Jesús Díez del Corral

Z Wikipedii

Jesús Díez del Corral
Państwo	Hiszpania
Data i miejsce urodzenia	6 kwietnia 1933 Saragossa
Tytuł szachowy	arcymistrz (1974)
Ranking	2415 (01.01.2008)
Miejsce w kraju	niesklasyfikowany

Jesús Díez del Corral (ur. 6 kwietnia 1933 w Saragossie) – hiszpański szachista, arcymistrz od roku 1974.

Od pierwszych lat 60. przez dwie dekady należał do ścisłej czołówki hiszpańskich szachistów. W 1955 r. (w Alcoy) i 1965 r. (w Sewilli) zdobył tytuły indywidualnego mistrza kraju^[1]. Pomiędzy 1960 a 1985 rokiem siedmiokrotnie (w tym 3 razy na I szachownicy) wystąpił na szachowych olimpiadach, najlepszy indywidualny wynik uzyskując w 1962 r. w Warnie, gdzie zdobył brązowy medal na II szachownicy^[2].

Jeden z największych indywidualnych sukcesów odniósł w 1969 r. w Palma de Mallorca, gdzie zajął VI miejsce, a w tabeli wyprzedzili go tylko czołowi wówczas szachiści świata: Bent Larsen, Tigran Petrosjan, Wiktor Korcznoj, Vlastimil Hort i Borys Spasski (za Díezem del Corralem znaleźli się m.in. Henrique Mecking, Oscar Panno, Bruno Parma, Miguel Najdorf, Laszlo Szabo i Wolfgang Unzicker). W tym samym roku podzielił II m. w Amsterdamie (turniej IBM-B, za Istvanem Csomem, wspólnie z Karlem-Heinzem Maederem). W 1973 r. podzielił II m. w L'Hospitalet de Llobregat (za Janem Smejkalem, wspólnie z Svendem Hamannem), natomiast w 1975 zajął II m. w Barcelonie (turniej strefowy, za Giennadijem Sosonko)^[3].

Najwyższy ranking w swojej karierze osiągnął 1 stycznia 1975 r., posiadał wówczas 2515 punktów i na liście światowej FIDE zajmował dzielone 64 miejsce (wspólnie z Andrasem Adorjanem, Jurijem Awerbachem, Palem Benko, Nuchimem Raszkowskim, Jurijem Razuwajewem i Eugenio Torre) oraz pierwsze wśród hiszpańskich szachistów^[4]. Od 1984 r. nie występuje w turniejach klasyfikowanych przez Międzynarodową Federacją Szachową.