João Pinto
Z Wikipedii
João Pinto | ||
Data i miejsce urodzenia |
17 sierpnia 1971 Porto, Portugalia |
|
Pozycja | Napastnik | |
Wzrost | 170 cm | |
Waga | 64 kg | |
Informacje klubowe | ||
Obecny klub | brak | |
Kariera piłkarska | ||
---|---|---|
Lata | Klub | M (G) |
1988-1990 1990-1991 1991-1992 1992-2000 2000-2004 2004-2006 2006-2008 * stan na 01.08.2007 |
Boavista FC Atlético Madryt B Boavista FC SL Benfica Sporting CP Boavista FC SC Braga |
19 (2) 0 (0) 43 (8) 302 (90) 142 (32) 62 (13) 24 (2)* |
Reprezentacja narodowa | ||
Lata | Reprezentacja | |
1991-2002 | Portugalia | 81 (23) |
João Manuel Vieira Pinto (ur. 17 sierpnia 1971 w Porto) - portugalski piłkarz występujący na pozycji napastnika. Obecnie nie gra w żadnym klubie.
Spis treści |
[edytuj] Kariera klubowa
João Pinto zawodową karierę rozpoczynał W 1988 roku w klubie ze swojego rodzinnego miasta - Boavista FC. Pełnił tam rolę rezerwowego, jednak mimo wszystko wzbudził zainteresowanie hiszpańskiego Atlético Madryt występującego wówczas w rozgrywkach Primera Division, do którego przeszedł w 1990 roku. Pinto nie dostał jednak szansy debiutu w pierwszym składzie popularnych "Los Rojiblancos" i przez cały okres pobytu w Madrycie grał w drugim zespole Atlético. W 1991 roku powrócił do Porto i ponownie reprezentował barwy Boavisty, z którą wywalczył krajowy puchar. Dzięki dobrej formie prezentowanej w rozgrywkach portugalskiej ekstraklasy João dostał szansę przejścia do jednego z krajowych gigantów - SL Benfici. W pierwszym sezonie pobytu w jednym z najbardziej utytułowanych europejskich zespołów Pinto nie był w stanie pomóc Benfice w walce o mistrzostwo kraju. W następnym sezonie szło już mu znacznie lepiej. Zagrał między innymi w pamiętnym meczu derbowym ze Sportingiem CP, który zakończył się zwycięstwem "Orłów" 6:3. Portugalczyk zanotował w tym spotkaniu hat-tricka, pierwszego w swojej karierze. Tym meczem Benfica przypieczętował zdobycie 30. mistrzostwa Portugalii w swojej historii. Następnie portugalski napastnik przejął opaskę kapitańską Benfici po tym, jak na piłkarską emeryturę wybrał się António Veloso. Pinto obok Luísa Figo i Manuela Rui Costy uważany był za jeden z największych talentów w portugalskiej piłce. 3 razy z rzędu został wybierany najlepszym portugalskim piłkarzem - w 1992, 1993 i 1994 roku. Następnie João zdecydował się zmienić klub. W Benfice rozegrał łącznie aż 302 mecze, w których zdobył 90 goli. W 2000 roku podpisał kontrakt z odwiecznym rywalem Benfici - Sportingiem Lizbona, gdzie przez pewien okres czasu wspólnie z Mário Jardelem tworzył znakomity duet napastników. Razem z "Lwami" sięgnął po mistrzostwo, puchar oraz superpuchar Portugalii. W Sportingu zaliczył 142 pojedynki, w których zanotował 32 gole. W 2004 roku Pinto po raz kolejny w karierze trafił do Boavisty, dla której tym razem grał przez 3 sezony. W czasie swojego najdłuższego pobytu w ekipie "Panter" portugalski napastnik zanotował 62 spotkania i 13 bramek. W 2006 roku złożył podpis na umowie z SC Braga. W "Os Arsenalistas" rzadko kiedy pojawiał się na boisku od pierwszych minut. Trener Bragi - Jorge Costa wolał bowiem stawiać na młodszego od Pinto o 10 lat Austriaka Rolanda Linza. Pod koniec lutego 2008 roku portugalski snajper zażądał od swojego klubu rozwiązania umowy [1].
[edytuj] Kariera reprezentacyjna
Pinto początkowo występował w młodzieżowej reprezentacji Portugalii do lat 20, z którą w 1989 i 1991 roku zdobył mistrzostwo świata. W dorosłej kadrze zadebiutował w 1991 roku. W 1996 roku wystąpił na Mistrzostwach Europy, na których Portugalczycy dotarli do ćwierćfinału. João zagrał na tej imprezie we wszystkich 4 meczach. Zdobył 1 gola, w spotkaniu grupowym przeciwko Chorwacji. W 2000 roku także dostał powołanie na Mistrzostwa Europy, na których Portugalia poległa dopiero w półfinale. Wychowanek Boavisty zagrał w każdym z 5 spotkań i zanotował 1 trafienie (w wygranym 3:2 pojedynku z Anglikami). Pinto w swojej karierze wystąpił również na Mistrzostwach Świata 2002, na których podopieczni António Oliveiry nie wyszli nawet z grupy. Pinto na mundialu nie zanotował ani jednej bramki, wystąpił za to w wygranym 4:0 meczu z Polską. Po mistrzostwach Portugalczyk postanowił zakończyć reprezentacyjną karierę. Przez 12 lat występów w drużynie narodowej João rozegrał 81 spotkań, w których 23 razy udało mu się wpisać na listę strzelców.
1 Vítor Baía • 2 Secretário • 3 Paulinho Santos • 4 Oceano • 5 Couto • 6 Tavares • 7 Vítor Paneira • 8 João Pinto • 9 Sá Pinto • 10 Rui Costa • 11 Cadete • 12 Alfredo • 13 Dimas • 14 Barbosa • 15 Domingos • 16 Helder • 17 Porfirio • 18 Folha • 19 Paulo Sousa • 20 Figo • 21 Paulo Madeira • 22 Rui Correira • trener: Oliveira
1 Vítor Baía • 2 Jorge Costa • 3 Rui Jorge • 4 Vidigal • 5 Couto • 6 Paulo Sousa • 7 Figo • 8 João Pinto • 9 Sá Pinto • 10 Rui Costa • 11 Sérgio Conceição • 12 Pedro Espinha • 13 Dimas • 14 Abel Xavier • 15 Costinha • 16 Beto • 17 Paulo Bento • 18 Pauleta • 19 Capucho • 20 Secretário • 21 Nuno Gomes • 22 Quim • trener: Coelho
1 Vítor Baía • 2 Jorge Costa • 3 Abel Xavier • 4 Caneira • 5 Couto • 6 Paulo Sousa • 7 Figo • 8 João Pinto • 9 Pauleta • 10 Rui Costa • 11 Sérgio Conceição • 12 Viana • 13 Jorge Andrade • 14 Barbosa • 15 Nélson • 16 Ricardo • 17 Paulo Bento • 18 Frechaut • 19 Capucho • 20 Petit • 21 Nuno Gomes • 22 Beto • 23 Rui Jorge • trener: Oliveira
[edytuj] Sukcesy
- Mistrzostwo Portugalii: 2
- 1994, 2002
- Puchar Portugalii: 4
- 1992, 1993, 1996, 2002
- Superpuchar Portugalii: 1
- 2001
- Mistrzostwo Świata U-20: 2
- 1989, 1991
- Piłkarz roku w Portugalii: 3
- 1992, 1993, 1994