jego rozwój miały liczne języki: sanskryt, jawajski, chiński, niderlandzki, język indonezyjski, a ostatnio również angielski. Język balijski posługuje się własnym pismem (alfabetem balijskim), wywodzącym się z Indii, lecz ostatnio często bywa zapisywany alfabetem łacińskim, podobnie jak język indonezyjski.
Spis treści |
[edytuj] Odmiany jezyka
Ze względu na podział społeczeństwa balijskiego na kasty, język balijski posiada kilka społecznych odmian, w zależności od statusu rozmówców: język niski (basa ketah), średni (basa madia), oraz wysoki (basa singgih). Basa singgih zawiera wiele zapożyczeń z sanskrytu i klasycznego języka jawajskiego.
[edytuj] System fonetyczny
[edytuj] Samogłoski
| Przednie | Centralne | Tylne | |
|---|---|---|---|
| Wysokie | i | u | |
| Środkowe | e | ə | o |
| Niskie | a |
[edytuj] Spółgłoski
| Dwuwargowe | Dziąsłowe | Podniebienne | Tylnojęzykowe | Krtaniowe | ||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwarte or Zwartoszczelinowe |
Bezdźdwięczne | p | t | tʃ | k | ʔ |
| Dźwięczne | b | d | dʒ | ɡ | ||
| Szczelinowe | s | h | ||||
| Nosowe | m | n | ɲ | ŋ | ||
| Boczne | l | |||||
| Drżące | r | |||||
| Połsamogłoski | w | j | ||||
balijski • banjumasański • cebuański • fidżyjski • hawajski • iloko • indonezyjski • jawajski • kawi • kiribati • malajski • malgaski • maoryski • markiski • marszalski • motu • nauruański • niue • palau • pampango • rapanui • rotumański • samoański • sundajski • tagalog • tahitański • tetum • tokelau • tonga • tubu • tuvalu
