Jeff Healey
Z Wikipedii
Jeff Healey (ur. 25 marca 1966 w Toronto, zm. 2 marca 2008 w Toronto) – kanadyjski muzyk.
Healey był niewidomy, stracił wzrok w wieku jednego roku z powodu nowotworu oczu - siatkówczaka, pomimo tego nauczył się grać na gitarze już jako trzylatek. Healey grał na gitarze w bardzo charakterystyczny i unikalny sposób, w czasie gry trzymał ją płasko na kolanach.
W wieku 17 lat sformował swoją pierwszą grupę, Blues Direction, która dwa lata później zmieniła nazwę na Jeff Healey Band. Wkrótce po tym grupa podpisała kontrakt z wytwórnią płytową Arista Records i wydała płytę See the Light, z której pochodził pierwszy hitowy singel "Angel Eyes", a piosenka "Hideaway" została nominowana do nagrody Grammy w kategorii "najlepszy utwór instrumentalny". W 1990r. grupa wygrała Juno Award dla najlepszego wykonawcy roku. Inne hity tego wykonawcy to "How Long Can a Man Be Strong" i nowa wersja przeboju The Beatles "While My Guitar Gently Weeps".
W ostatnich latach Healey zajął się swoją prawdziwą pasją życiową wydając dwa albumy z tradycyjnym jazzem amerykańskim z lat 20. i 30. XX wieku. Był też kolekcjonerem płyt winylowych i miał w swej kolekcji ponad 25 tys. singli.
Zmarł w szpitalu w Toronto na raka płuc.
[edytuj] Dyskografia
- 1988: See the Light
- 1990: Hell to Pay
- 1992: Feel This
- 1995: Cover to Cover
- 1998: Very Best Of
- 1999: Master Hits Remastered
- 2000: Get Me Some
- 2002: Among Friends
- 2004: Adventures in Jazzland
Jeff Healey w 2006 zagrał gościnnie na płycie Iana Gillana Gillan's Inn.
Zagrał też jedną z ról w amerykańskim filmie fabularnym Wykidajło (Road House) u boku Patricka Swayze.
