Jefim Szczadienko

Z Wikipedii

Ten artykuł wymaga dopracowania zgodnie z zaleceniami edycyjnymi. Należy w nim poprawić: styl. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.

Jefim Afanasiewicz Szczadienko (ur. 1885 w osadzie Kamienskaja, zm. 6 września 1951 w Moskwie) - radziecki wojskowy, generał pułkownik z 1942.

Pochodził z rodziny robotniczej. W czasie rewolucji lutowej działał w partii. W czasie rewolucji październikowej organizował oddziały Czerwonej Gwardii i walczył z oddziałami kontrewolucji nad Donem. W styczniu 1918 został wybrany na członka Dońskiego Komitetu Wojskowo - Rewolucyjnego. W czerwcu 1918 wstąpił w szeregi Armii Czerwonej, zaś od listopada 1919 do lipca 1920 członek Rady Woskowej 1 Armii Konnej. W 1923 zakończył kursy w Akademii Sztabu Generalnego. Dowodził dywizja kawalerii, był zastępcą ds. politycznych dowódcy okręgu wojskowego. Od maja 1937 był członkiem Rady Wojskowej Kijowskiego Okręgu Wojskowego, a od listopada 1937 zastępcą ministra Obrony ZSRR i szef Zarządu Kadr.

W latach 1941 - 1945 pełnił funkcję zastępcy ministra Obrony oraz szef Głównego Zarządu formowania i mobilizacji Armii Czerwonej (1941 - 1943), członek Rady Wojskowej Frontu Południowego (wrzesień - październik 1943), 4 Frontu Ukraińskiego (listopad 1943 - styczeń 1944). Deputat Rady Najwyższej ZSRR I kadencji. Odznaczony: 4 orderami Lenina, 4 orderami Czerwonego Sztandaru, orderem Suworowa II stopnia, orderem Czerwonej Gwiazdy i medalami.

Źródło: „Bolszaja Sowietskaja Encyklopedija” t. 29, str.528, wyd.1978.