Jerzy Satanowski
Z Wikipedii
Jerzy Satanowski (ur. 23 sierpnia 1947 roku w Warszawie) - polski kompozytor, dyrygent i reżyser.
Absolwent filologii polskiej Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu (1972). Debiut w latach 60. (wokalista, gitarzysta i twórca repertuaru grup rockowych). Na początku lat 70. stworzył z E. Stachurą szereg utworów, które stały się przedmiotem swoistego kultu młodego pokolenia.
Kompozytor muzyki filmowej i teatralnej - ok. 300 realizacji scenicznych w kraju i za granicą, laureat wielu festiwali teatralnych (Belgrad, Nancy, Edynburg, Opole, Kalisz, Wrocław i in.). Twórca piosenek "aktorskich", śpiewanych m.in. przez K. Jandę, P. Fronczewskiego, H. Banaszak, E. Błaszczyk.
W latach 70. XX wieku związał się z poznańskim Teatrem Nowym kierowanym przez Izabellę Cywińską, gdzie przygotował m.in. spektakl oparty na poezji Stachury Miłość, czyli życie.... Potem nawiązał współpracę z Maciejem Prusem (głośna inscenizacja Operetki Gombrowicza w warszawskim Teatrze Dramatycznym w 1976 r.) i Januszem Wiśniewskim ( Balladyna, Panopticum a la Madame Tussaud , Koniec Europy, Walka karnawału z postem, Modlitwa chorego przed nocą, Olśnienie, Życie jest cudem, Faust ).
Wyreżyserował spektakle: Decadance (1987), Nie żałuję wedle Agnieszki Osieckiej (1997). Skomponował ogromną liczbę piosenek śpiewanych m.in. przez Edytę Geppert, Ewę Błaszczyk, Stanisławę Celińską czy Krystynę Jandę. Skomponował muzykę do wielu filmów, m.in. Baryton (reż. J. Zaorski, 1984), Dom wariatów (reż. M. Koterski, 1984), Kobieta w kapeluszu (reż. St. Różewicz, 1984), Jezioro bodeńskie (reż. J. Zaorski, 1985), Siekierezada (reż. W. Leszczyński, 1985), Magnat (reż. F. Bajon, 1986), Wszystko co najważniejsze (reż. R. Gliński, 1992), Dzień świra (reż. M. Koterski, 2002). Laureat nagród za muzykę na FPFF w Gdańsku - za Schodami w dół, schodami w górę (reż. A. Domalik, 1988) i Wrzeciono czasu (reż. A. Kondratiuk, 1995) oraz spektakli Teatru Telewizji, m. in. Kordian (reż. G. Holoubek, 1980), Ferdydurke (reż. M. Wojtyszko, 1985), Hamlet (reż. J. Englert, 1985), Wiśniowy sad (reż. A. Domalik, 1994), Dziady (reż. J. Englert, 1997), Dybuk (reż. A. Holland, 1999), Woyzeck (reż. L. Adamik, 1999).
