Jan I de Burbon
Z Wikipedii
Jan I de Burbon (1381–1434) - najstarszy syn Ludwika II, księcia Burbon, i Anny z Owernii. Po śmierci ojca w 1410 odziedziczył tytuł księcia Burbon, po śmierci teścia w 1416 odziedziczył księstwo Owernii, a po śmierci matki w 1417 - tytuł hrabiego Forez.
W 1400, w Paryżu poślubił dwukrotna wdowę - Marię de Berry, księżną Owernii (córkę Jana, księcia de Berry). Para miała 3 synów:
- Karola I, księcia Burbon (1401–1456),
- Ludwika, hrabiego Forez (1403–1412, w Paryżu),
- Ludwika I, hrabiego Montpensier (1405–1486).
Jan I miał również kilkoro nieślubnych dzieci:
- Jana, hrabiego Velay,
- Aleksandra,
- Gwidona (zm. 1442),
- Małgorzatę, żonę Rodriga de Villandrando, hrabiego Ribaldo,
- Edmée.
Jan został wzięty do niewoli, w 1415 po bitwie pod Azincourt i zmarł jako więzień w Londynie.
| Poprzednik Ludwik II |
Diuk de Burbon 1410-1434 |
Następca Karol I |
| Poprzednik Jan I |
Hrabia Montpensier (z Marią) 1416-1434 |
Następca Ludwik I |
