Jan Bukowski

Z Wikipedii

Jan Bukowski (ur. 1873 w Nowym Sączu (wg innych źródeł w Barszczowicach ^[1]), zm. 1938 w Nowym Targu) - artysta, ilustrator, malarz, rysownik i witrażysta związany z nurtem Młodej Polski. Najbardziej znany z działalności artystycznej na polu typografii oraz ilustracji książkowej.

Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, Monachium, Paryżu i we Włoszech. Był członkiem PSS Towarzystwo Polska Sztuka Stosowana. Od 1904 był kierownikiem artystycznym drukarni UJ, a od 1912 profesorem Szkoły Przemysłu Artystycznego w Krakowie, którą założył wspólnie z bratem. Współpracował z wieloma artystami Młodej Polski, w tym ze Stanisławem Wyspiańskim.

[edytuj] Ważniejsze dzieła

• W 1919 roku wykonał polichromię nawy głównej o sklepieniu kolebkowym i naw bocznych w Sanktuarium Krzyża Świętego Ojców Cystersów w Krakowie-Mogile.
• W 1918 zaprojektował mozaiki zdobiące stiukowe wnętrze konchy neorenesansowego ołtarza głównego w Bazylice Najświętszego Serca Pana Jezusa w Krakowie.
• W kościele pw. św. Kazimierza w Nowym Sączu wykonał obrazy w skrzydłach tryptyku, obraz główny oraz zaprojektował ołtarz.

Przypisy

[edytuj] Bibliografia:

• M. Wallis, 1974: Secesja. Wydanie II. Wydawnictwo Arkady, Warszawa.