Elizbar Ubiława

Elizbar Ubiława, ros. Элизбар Элизбарович Убилава (ur. 27 sierpnia 1950 w Tbilisi) – gruziński szachista i trener szachowy, od roku 2005 reprezentant Hiszpanii^[1], arcymistrz od roku 1988.

W roku 1967 jedyny raz w swojej karierze wystąpił w finale indywidualnych mistrzostw Związku Radzieckiego, zajmując 39. miejsce w stawce 126 zawodników^[2]. W latach 1974 i 1986 zdobył tytuły mistrza Gruzińskiej Republiki Radzieckiej^[3].

Wielokrotnie startował w turniejach międzynarodowych, sukcesy odnosząc m.in. w:

Trenczyńskich Cieplicach (1985, I m.),
Warnie (1985, dz. I m. wspólnie z Rainerem Knaakiem i Wencisławem Inkiowem),
Tbilisi (1988, dz. I m. wspólnie z Walentinem Łukowem),
Ałma-Ata (1989, dz. I m. za Jewgienijem Władimirowem, wspólnie z Anatolijem Maczulskim),
Rzymie (1990, dz. II m. za Anthony Milesem, wspólnie z Jewgienijem Bariejewem, Miodragiem Todorceviciem, Reynaldo Verą i Wasilijem Smysłowem),
San Sebastian (1991, dz. I m. wspólnie z Zurabem Azmajparaszwilim, Giorgi Giorgadze, Giennadijem Zajczikiem, Branko Damljanoviciem, Jonny Hectorem i Zsuzsą Polgar),
Toledo (1991, II m. za Zurabem Azmajparaszwilim),
Elgoibarze (1992, I m.),
Roses (1992, II m. za Kevinem Spraggettem),
Empuriabravie (1997, I m.),
Montánchez (1998, I m.)^[4],
Benasque (2001, I m.; 2005, dz. I m. wspólnie z Aleksandrem Delczewem; 2006, dz. II m. za Olegiem Korniejewem, wspólnie z Aleksandrem Kowczanem, Nidżatem Mamedowem i Siergiejem Kasparowem),
La Rodzie (2005, dz. II m. za Olegiem Korniejewem, wspólnie z Aleksą Strikoviciem, Wasylem Spasowem i Aleksandrem Delczewem),
Mallorce (2005, dz. I m. wspólnie z Siergiejem Kriwoszejem),
Caceres (2006, dz. I m. wspólnie z Alonem Greenfeldem, Atanasem Kolewem i Ibragimem Chamrakułowem)^[5].