Jan Śpiewak
Z Wikipedii
Jan Śpiewak (ur. 18 lipca 1908, zm. 22 grudnia 1967) – polski poeta pochodzenia żydowskiego, eseista, tłumacz urodzony na Ukrainie. Mąż poetki Anny Kamieńskiej, ojciec socjologa Pawła Śpiewaka.
Studiował polonistykę we Lwowie i w Warszawie. Związany był z grupą poetów lewicujących, którzy swoje wiersze drukowali w pismach socjalistycznych, Sygnałach i Lewym Torze. W czasie II wojny światowej przebywał w ZSRR. Do Warszawy wrócił w 1950 r. Był członkiem redakcji miesięcznika literackiego Współczesność. Wydał wiele tomów poezji, również przekłady utworów literatury rosyjskiej i bułgarskiej. Razem z żoną, Anną Kamieńską, tłumaczył dramaty Gorkiego, zaś we współpracy z S. Pollakiem opublikował w 1955 r. dorobek literacki Józefa Czechowicza. Jest autorem antologii, szkiców literackich, esejów, wspomnień o innych poetach (m.in. o Gałczyńskim, Piętaku, Ginczance). Jego wiersze znalazły się w kilkunastu antologiach poezji polskiej wydanych w językach obcych. Od 1968 w Świdwinie na Pomorzu co roku odbywa się ogólnopolski konkurs poetycki imienia Jana Śpiewaka i (od 2005) także Anny Kamieńskiej, jeden z najstarszych konkursów w Polsce.
[edytuj] Twórczość
[edytuj] Poezja
- Wiersze stepowe (1938)
- Doświadczenia (1953)
- Karuzela (1957)
- Zielone ptaki (1958)
- Dialogi naiwne (1960)
- Zstąpienie do krateru (1963)
- Żrenice piasku (1966)
- Anna (1967)
