Język griko

Z Wikipedii

Język Griko w Kalabrii. Kolorem niebieskim oznaczono rozpowszechnienie do wieku XV, fioletowym do XVI, żółtym do XIX, pomarańczowym do XX, czerwonym zasięg współczesny

Język griko - język ojczysty Greków zamieszkujących Kalabrię i Apulię we Włoszech (Italogreków), uważany niekiedy za dialekt języka nowogreckiego, wywodzi się jednak bezpeśrodnio z dialektu doryckiego greki klasycznej. Przez wieki pozostawał pod silnym wpływem łaciny, a później języka włoskiego, wciąż jest jednak w dużym stopniu zrozumiały dla użytkowników współczesnej greki.

Na używaną przez Italogreków odmianę greki zwaną "grico" (griko, greco-bovese, greco-calabro) składają się dwa dialekty, używane w obu enklawach. Jest ona zapisywana alfabetem łacińskim. Lokalne władze nie czynią przeszkód w oficjalnym użyciu tego języka. Pod koniec XX wieku środowiska akademickie południowych Włoch usiłowały ożywić kulturę italogrecką poprzez naukę grico w szkołach i na kursach, wydawanie czasopism i kontakty z Grecją, jednak wśród młodego pokolenia asymilacja wydaje się całkowita.