Jan Borysewicz

Z Wikipedii

Jan Borysewicz
Jan Borysewicz podczas bicia gitarowego Rekordu Guinnessa we Wrocławiu w 2006 roku.
Imię i nazwisko	Jan Borysewicz
Pseudonim	Jan Bo
Data i miejsce urodzenia	17 kwietnia 1955 Wrocław, Polska
Pochodzenie	Polska
Instrument	gitara, gitara elektryczna
Gatunek	rock
Zawód	gitarzysta, kompozytor
Aktywność	1972-nadal
Instrument
gitara
Zespół
Budka Suflera, Lady Pank, Jan Bo, Borysewicz & Kukiz

Jan Józef Borysewicz, znany również jako Jan Bo (ur. 17 kwietnia 1955 roku we Wrocławiu) – polski wokalista, gitarzysta i kompozytor rockowy, także autor tekstów piosenek; lider zespołu Lady Pank. Muzyczny samouk. Wirtuoz gitary. Autor solowego projektu Jan Bo.

Spis treści 1 Kariera muzyczna 1.1 Początki kariery 1.2 Początki Lady Pank (1981-1986) 1.3 Kryzys zespołu (1986-94) 1.4 Po reaktywacji Lady Pank (1994- ) 1.5 Inne nagrania 2 Dyskografia 2.1 Albumy solowe 2.2 Inne 2.3 Gościnnie 3 Najważniejsze kompozycje 4 Filmografia 4.1 Kompozytor 4.2 Przed kamerą 4.3 Wykonanie muzyki 5 Życie prywatne 6 Linki zewnętrzne 7 Bibliografia

[edytuj] Kariera muzyczna

[edytuj] Początki kariery

Początkowo chciał być perkusistą gdyż jego ojciec grał na bębnach w zespole jazzowym. W wieku czternastu lat uczestniczył w perkusyjnych Warsztatach Muzycznych w Chodzieży, które prowadził Janusz Stefański. Naukę gry na gitarze Jan Borysewicz rozpoczął pod okiem instruktora Mariana Koniecznego w Domu Kultury na Sępolnie we Wrocławiu. Tam wypatrzył go Jacek Baran, wówczas wokalista zespołu Nurt.

Zawodowo gra na gitarze od 1970 roku. Oficjalnie zadebiutował w roku 1972 (jako 17-latek) w zespole Nurt, do którego trafił w zastępstwie za Aleksandra Mrożka prosto na koncert bez prób. Jeszcze w tym samym roku, został gitarzystą zespołu Super Pakt gdzie grał m.in z Jackiem Krzaklewskim. Następnie przez osiem miesięcy występował z NRD-owskim duetem Katia&Roman, a potem przez dwa lata w zespole Ireneusza Dudka, Apokalipsa (w latach 1976-1978). Już podczas pobytu w NRD z duetem Katia&Roman padła pierwsza propozycja współpracy z Budką Suflera.

Od 1978 r. współpracował z zespołem Budka Suflera, razem z nią nagrał trzy płyty. Spośród nich wpływ jego stylu najbardziej widoczny jest na ostatniej – Za ostatni grosz, na której znalazł się wielki przebój pod tym samym tytułem. Dla Budki Suflera Borysewicz skomponował trzy utwory, najbardziej znane Nie wierz nigdy kobiecie oraz Bez satysfakcji i Nie ma końca tej podróży, lecz zespół ten uznał że odstają one stylowo od kompozycji Budki i nie wydał ich wtedy na płycie.

[edytuj] Początki Lady Pank (1981-1986)

W trakcie pracy z Budką Suflera postanowił wspólnie z uznanym już wówczas autorem tekstów Andrzejem Mogielnickim postanowił założyć swój zespół. Pierwsze nagranie powstało w trakcie pracy nad płytą Układy Izabeli Trojanowskiej. To właśnie w trakcie tej sesji nagraniowej (grudzień 1981 roku) powstało pierwsze nagranie nowego zespołu (Mała Lady Punk), do którego Borysewicz podłożył również wokal. Wiosną 1982 roku gra w zespole Tadeusza Nalepy razem z Wojciechem Bruślikiem i Andrzejem Dylewskim.

Wkrótce, przy pomocy Mogielnickiego, znalazł pochodzącego z Olecka Janusza Panasewicza, który został wokalistą kapeli. Pozostałych muzyków Borysewicz sprowadził m.in. z Oddziału Zamkniętego i w tym składzie ostatecznie ukształtował się zespół nazwany nieco przewrotnie Lady Pank. W 1983 Borysewicz nagrał z nim pierwszą płytę, z której większość utworów zajmowało wysokie miejsca na listach przebojów.

Zespół, wskutek rosnącej popularności, sporo koncertował, co prawdopodobnie miało negatywny wpływ na kondycję fizyczną i psychiczną muzyków. Kolejny longplay – Ohyda, znacznie mniej przebojowy od poprzedniej płyty, zawierał jednak kilka hitów, m.in. piosenki To jest tylko rock and roll, A to Ohyda oraz Zabij to.

Bezpośrednio po wydaniu Ohydy Borysewicz wraz z Lady Pank nagrał kilka innych piosenek, w tym kolejny spory hit - Sztukę Latania - oraz muzykę do bajki O dwóch takich, co ukradli księżyc.

1 czerwca 1986, podczas wrocławskiego koncertu z okazji Dnia Dziecka, miał miejsce słynny incydent wrocławski, polegający na obnażeniu genitaliów przez muzyka.

[edytuj] Kryzys zespołu (1986-94)

Kolejny longplay Lady Pank, który ukazał się w trakcie przymusowej karencji, pomimo że wnosił do zespołu nowe brzmienia, nie został wysoko oceniony przez krytykę. W wyniku incydentu nastąpiło również półroczne zawieszenie działalności zespołu, połączone z milczeniem mediów na jego temat. W tym okresie Borysewicz nagrał Gwiazdę na wietrze (znajdującą się na stronie B Maxi singla Gwiazdkowe dzieci/Gwiazda na wietrze oraz (zawierającą pastorałki) płytę Królowa ciszy.

Po zakończeniu przymusowej pauzy Lady Pank z nowym perkusistą Wiesławem Golą wydał longplay Tacy sami, zawierający między innymi takie piosenki, jak Zostawcie Titanica czy Mała wojna. Teksty na ten album napisali m.in. Zbigniew Hołdys i Grzegorz Ciechowski.

Krótko po wydaniu Takich samych odeszła część składu zespołu, w tym charakterystyczny basista Paweł Mścisławski, a ze starego zostali tylko Panasewicz i Borysewicz. W tym czasie Jan Borysewicz pracował nad nowym muzycznym projektem BO-Session, w którym zamierzał zaprezentować autorskie wykonania kompozycji Milsa Davisa, Johna Coltrana oraz Jimiego Hendrixa. Owocem tej sesji jest utwór „Easy Rider” w nagraniu którego udział wzięli gitarzyści Jan Borysewicz, Dariusz Kozakiewicz, Winicjusz Chróst, Artur Affek, Piotr "Dziki" Chancewicz i Maciej Gładysz, na bębrach grał Wojciech Morawski, na gitarze basowej Wojciech Pilichowski a Boby i Paweł Nowakowski śpiewali. W tym projekcie zagrał również kuzyn Jimiego Hendrixa. Nagranie zostało zrealizowane przez Leszka Kamińskiego w studio S-4.

Już w nowym składzie (Jan Borysewicz - git, Janusz Panasewicz - voc, Piotr Urbanek - gb, Jarosław Szlagowski - perc, Konstanty Joriadis - kbds) zespół Lady Pank nagrał płytę Zawsze tam, gdzie Ty, której brzmienie stanowiło niejako kontynuację poprzedniej, z tym że było nieco ostrzejsze, mocniej inspirowane amerykańskim hard rockiem.

W latach 1991–1994 zespół pauzował, a Borysewicz wydał drugą solową płytę Wojna w mieście (1992).

[edytuj] Po reaktywacji Lady Pank (1994- )

W 1994r. zespół reaktywował się w zmienionym składzie (ze starego pozostał tylko trzon: Borysewicz i Panasewicz), w którym znaleźli się perkusista Kuba Jabłoński, basista Krzysztof Kieliszkiewicz oraz gitarzysta rytmiczny Andrzej Łabędzki. W tym składzie nagrał jedną z ostrzejszych w swej karierze, miejscami wręcz hardrockową, płytę NANA oraz kilka kolejnych: Międzyzdroje (1996), Łowców głów (1998), Naszą reputację (2000) i świąteczny krążek Zimowe graffiti (1996).

W 2002 zespół Lady Pank obchodził 20-lecie działalności, które uczczono wydaniem kompilacji największych przebojów pt. BESTA BESTA – zawierająca dwa premierowe nagrania: 7-me niebo nienawiści i Konie w mojej głowie – oraz trzema reedycjami płyt Tacy Sami, Zawsze tam, gdzie Ty oraz NANA.

W 2003 Borysewicz nagrał poprockową płytę z Pawłem Kukizem, zawierającą między innymi takie przeboje, jak Jeśli tylko chcesz czy Bo tutaj jest, jak jest, a następnie, już z Lady Pank, dość łagodny brzmieniowo krążek TERAZ (2004) z szeroko lansowanym przebojem Stacja Warszawa oraz mniej udanym Sexy-plexi.

W grudniu 2005 roku do fanów zespołu dotarła wiadomość o przebytym przez muzyka ataku serca, z którego jednak udało się mu wyjść obronną ręką. Zmusiło go to - jak sam twierdzi - do zmiany trybu życia i odstawienia niektórych używek.

[edytuj] Inne nagrania

Poza nagraniami z Lady Pank Borysewicz wydał również trzy płyty solowe: Królową ciszy, Wojnę w mieście i Moją wolność. Poza tym grał z wieloma innymi wykonawcami m.in. z Grzegorzem Ciechowskim (występującym jako Obywatel G.C.) - płyta "Obywatel GC", zespołem The Fotoness, Urszulą, Ewą Bem.

Ponadto jest twórcą projektu Nasz Wspólny Świat (z udziałem m.in. zespołów Lombard, TSA i Kombi) oraz producentem składanki Być Wolnym, w której nagrywaniu brali udział przedstawiciele różnych nurtów polskiego rocka (obok Lady Pank i Perfectu, także T.Love, Big Cyc i Acid Drinkers). Na składance znalazł się również utwór Choćby nie wiem co z muzyką lidera Lady Pank do tekstu Roberta Gawlińskiego. Utwór ten został nagrany w składzie: Janusz Panasewicz - voc, Robert Gawliński - voc, Jan Borysewicz - g, Dariusz Kozakiewicz - g, Ryszard Sygitowicz - g, Titus - bg, Kuba Jabłoński - dr.

[edytuj] Dyskografia

Jan Borysewicz wziął udział w nagraniu wszystkich płyt zespołu Lady Pank.

[edytuj] Albumy solowe

• Królowa ciszy (1988)
• Wojna w mieście (1992)
• Moja wolność (1995)
• THE best - Przekorna dusza (2008)

[edytuj] Inne

• sesja nagraniowa Budki Suflera z Janem Borysewiczem w składzie (1978)
  • gitara w utworach „Kula nocnego światła”, „Rozmowa”, „Ślady na piasku” i „Życiowy numer”
• sesja nagraniowa Budki Suflera z Janem Borysewiczem w składzie (1978)
  • gitara w coverach „Roll Over Beethoven”, „Baker Street”, „I Want You (She's So Heavy)”, „The Way It Is” oraz „Give a Little Bit”
• Na brzegu światła - jako członek Budki Suflera (1978)
• sesja nagraniowa Anny Jantar na płytę Anna Jantar - jako członek Budki Suflera (1979)
  • gitara w utworach „Do żony wróć” i „Nic nie może wiecznie trwać”
• Ona przyszła prosto z chmur - jako członek Budki Suflera (1980)
• Za ostatni grosz - jako członek Budki Suflera (1982)
• singel Stanie się cud - Nasz Wspólny Świat (1987)
• BO-Session - niewydany projekt Jana Borysewicza (1988)
  • cover utworu „Easy Rider” Jimiego Hendrixa
• Być wolnym - składanka (1997)
• E=mc² - soundtrack „Niby jestem niby nie”, „Jeśli tylko chcesz” (2002)
• Borysewicz & Kukiz - projekt Jana Borysewicz i Pawła Kukiza (2003)

[edytuj] Gościnnie

Jako muzyk sesyjny lub gościnnie Jan Borysewicz wziął udział w nagraniu kilkudziesięciu płyt, m.in:

• Good Rock & Roll - Krzysztof Krawczyk (1980)
• Iza - Izabela Trojanowska (1981)
• Układy - Izabela Trojanowska (1982)
• Urszula - Urszula (1983)
  • gitara w utworach: „Bogowie i demony” oraz „Fatamorgana '82”
• Obywatel G.C. - Obywatel G.C. (1986)
• Złe słowa - Jacek Skubikowski (1986)
• Ostatni koncert - Krzak, płyta pamięci Ryszarda Skibińskiego (1987)
  • gitara w „Kapela łąkowa i Krzak'i” nagranie z koncertu 21 maja 1983 roku
• When I Die - Fotoness (1988)
• Brzydcy - Grażyna Łobaszewska (1988)
  • kompozycja i gitara w utworze „Koszmarni ludzie”
• No disco - Top One (1990)
  • gitara w utworach „Światła wielkich miast”, „Fred Kruger” i „Złudne prawdy”
• Omen - Jacek Skubikowski (1990)
• A ja wolę moją mamę - Majka Jeżowska
  • gitara w utworach „A ja wolę moją mamę” oraz „Kto się przezywa”
• Love - Edyta Bartosiewicz (1992)
  • gitara w utworach „Good Bye To The Roman Candles", „Emmilou”, „Blues For You” i „Take My Soul With You”
• Dzień dobry - Dypolm (Wojtek Pilichowski plus goście) (1993)
  • gitara w utworach „A kind of night trap” oraz „Road Side Stone”
• Uczciwa bieda - Jacek Skubikowski (1993)
  • gitara w utworach: „Uczciwa bieda”, „Nawet nie pytaj”, „Sama”, „Albo nigdy nikt”, „Za każdy dzień za każdy szept”, „Cztery łóżka”
• Kocham Cię - Chłopcy z Placu Broni (1993)
  • gitara w coverze „Jezioro szczęścia” (artysta oryginalny Bajm)
• Biegnę i płonę - Subway (1994)
  • gitara w hip-hopowej wersji utworu „A na plaży... (Anna)” oraz „Light my fire”
• Cytadela - Cytadela (1994)
• Tribute to Eric Clapton (1995)
  • gitara i produkcja utworu „Sunshine of Your Love”
• ...jak cytrynę... - Jacek Skubikowski (1996)
• Granat - Wojtek Pilichowski (1996)
  • gitara w utworze „Marcus”
• Urszula akustycznie - Urszula (1996)
• singel Wciąż bardziej obcy - Piasek (1997)
• Słodkie zło - Beata Szumska CD1997 (1997)
  • gitara w utworach: „Słodkie zło”, „Lekka jak motyl”, „Mario Luca” i „Fanano”
• 12 sprawiedliwych - Mieczysław Jurecki (1998)
  • gitara w utworach „Spacer z żółwiem” oraz „Rock And Roll Part Two”
• singel 7 nocy bez ciebie - Izabela Trojanowska (2001)
• To co w życiu ważne - Krzysztof Krawczyk (2004)
  • gitara w utworze „Przytul mnie życie”
• Definition of Bass - Wojtek Pilichowski (2005)
  • gitara w utworach „Bass Dance” , „Stop Loving you”, „Sekele”
• The Best - Jajco (2005)
  • gitara w utworze „Czerwony autobus”, nagranie z roku 1983 (cover piosenki Władysława Szpilmana z lat '50-tych)
• Matematyk - Homo Twist (2008)
  • gitara w utworze „Dwieście złotych”
• Hey Jimi - Polskie gitary grają Hendrixa - projekt Leszka Cichońskiego (2008)
  • gitara i produkcja utworu „Power Of Soul”

[edytuj] Najważniejsze kompozycje

• 7-me niebo nienawiści
• A to ohyda
• Bez satysfakcji
• Bo tutaj jest, jak jest
• Dobra konstelacja
• Fabryka małp
• Jeśli tylko chcesz
• Mała Lady Punk
• Mała wojna
• Marchewkowe pole
• Minus 10 w Rio
• Moje Kilimandżaro
• Mniej niż zero
• Na na
• Nie wierz nigdy kobiecie
• Smutek duszy
• Stacja Warszawa
• Strach się bać
• Sztuka latania
• Tańcz, głupia, tańcz
• To jest tylko rock and roll
• Vademecum skauta
• Wojna w mieście
• Zabij to
• Zawsze tam, gdzie ty
• Zostawcie Titanica

[edytuj] Filmografia

[edytuj] Kompozytor

• 1984-1989 O dwóch takich, co ukradli księżyc (reż. Leszek Marek Gałysz)
• 1988 - Przyjaciele (reż. Roland Rowiński)
• 1991 - Papierowe małżeństwo (reż. Krzysztof Lang) - utwór „Alice's blues”; wykonanie Jan Borysewicz, Kciuk-Surzyn Band
• 1992 - Jacek i Placek (reż. Leszek Marek Gałysz)
• 1995 - spektakl Teatru Telewizji dla dzieci Legenda o św. Krzysztofie (reż. Krzysztof Zaleski)
• 1995 - spektakl Teatru Telewizji Cisza (reż. Paweł Trzaska) - utwór Młode orły
• 1996 - spektakl Teatru Młodego Widza Legenda o św. Mikołaju (reż. Krzysztof Zaleski)
• 1999 - Ajlawju (reż. Marek Koterski) - utwór Do Moniki L.
• 2002 - E=mc² (reż. Olaf Lubaszenko)
• 2005 - Wiedźmy (reż. Jan Kidawa-Błoński)

[edytuj] Przed kamerą

• 1984 - To tylko Rock (reż. Paweł Karpiński)
• 2005 - Wiedźmy w roli samego siebie

[edytuj] Wykonanie muzyki

• 1987 Zero życia (reż. Roland Rowiński, muz. Grzegorz Ciechowski)
  • wykonanie muzyki: Jan Borysewicz, Grzegorz Ciechowski, Rafał Paczkowski i Krzysztof Ścierański (utwory: „Udajesz że nie żyjesz” i „Kłam... kłam”)

[edytuj] Życie prywatne

Był dwukrotnie żonaty. Z pierwszego małżeństwa ma córkę, Joannę. Drugą żoną była Patrycja, z którą ma córkę, Alicję (ur. 1995 r.). Ma także wnuki.

Obecnie jego partnerką życiową jest, młodsza o 23 lata od muzyka, modelka Magdalena Glinkowska. W mediach pojawiły się również informacje, jakoby para spodziewała się bliźniaków, jednak informacja ta okazała się przekłamaniem. Bliźniaki pojawiły się, ale w życiu jego kolegi z zespołu Lady Pank - Janusza Panasewicza.

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona Lady Pank
• Jan Borysewicz w bazie Archiwum Polskiego Rocka
• Jan Borysewicz w bazie filmpolski.pl

[edytuj] Bibliografia

• Wolański R., Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej, Warszawa 1995, Agencja Wydawnicza MOREX, ISBN 83-86848-05-7, tu hasło Borysewicz Jan, s. 22.